Ψαρόσουπα χωρίς ψάρι. Το πρώτο ντέρμπι της φετινής Σούπερ Λίγκας δεν είχε το βασικό συστατικό: δύο ομάδες στο γήπεδο. Η ΑΕΚ δεν βγήκε ποτέ από τα αποδυτήρια.

Στον αγωνιστικό χώρο του Γ. Καραϊσκάκης υπήρχε μόνο ο Ολυμπιακός. Με παίκτες που ξεχείλιζαν από πάθος, ένταση και επιθυμία για νίκη.

Δυστυχώς για την ΑΕΚ επιβεβαιώθηκε η προφητεία του Τιμούρ Κετσπάγια: κατέβηκε χωρίς προπονητή στο ντέρμπι. Οχι πως οι παίκτες του Δικεφάλου που πήραν το χρίσμα βασικού είναι άμοιροι ευθυνών. Μετά τη χθεσινή εμφάνιση της Ενωσης γίνεται πλέον κατανοητό πως στις μέσες θερμοκρασίες όλες οι ομάδες είναι σχεδόν ισοδύναμες. Στις ακραίες υπάρχει το πρόβλημα.

Αλλο να βρίσκεις απέναντί σου έναν μέτριο Ολυμπιακό κι άλλο μία ομάδα που πετάει φωτιές, που κυκλοφορεί με ταχύτητα την μπάλα, που απλώνεται σαν βεντάλια στην επίθεση και οι επιλογές της για την τελική προσπάθεια μοιάζουν με χρωματολόγιο.

Μερίδιο ευθύνης στην ήττα έχουν και οι οπαδοί της Ενωσης. Δεν μπορεί να φορτώνεις τους ποδοσφαιριστές με το βάρος της προσωπικής σου προσδοκίας. Οι οπαδοί μπορεί να ονειρεύονται πως η ομάδα τους θα νικήσει με 6-0. Από το όνειρο στην πραγματικότητα υπάρχει ένα χάσμα που προκαλεί παρόξυνση της ανασφάλειας στους ποδοσφαιριστές. Τα αβίαστα λάθη των παικτών της Ενωσης και ο νευρικός σπασμός όταν πια όλα είχαν τελειώσει χρήζουν μιας προσεκτικής διερεύνησης.