Υπάρχουν ακόμη δικαστές στην Αθήνα. Υπάρχει επίσης Σύνταγμα. Αυτό που δεν υπάρχει είναι κοινή πολιτική λογική. Η κυβέρνηση αδυνατεί, εδώ και μήνες, να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ανεξάρτητες Αρχές όπως το ΕΣΡ. Αλλά και ότι δεν μπορεί να πατρονάρει ανοιχτά τη Δικαιοσύνη προεξοφλώντας δημοσίως την κρίση της. Ακόμη χειρότερα: δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι η τροπολογία για το μαύρο εντός πέντε ημερών στα κανάλια ήταν έκφραση επικίνδυνου καθεστωτισμού. Οσο για τους εκβιασμούς στον άξονα παραπολιτικής και παραδημοσιογραφίας, αυτοί απέδειξαν ότι το παρακράτος δεν μπορεί να ανατρέψει το κράτος δικαίου.

Το αποτέλεσμα, με τηλεοπτικούς όρους, είναι να πέσει μαύρο στο μαύρο. Με μια απόφαση που δεν χαρίζεται. Ο νόμος για τις άδειες κρίνεται αντισυνταγματικός, όπως και είναι, χωρίς αστερίσκους, επεξηγήσεις ή ωραιοποιητικές διατυπώσεις. Δεν επιστρέφεται για αναμόρφωση. Ακυρώνεται. Είναι κάτι με το οποίο οι κυβερνώντες δεν μπορούν να κάνουν πολιτική. Δυστυχώς δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται. Είναι επίσης κάτι που δεν μπορεί να θεραπεύσει την τεράστια ζημιά που έχει υποστεί ο κλάδος της ενημέρωσης. Αυτή δεν επανορθώνεται εύκολα. Και την επωμίζονται όλοι: οι εργαζόμενοι, οι εργοδότες, αλλά και το κοινό που έχει στερηθεί το φυσικό του δικαίωμα σε ελεύθερη και πλουραλιστική ενημέρωση.