Μιλώντας στη Βουλή για «ΤΑ ΝΕΑ», ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι η εφημερίδα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τον προπηλάκιζε.

Τον προπηλάκιζε; Απ’ όσο ξέρω, και είμαι συνήθως καλός αναγνώστης, η εφημερίδα κανέναν δεν προπηλάκισε. Κανέναν δεν έβρισε. Η εφημερίδα ουδέποτε χρησιμοποίησε εκφράσεις όπως «Μισθούς, συντάξεις, μας τα ‘κανες κουρέλι, άντε και μπιπ σύντροφε Κουβέλη» (σύνθημα που φώναζαν οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ όταν η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε στην κυβέρνηση Σαμαρά), ουδέποτε προσέβαλε τον θεσμικό ρόλο του Πρωθυπουργού αποκαλώντας τον με τη γνωστή λέξη –κάτι που είχε κάνει μιλώντας για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, στη Λαμία, ο τότε διευθυντής του κομματικού ραδιοσταθμού του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα, «ΤΑ ΝΕΑ» σε πολλές περιπτώσεις επέκριναν αυστηρά για τις πολιτικές του τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Ασκησαν συχνά κριτική, είτε πρωτοσέλιδα είτε με αρθρογραφία, για δηλώσεις του, επιλογές του, παραλείψεις του, ανακολουθίες του. Και προφανώς τον επέκριναν για τις υποσχέσεις που έδινε χωρίς να μπορεί να τις τηρήσει. Τον επέκριναν διότι είχε ισχυριστεί ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο –και όπως αναμενόταν από τους νουνεχείς όταν έκανε αυτές τις δηλώσεις (αλλά όχι και από τους ψηφοφόρους που παρέσυρε), δεν το έπραξε. Του άσκησαν κριτική γιατί δεν χόρεψε τις αγορές στους ήχους του ζουρνά, γιατί συνεργάστηκε με ένα κομμάτι μιας Ακροδεξιάς, γιατί δεν σεβάστηκε τη διάκριση των εξουσιών. Τον έψεξαν για την πολιτική της «περήφανης διαπραγμάτευσης» του Γιάνη Βαρουφάκη, για το δημοψήφισμα και την κυβίστηση αμέσως μετά την έκβασή του, για το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε αυτός, ένας αντιμνημονιακός. Για το πελατειακό κράτος που κτίζει. Για τον διχαστικό λόγο του. Για πολλά ακόμα.

Αυτή είναι η δουλειά του Τύπου. Η άσκηση κριτικής στους πολιτικούς, η άσκηση κριτικής στην εξουσία. Μόνο αν συγγενεύεις με αυταρχικές ιδεολογίες μπορείς να θεωρείς τη θεμιτή και απαραίτητη κριτική προπηλακισμό.

Στη δημοκρατία η κριτική είναι υποχρεωτική.