Griechenland über alles. Μπορώ να αντιληφθώ πως καθετί ελληνικό που ταυτίζεται με τη γερμανική κουλτούρα μοιάζει με νευραλγία τρίδυμου νεύρου για τους υπερασπιστές του εθνικού μας φρονήματος. Η αλήθεια όμως είναι αμείλικτη.

Ο Μίχαελ Σκίμπε ξεκίνησε από τα δύσκολα, τη νοοτροπία. Αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν «mentality» αποτελεί το Α και το Ω για μια ομάδα. Πρόκειται για το σμίλεμα της ψυχής που είναι έτοιμος να καταθέσει κάθε αθλητής ξεχωριστά και η ομάδα ως σύνολο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Σκίμπε δρα με πονηριά αλεπούς: στηρίζεται σε ποδοσφαιριστές που έχουν γευτεί από πρώτο χέρι τη γερμανική νοοτροπία στο ποδόσφαιρο, η βασική ιδέα της οποίας αναφέρει: «Το ματς τελειώνει με το τελευταίο σφύριγμα».

Επτά από τους ποδοσφαιριστές που ξεκίνησαν το παιχνίδι με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη -Φορτούνης, Γιαννιώτας, Μήτρογλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Παπασταθόπουλος, Σταφυλίδης, Τζαβέλλας –και τρεις αναπληρωματικοί –Πέτσος, Διαμαντάκος, Τζιόλης –φέρουν μεταμοσχευμένα ποδοσφαιρικά κύτταρα από τη χώρα του Γκαίτε έχοντας αγωνιστεί ή συνεχίζουν να αγωνίζονται στα γερμανικά γήπεδα.

Από τα χρόνια του Οτο Ρεχάγκελ έχει αποδειχτεί πως η γερμανική κουλτούρα ταιριάζει γάντι στην εθνική ομάδα. Δεν υποτιμούμε αντιπάλους, δεν χαλαρώνουμε όταν πετυχαίνουμε γκολ, δεν διαλυόμαστε όταν δεχόμαστε γκολ, κυνηγάμε την μπάλα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Εθνική ομάδα made in Germany. Μπορεί να μην παίζει ακόμα μπάλα, αλλά η μηχανή είναι στο στρώσιμο.