Αναζήτηση
Κινούμενος όπως πάντα από αγαθή προαίρεση, αυτός ο σταυροφόρος της αρχής «όλα στο φως» αποφάσισε, πληροφορούμαι, να προβεί σε σοβαρό διάβημα την προσεχή Δευτέρα, καταγγέλλων φυσικά τον Γιάννη Στουρνάρα ότι από τη θέση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος προστατεύει τη διαπλοκή, κλείνοντας τα μάτια στη διαφθορά του τριγώνου τράπεζες – πολιτικά κόμματα – μέσα ενημέρωσης.
Κατά τις πληροφορίες μου που δεν επιδέχονται την παραμικρή διάψευση, προτίθεται να καταγγείλει στη Δικαιοσύνη τον κύριο Στουρνάρα, διότι ο τελευταίος υπέπεσε στο βαρύτατο –κατά τον «γέροντα» Νικολόπουλο –ατόπημα να αποστείλει στη Βουλή το πόρισμα για την Τράπεζα Αττικής και όχι και τα πορίσματα των ελέγχων που διενήργησε η ΤτΕ στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, και ειδικότερα εκείνο που αφορά την Τράπεζα Πειραιώς.
Το ότι η κατά του Στουρνάρα επίθεση του εξ Αχαΐας αγαθού «γέροντος» Νικολόπουλου θα εκδηλωθεί λίγο μετά την ανακοίνωση του Προέδρου Αλέξη ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθεί στη Βουλή νέα προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τη διαπλοκή, ουδόλως πρέπει να συσχετιστεί. Διότι, όπως προείπα, ο μοναχικός κύριος Νικολόπουλος κινείται πάντοτε εξατομικευμένα και όλα όσα διαδίδονται, είτε ότι αποτελεί το «μακρύ χέρι του Νίκου του Παππά» είτε ότι για κάτι τέτοια «βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με το Μαξίμου», αποτελούν αθλιότητες ανάξιες σχολιασμού. Διότι ο «γέρων» Νικολόπουλος είναι ένας αυθεντικός εκφραστής του σημαντικού χριστιανοκοινωνικού ρεύματος στο ελληνικό πολιτικό στερέωμα και ουδέποτε θα καταντούσε να κάνει θελήματα ενός αριστερού όπως είναι ο «ταλαντούχος κύριος Παππάς»…
Μόνιμη τακτική
Στο ίδιο αυτό πλαίσιο, δηλαδή του ακαταπόνητου αγώνα που δίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει τη διαφθορά όπου δει, θα πρέπει να εντάξω τους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ (κόμματος…) για την άσκηση βαρύτατης ποινικής δίωξης κατά του φίλου μου Ροβέρτου Σπυρόπουλου, επί σειρά ετών γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ, για δάνειο που έλαβε το ΠΑΣΟΚ από την Τράπεζα Αττικής ύψους 5 εκατ. ευρώ, με υποθήκη την κρατική επιχορήγηση –τακτική την οποία ακολουθούσαν συστηματικά τα κόμματα τα προηγούμενα χρόνια, το έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ (να μην τα ξεχνάμε αυτά) με την Εθνική Τράπεζα.
Αν το αναδεικνύω είναι για να τονίσω την κουτοπόνηρη πρακτική του συμψηφισμού που ακολουθεί το κόμμα της χαράς, προφανώς σε πλήρη συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου –να εξομοιώσει δηλαδή τα 5 εκατ. του ΠΑΣΟΚ και τα άλλα 9 που έλαβε δάνειο η ΝΔ από την ίδια τράπεζα, με τα 127 εκατ. που πήρε «αέρα πατέρα» ο καλός «πατερούλης» Καλογρίτσας από την ίδια τράπεζα.
Επίσης, αυτό που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, αντιθέτως, είναι ότι οι τύποι, κατά την πάγια τακτική τους, έχουν σπεύσει να βγάλουν και καταδικαστική απόφαση πριν καν ολοκληρωθεί η ανάκριση για την υπόθεση του Σπυρόπουλου. Δεν είναι κακό –αυτά αντιγραφές είναι από τον καιρό της μητέρας Σοβιετίας –αλλά μέχρι να γίνουμε ως χώρα κάτι ανάλογο, μήπως να περιμένουμε να δούμε τι θα πει και η αδέκαστη Δικαιοσύνη, της οποίας προΐστανται οι παγκοίνως αδέκαστες κυρίες Θάνου και Δημητρίου;
Πόνος ψυχής
Στο μεταξύ, συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί όλων εκείνων που πίστεψαν στον ΣΥΡΙΖΑ και σε ό,τι τότε πρέσβευε το αριστερό αγόρι Αλέξης, διαπιστώνοντας τώρα ότι «όλα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή» που λέει και το τραγούδι του Καζαντζίδη.
Πρώτος του χορού αυτής της τραγωδίας της οποίας η πλοκή γράφεται καθημερινά ο λατρεμένος γελωτοποιός του λαού, ο Λάκης ο Λαζόπουλος (αν τον σκηνοθετούσα εγώ θα τον έντυνα «μανιάτισσα μοιρολογίστρα» σαν τη Μαρινέλλα στην ταινία του Δαλιανίδη να τραγουδάει το «άνοιξεεεεεεεε πέτραααααα, για να μπω, ήλιος να μη, ήλιος να μη βλέπει»), ο οποίος αναζητεί καταφυγή στο γράψιμο. Και κλαίει και οδύρεται γραπτώς για το κακό που μας έχει βρει. Και που σε αυτόν θα έχει ένα κόστος (οικονομικό) σοβαρό –ειδικά αν κλείσει ο Alpha, για να τα λέμε και όλα.
Τέλος πάντων, χθες ανήρτησε στην ιστοσελίδα του κείμενο από το οποίο απομόνωσα, και μεταφέρω εδώ, το ακόλουθο, τόσο χαρακτηριστικό του πόνου που περνάει, απόσπασμα και για έναν επιπλέον λόγο: γιατί την πέφτει απροκάλυπτα στο επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου επειδή προφανώς αυτό ακούει ο Τσίπρας –πού οι παλιοί καλοί καιροί που άκουγε τον ίδιο! Γράφει το πικραμένο αγόρι:
«Και ο Τσίπρας αντί να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και στους δικούς του εδώ και στη Γερμανία που αδικοφέρεται, αφήνει τη χώρα να βουλιάζει σ’ έναν θόρυβο μ’ ένα επιτελείο επικοινωνιακό μηδαμινής εμβέλειας και ανταπόκρισης. Ανοίγουν για παράδειγμα για πρώτη φορά όλα τα σχολεία στην ώρα τους κι αντ’ αυτού συζητάνε αν οι παπάδες ήταν στη Χούντα κι έψελναν. Ξέρουμε πού ήταν οι παπάδες. Αυτό που δεν ξέραμε είναι αν άνοιξαν τα σχολεία. Η καμήλα χρειάζεται πυξίδα για να βγει απ’ την έρημο».
Ανατρίχιασα…
Σταθερές αξίες
Μίλησα για τον «γέροντα» Νικολόπουλο, αναφέρθηκα στους «παπάδες» του Λάκη, ώρα είναι να αναφερθώ στο «ιερό μένος» που έχει καταλάβει τον Κίμωνα, Κίμω για τους φίλους, Κουλούρη, με αφορμή την «ένταξή» του στον ΣΥΡΙΖΑ! Εννοείται ότι δεν υπάρχει τίποτε τέτοιο. Ασε που ΠΟ-ΤΕ δεν πήγε στην εκδήλωση για τον Παπαδημούλη! ΠΟ-ΤΕ όμως.
Τον συνάντησα την Τρίτη το μεσημέρι στο Κολωνάκι και συζητήσαμε στα όρθια πολλά και διάφορα –της κατάστασης συμπεριλαμβανομένης.
Ο «Κίμως» μου είπε ότι είναι λάθος να θεωρείται πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τελειωμένη υπόθεση. Οτι στο Περιστέρι σοβαροί πρώην πασόκοι της περιοχής, με τους οποίους συνομίλησε, του είπαν πως ψήφισαν μεν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015, αλλά τώρα είναι σε κενό αέρος, διότι έφυγαν μεν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχουν πού να πάνε. «Και επειδή, όπως ξέρεις, οι δικοί μας είναι στη βάση τους αντιδεξιοί, εγώ σου λέω ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν τον Κυριάκο που είναι και Δεξιός και Μητσοτάκης».
–Θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ; τον ρώτησα.
–Πλάκα μου κάνεις; Ποιο ΠΑΣΟΚ; Γι’ αυτό σου λέω, μη βγάζετε συμπεράσματα για το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Εγώ δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα. Απλώς θα μεταφέρω τη δήλωση του Κουλούρη, σε σχέση με όσα γράφτηκαν για τη μεταπήδησή του στο ΠΑΣΟΚ:
«Υπηρέτησα με πάθος και συνέπεια τις θέσεις, τις αρχές και το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκεί παραμένω, χωρίς να έχω κάνει καμία μεταπήδηση μέχρι τώρα και το ίδιο ισχύει και για το μέλλον, αδιαφορώντας για αξιώματα και οφίκια».
Κίμως, original!
Μπέρδεμα
Και κλείνω με μια παρέμβαση που δέχθηκα χθες από το Μέγαρο Μαξίμου, αναφορικά με τα όσα έγραψα περί τη φημολογία για την εκπαιδευτική πορεία του Προέδρου Αλέξη.
«Δεν ισχύει τίποτε περί μεταγραφής του στο ΕΜΠ από πανεπιστήμιο, είτε της Ρουμανίας είτε της Πρίστινα. Εδώ μπήκε, εδώ τελείωσε. Και όχι σε δέκα χρόνια, αλλά σε έξι. Με βαθμό «7» δε. Και έκανε και ένα μεταπτυχιακό».
Μεταφέρω, ως έχουν, αυτά που μου μετέφεραν κατ’ εντολήν του Προέδρου Αλέξη, προφανώς. Αλλά ανατρέχοντας στο επίσημο βιογραφικό του Προέδρου διαβάζω:
«Σπούδασε στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ από το οποίο αποφοίτησε τον Φεβρουάριο του 2000. Το 2003 ολοκλήρωσε το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Πολεοδομία – Χωροταξία του ΕΜΠ. Ο τίτλος της μεταπτυχιακής εργασίας που εκπόνησε ήταν «Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και η έντασή τους στην ΕΕ και στην Ελλάδα. Εστίαση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος»».
Ητοι τελείωσε το 2000 (ύστερα από έξι χρόνια σπουδών), έκανε μεταπτυχιακό το 2003 –να, κάπως έτσι έγινε το μπέρδεμα με τα «δέκα χρόνια που έκανε να τελειώσει»…
