Η υπόκωφη βουή είναι δυνατή, αποκρουστική. Ο Ντάριο Φο, ο Αλμπέρ Καμί, ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στριφογυρίζουν στους τάφους τους μετά τα όσα προανήγγειλε το αφεντικό του αθλήματος με το οποίο ερωτοτροπούσαν ανερυθρίαστα τα χρόνια των ερεθισμένων ενστίκτων τους.

Τέρμα οι συζητήσεις και οι αμφιγνωμίες για το γκολ του Τζεφ Χαρστ, το Χέρι του Θεού, τα αμφισβητούμενα πέναλτι, τα οφσάιντ.

Ο ωμός κυνισμός των τεχνοκρατών ξεθυμαίνει την ανάσα της στρογγυλής Θεάς.

Η γοητεία της αμφισβήτησης, το νερό που κινεί τον μύλο του ενδιαφέροντος στερεύει μαζί με τα συναισθήματα, ξεθωριάζει τις διαφορετικές αποχρώσεις. Ολες οι απόψεις θα έχουν πια το ίδιο χρώμα που θα τους δίνει η τεχνολογία.

Το παιδί του ποδοσφαιρικού σωλήνα που συνελήφθη πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων και όχι στο πράσινο χαλί του Μπομπονέρα, του Σαν Σίρο ή του Ολντ Τράφορντ, ο Τζιάνι Ινφαντίνο, σηκώνει το βέλο ξεγυμνώνοντας το πρόσωπο ενός αθλήματος που για κάθε λάτρη του είχε και διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Ο ισχυρός ανήρ του ποδοσφαίρου φέρνει την τεχνολογία – βίντεο που ευνουχίζει τους διαιτητές. Θέλει συστήματα GPS για να εντοπίζονται οι παίκτες που βρίσκονται σε θέση οφσάιντ. Επιθυμεί να περιορίσει τον κανονισμό του οφσάιντ μόνο στο ύψος της μεγάλης περιοχής.

Η γοητεία της μπάλας αγαπητέ Τζιάνι κρύβεται στο λάθος.