Αναζήτηση
Την περασμένη Παρασκευή ο Πρωθυπουργός επέκρινε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή είχε ζητήσει συζήτηση στη Βουλή για την εγκληματικότητα. Κατά τον Αλέξη Τσίπρα η εγκληματικότητα δεν είναι επίκαιρο θέμα, ιδίως τη στιγμή που η χώρα διαπραγματευόταν με τους εταίρους και δανειστές μας. Παγκόσμια πρωτοτυπία: όταν η κυβέρνηση ιεραρχεί ένα θέμα ως ιδιαίτερα σημαντικό τα υπόλοιπα σημαντικά θέματα χάνουν μέρος της σημασίας τους.
Αλλά η πραγματικότητα είναι εκδικητική. Διότι δυο μέρες μετά, το απόγευμα της Κυριακής, ντυμένοι μασκαράδες, καμιά τριανταριά μπάχαλοι μπήκαν στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ σπάζοντας και ρίχνοντας βόμβες μολότοφ. Εδώ θα περίμενε κανείς να τελειώσουν τα αστεία. Αλλά στην επικράτεια του ΣΥΡΙΖΑ το καλαμπούρι είναι ανίκητο.
Μια μέρα μετά, και ενώ η Αστυνομία έκανε καμιά σαρανταριά προσαγωγές (μωρέ μπράβο!), μίλησε ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. «Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτόν τον τόπο» δήλωσε συνωμοσιολογικά. «Υπάρχουν κοινά συμφέροντα, […] διαπλοκής, που μπορεί να βάζουν αυτούς τους αφελείς ή πονηρούς. Υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι θέλουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και δεν το κρύβουν». Μάλιστα, είπε, αυτοί που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση είναι «στοιχεία και από ακροαριστερά και από ακροδεξιά κατεύθυνση» και έχουν κοινό στόχο με κύκλους της αντιπολίτευσης –πιεζόμενος, μάλιστα, να γίνει σαφέστερος κατονόμασε τον Aδωνι Γεωργιάδη.
Οι δηλώσεις του υπουργού δεν εντυπωσιάζουν. Εχουμε άραγε πάθει μιθριδατισμό; 101 επιθέσεις, η μία με Καλάσνικοφ, εναντίον των γραφείων του ΠΑΣΟΚ, δεν έγιναν αφορμή κινητοποίησης της Αστυνομίας. Η συστηματική καταστροφή των συστημάτων ακύρωσης και ελέγχου εισιτηρίων στα μέσα μεταφοράς ή το κάψιμο των τρόλεϊ είναι περιστατικά που αντιμετωπίστηκαν ως μέρος της συριζαϊκής κανονικότητας –που διαταράσσεται μόνο όταν οι μολότοφ διαταράσσουν την ιερότητα των γραφείων του.
Κατά καιρούς, έχουν ζητήσει την παραίτηση του κ. Τόσκα η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Αλλά ένας πολιτικός που περιφρονεί τους πολίτες, γιατί να μην αδιαφορεί για την κριτική των πολιτικών;
