Το ύφος της ποδοσφαιρικής φραπεδιάς εξατμίστηκε μια και καλή στο Ταλίν. Τα όρια της κοινής ευήθειας αποκαταστάθηκαν και η Εθνική απέκτησε, επιτέλους, ηγέτη.

Ο Μίχαελ Σκίμπε δεν φωνασκεί σαν τον Κόντε, δεν διαμαρτύρεται σαν τον Μουρίνιο και δεν φανατίζεται σαν τον Κλοπ. Τη δουλειά όμως την κάνει μια χαρά.

Σε δύο εβδομάδες ο Γερμανός συμπληρώνει έναν χρόνο στη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή, αλλά ουσιαστικά χθες έλαβε το χρίσμα. Σε μία ομάδα όπου όλοι κρύβουν μέσα τους έναν wannabe Καραγκούνη, ο Σκίμπε τράβηξε απότομα την αυλαία αποκαλύπτοντας τους ρόλους κάθε ποδοσφαιριστή του.

Η κίνησή του να διώξει από το σημείο του φάουλ τον αποφασισμένο να το εκτελέσει Κώστα Μήτρογλου και να τον αντικαταστήσει με τον Κώστα Σταφυλίδη, ο οποίος τελικά πέτυχε γκολ, ήταν μία κραυγή που ακούστηκε μέχρι την Αθήνα: η Εθνική έχει πλέον προπονητή.

Ο Σκίμπε χτίζει αργά αλλά σταθερά. Η πέμπτη σερί νίκη της Ελλάδας και η τρίτη στην προκριματική φάση του Μουντιάλ 2018 αποτελεί γερό θεμέλιο για την ψυχολογία των παικτών της. Μπορεί το ποδόσφαιρο που αποδίδει να μοιάζει με μία οργανωμένη αποδιοργάνωση, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως βγάζει πάθος, ένταση και ομαδικότητα.

Τα λάθη μειώνονται από αγώνα σε αγώνα και η άμυνα αρχίζει να σφίγγει όπως το μωσαϊκό στο ψυγείο.

Τελευταία Νέα