Αναζήτηση
Εννοείται ότι όλα τα προηγούμενα δεν είναι δικά μου. Μου τα μετέφερε πηγή μου στις Βρυξέλλες, που είχε τελευταία την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Μοσκοβισί για το «ελληνικό πρόβλημα». Αυτή η πηγή μου έγινε δέκτης της αγωνίας του γάλλου επιτρόπου, ο οποίος πλην των άλλων εκτιμάει ότι η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί τη λάθος στρατηγική της παρελκυστικής τακτικής στη διαπραγμάτευση.
«Οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει ότι τώρα είναι η ευκαιρία για μια καλή συμφωνία. Μετά τις ολλανδικές εκλογές, και το διαφαινόμενο αποτέλεσμά τους, το τοπίο θα αλλάξει δραματικά. Και έπειτα θα έρθουν και τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών, και τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο. Η Ελλάδα έχει κουράσει τους ευρωπαίους ψηφοφόρους».
Ο δικός μου, μου είπε ότι αυτά ακριβώς θα πει στον πρόεδρο Τσίπρα σήμερα ο Μοσκοβισί, ελπίζοντας ότι θα τον κάνει να αλλάξει στρατηγική.
Μάταιος κόπος, έχω να πω από την πλευρά μου. Η κυβέρνηση ποντάρει ότι με την τακτική της θα εξαναγκάσει την Ανγκελα Μέρκελ, εκεί περί τις αρχές του καλοκαιριού, να παρέμβει και να δώσει την (πολυπόθητη) πολιτική λύση ενόψει των γερμανικών εκλογών του φθινοπώρου.
Πάλι στα ζάρια το ρίξαμε δηλαδή…
Βεβαίως αυτά τα έχει πει προ (πολλών) ετών ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στο άσμα «Ρίξε μια ζαριά καλή», ορισμένους στίχους του οποίου μεταφέρω εν τω άμα (για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι):
«Ρίξε μια ζαριά καλή και για μένα βρε ζωή
Φέρε και καμιά εξάρες, φτάνουν πια ντόρτια και δυάρες
Φτάνουν πια τόσοι καημοί
Φέρε και καμιά εξάρες, φτάνουν πια ντόρτια και δυάρες
Φτάνουν πια τόσοι καημοί»
Εμπεριέχει μία αγωνία το άσμα, όπως είναι φανερό –το πότε θα τελειώσουν όλα αυτά. Αλλά θα τελειώσουν με όλα αυτά που συμβαίνουν; Διερωτώμαι, ας πούμε, αν συνεννοούνται στην κυβέρνηση για το τι λένε προς τα έξω σε σχέση με τη διαπραγμάτευση και τα μέτρα που θα ληφθούν. Διότι τη διαβλέπω την ασυνεννοησία. Παράδειγμα: υφίσταται πάντοτε η δήλωση του προέδρου Αλέξη (στην «ΕφΣυν») ότι «ούτε ένα ευρώ μέτρα». Σωστά; Σωστά. Βγαίνει προχθές ο υπουργός του Τσακαλώτος και δηλώνει ότι εντάξει, αυτό που είπε ο πρόεδρος Αλέξης δεν το εννοούσε κιόλας. Μέτρα θα παρθούν. Απλώς είναι θέμα διαπραγμάτευσης τι ύψος θα έχουν. Και χθες, έρχεται ο εκπρόσωπος Τζανακόπουλος his master voice του προέδρου Αλέξη, και ρίχνει μια βρεμένη πατσαβούρα στον υπουργό Τσακαλώτο, δηλώνοντας ότι ούτε ένα ευρώ μέτρα πρόκειται να ληφθούν. Ητοι πάρε να ‘χεις Τσακαλώτε μου…
Εως χθες το βράδυ, και παρ’ όλα αυτά, ο Τσακαλώτος εξακολουθούσε να είναι υπουργός των Οικονομικών. Διότι έτσι είναι αυτή η κυβέρνηση. Αν τη χαρακτηρίζει κάτι είναι η απουσία κάθε ευθιξίας…
Αναζήτησα μια κάποια ένδειξη, κάτι που περιγράφει τη στάση του εν λόγω υπουργού με τα trendy κασκόλ, τα οποία ως γνωστόν έχουν «ξεματιάσει» την Ευρώπη, στο site των «53 plus», όπως ονομάζουμε εμείς στην εύανδρο Ηπειρο το συν, αλλά τίποτε. Λέξη. Πουθενά. Το πρώτο θέμα, που επέλεξε η ομάδα που διαχειρίζεται το commonality.gr, αφορούσε –προσέξτε, δεν είναι πλάκα –την επικράτηση του σοσιαλιστή Μπενουά Αμόν στην εσωκομματική μάχη για τις προεδρικές εκλογές. Είχα την υπομονή να διαβάσω ότι αυτή η νίκη «ήταν καθαρή και αναμφισβήτητη» και δεν οφειλόταν «σε μεθόδευση του κομματικού μηχανισμού, ούτε σε κάποια τυχόν συγκυρία». Κατά τον συντάκτη του άρθρου «είναι η έκφραση των αγώνων των εργαζομένων και των νέων που αντιτάχθηκαν στην πολιτική της λιτότητας και στην ψήφιση του αντεργατικού νόμου, γνωστού ως νόμου της Ελ Κομρί, και την προσφυγή σε αυταρχικές μεθοδεύσεις». Και όχι μόνον αυτό, αλλά κατά τον αρθρογράφο (πουλάνε τρέλα οι άνθρωποι, πουλάω κι εγώ –εδώ ο κόσμος καίγεται, και αυτοί ασχολούνται με τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία!) «διάφοροι αναλυτές παρομοιάζουν το φαινόμενο Αμόν με αυτό των Εργατικών στην Αγγλία, του Τζέρεμι Κόρμπιν, και του αμερικανού γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς. Ο Μπενουά Αμόν τάσσεται κατά της λιτότητας, της δημοσιονομικής προσαρμογής και της τιμωρητικής πολιτικής της ευρωζώνης».
Επίσης στη Γαλλία, παλικάρια μου, υπάρχουν και καλά κρασιά. Beaux vins, όπως θα έλεγαν και οι Γάλλοι λοιπόν…
Δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ, πολύ περισσότερο να υπενθυμίζω πράγματα που είχαν αποκαλυφθεί πρώτα εδώ, σε αυτή τη σελίδα, και εν συνεχεία επιβεβαιώθηκαν από την εξέλιξη των γεγονότων. Αλλά είναι μερικά θέματα τα οποία δεν μπορώ να ξεπεράσω, ακόμη και αν με διακρίνει αυτή η έμφυτη σεμνοτυφία η οποία με κατατρύχει παιδιόθεν. Ομως, για το τι ακριβώς έκανε ο πρόεδρος Αλέξης στο Παρίσι στα τέλη Ιανουαρίου, εγκαίρως και εγκύρως είχα ενημερώσει το αγαπημένο μου κοινό, ότι η συνάντησή του με τον επικεφαλής της πολυπλόκαμης τράπεζας Rothschild Γαλλίας κύριο Nathaniel Philip Victor James «Nat» για τους φίλους του Rothschild, ένα και μόνο αντικείμενο είχε: να αναλάβει η συγκεκριμένη τράπεζα τη διαπραγμάτευση για την απομείωση του ελληνικού χρέους. Χθες η έγκυρη βρετανική εφημερίδα «Financial Times» επιβεβαίωσε ότι ακριβώς αυτό ήταν το αντικείμενο της συνάντησης, και πρόσθεσε ότι για τον κόπο τους οι Rothschild θα πάρουν ένα μπόνους, το οποίο δεν έχει προσδιοριστεί επί του παρόντος.
Λογικό, γιατί προφανώς η συμφωνία είναι αυτό το μπόνους να είναι ποσοστό επί της μείωσης του χρέους.
(Μήπως τώρα η κυβέρνηση ενημερώσει προς τι η μυστικοπάθεια για τη συνάντηση αυτή, και τι συμφωνήθηκε στη διάρκειά της;)
Την προσοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν προκαλέσει οι περιπέτειες του ελληνικού Τύπου, και ειδικότερα η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο πρόβλημα. Αυτό τουλάχιστον αντελήφθη ο επικεφαλής ηγέτης Σταύρος (Θεοδωράκης) κατά τη χθεσινή συνάντηση που είχε στις Βρυξέλλες με τον επίτροπο για την Ψηφιακή Οικονομία Γκίντερ Ετινγκερ. Ο επικεφαλής ηγέτης Σταύρος έμεινε κατάπληκτος από το πόσο καλά ενημερωμένος ήταν επί του θέματος ο επίτροπος, ο οποίος γνώριζε όχι μόνο τις κυβερνητικές κινήσεις (να μας σπρώξει όλους στον γκρεμό, εικάζω εγώ) αλλά και τα περισσότερα από όσα είχαν διαμειφθεί κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή!
Και είπε στον συνομιλητή του ότι η Επιτροπή παρακολουθεί στενά το θέμα, διότι θεωρεί ότι πρέπει να προστατευθούν οι εφημερίδες και τα περιοδικά που εκδίδονται στη χώρα. (Οπως και από την απειλή του Ιντερνετ, το οποίο σε διαφορετική περίπτωση θα τα εξαφανίσει). Και εξετάζει τρόπους να παρέμβει προς την κυβέρνηση για το θέμα αυτό.
Και που θα παρέμβει τι έγινε; Η κυβέρνηση θα απαντήσει ότι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της, παρουσιάζοντας επενδυτές-πασπαρτού, τύπου Σαββίδη!..
