«Ψήφισα για ένα νέο είδος πολιτικής». Με αυτό στα πλακάτ πανηγύρισαν οι οπαδοί του Τζέρεμι Κόρμπιν την επανεκλογή του το Σάββατο με 61,8% στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος. Οπως είχαν πανηγυρίσει τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν εξελέγη πρώτη φορά, αποτέλεσμα που χαρακτηρίστηκε «η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία της βρετανικής πολιτικής». Με έντονες αντιδράσεις από τα στελέχη του κόμματος αλλά και με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη να γράφονται στο κόμμα για να τον στηρίξουν, ο 67χρονος Κόρμπιν θα είναι όπως όλα δείχνουν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης για τα επόμενα χρόνια. Προς μεγάλη χαρά των υποστηρικτών του που θεωρούν ότι είναι ο μόνος τίμιος στην πολιτική, κάποιος που μπορεί να εμπνεύσει νέες γενιές ακτιβιστών, εκείνος που τους κάνει να πιστεύουν πως υπάρχει εναλλακτική απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που τους έχει απογοητεύσει τόσο, ένας βουλευτής επί πολλά χρόνια που ποτέ δεν ενεπλάκη στη διαφθορά. Ο πολιτικός που βάζει τέλος στη σελίδα του μπλερισμού, σε αυτή την κεντρώα εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας που χαρακτηρίστηκε από τη στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003, συνεχίζει να έχει την αμέριστη υποστήριξη του απλού κόσμου. Τώρα συγκέντρωσε μεγαλύτερο ποσοστό από το 59,6% του περυσινού Σεπτεμβρίου.

Είναι χορτοφάγος, δεν πίνει αλκοόλ και μετακινείται παντού με ποδήλατο. Ηταν για χρόνια ο βουλευτής με τα λιγότερα έξοδα στο βρετανικό κοινοβούλιο. Και υπόσχεται να κάνει τους Εργατικούς «το μεγαλύτερο αριστερό κόμμα στη Δύση», ζητώντας από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του «να διαγράψουν το παρελθόν», «να σβήσουν με σφουγγάρι όλες τις διαφορές» και να επικεντρώσουν τα βέλη τους στην κυβέρνηση της συντηρητικής Τερίζα Μέι. Ο κλάδος ελαίας που τείνει συνοδεύεται από τη διατύπωση του βασικού στόχου του να επιστρέψει το κόμμα στις ρίζες της δημιουργίας του –δηλαδή στο 1906, όταν δημιουργήθηκε για να εκπροσωπεί τους εργάτες στο κοινοβούλιο.

Και όχι μόνο αυτό. Στη νικητήρια ομιλία του θέλησε να βάλει τέλος στην εσωστρέφεια. Ζήτησε από όλους να ταχθούν στο πλευρό του για ένα καλύτερο σύστημα υγείας, περιορισμό της φτώχειας και των ανισοτήτων και σχέδια για καλύτερη εκπαίδευση. Επανέλαβε και ένα θέμα που ξέρει πως δεν είναι δημοφιλές για πολλούς ψηφοφόρους που μόλις τάχθηκαν υπέρ του Brexit –κι αυτό, λένε οι υποστηρικτές του, τον κάνει ξεχωριστό ως πολιτικό: τόνισε την πεποίθησή του ότι η Βρετανία «έχει καθήκον ως χώρα να βοηθήσει τους πρόσφυγες».

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν εκφράζει ένα νέο είδος πολιτικής. Οχι μόνο για τη Βρετανία αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Η επιμονή του σε βασικές αρχές μόλις επιβραβεύθηκε. Οσοι δεν μπόρεσαν να τον νικήσουν, τώρα θα πρέπει να μάθουν από αυτόν.

Η δεύτερη εσωκομματική νίκη του Τζέρεμι Κόρμπιν μέσα σε έναν χρόνο δεν κατορθώνει να γεφυρώσει τις έντονες διαφορές που έχει ο ηγέτης των Εργατικών με την κοινοβουλευτική του ομάδα. Στο κομματικό συνέδριο στο Λίβερπουλ η συζήτηση αφορά το ποιος θα ελέγχει το κόμμα και την πολιτική του, ο ηγέτης ή οι βουλευτές. Πριν από λίγους μήνες η συντριπτική πλειοψηφία (80%) των Εργατικών βουλευτών δήλωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Τώρα το σχίσμα βαθαίνει. Οι βουλευτές λένε ότι δεν θα συμμετάσχουν ενεργά και υπάρχει περίπτωση να διορίσει σκιώδεις υπουργούς ανθρώπους που τον έβριζαν τους τελευταίους τρεις μήνες. Εκείνος τους ζητά να τον στηρίξουν στη νέα προσπάθεια, αλλά δεν δεσμεύεται για ένα βασικό αίτημά τους: να μην ενθαρρύνει ακτιβιστές να τους αντικαταστήσουν με υποψηφίους πιο κοντά στις δικές του απόψεις για τις επόμενες γενικές εκλογές, το 2020. Μπορεί ένα κόμμα τόσο βαθιά διχασμένο να διεκδικήσει την εξουσία;

Το σχίσμα βαθαίνει. Και αντί για κινήσεις συμφιλίωσης, ο Κόρμπιν δηλώνει ότι προτίθεται να δώσει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία στα μέλη του κόμματος –αυτά που γράφτηκαν κατά χιλιάδες στις κομματικές λίστες για να τον υποστηρίξουν –ώστε να περιορίσει ακόμα περισσότερο τη δύναμη των βουλευτών. Αναμένεται νέα αναταραχή λοιπόν και βαθύτερο ρήγμα, μέσα σε ένα κόμμα που καλείται να ασκήσει αποτελεσματική αντιπολίτευση σε μια δύσκολη για τη Βρετανία, περίοδο. Αναμφίβολα, προκαλείται εκ νέου το ερώτημα: «Είναι κατάλληλος για πρωθυπουργός;».

«Αν θέλουμε να σώσουμε το κόμμα θα πρέπει να πούμε ψέματα, δηλαδή ότι είναι» εκμυστηρεύεται βουλευτής των Εργατικών σε χθεσινή εφημερίδα. «Ομως αν κατάφερε να διχάσει εμάς μέσα σε έναν χρόνο, φαντάσου τι θα κάνει στη χώρα. Είναι ο πιο διχαστικός ηγέτης που είχαμε» προσθέτει και φέρνει ως παράδειγμα την αντίληψη «εσείς κι εμείς» που επικρατεί στο κόμμα: όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του και κάποια στιγμή διαφώνησαν, βρέθηκαν γρήγορα στο περιθώριο. Οι απόψεις του δεν φαίνεται να μπορούν να προσελκύσουν τους βρετανούς ψηφοφόρους, πολλοί εκ των οποίων τις θεωρούν παρωχημένες και ανεφάρμοστες.

Και το σχίσμα βαθαίνει. Ηδη οι συζητήσεις για μια νέα πρόκληση στην ηγεσία του την επόμενη χρονιά έχουν αρχίσει. Φτάνει να βρεθεί κάποιος άλλος με ηγετικό προφίλ. Δεν είναι λίγα τα παλιά στελέχη του κόμματος που αναπολούν την ικανότητα του Τόνι Μπλερ να κατακτά την εξουσία, λέγοντας ότι οι αρχές χωρίς την εξουσία δεν σημαίνουν κάτι. Πώς θα μπορέσει να διεκδικήσει την πρωθυπουργία; Από τους επικριτές του Κόρμπιν υπάρχουν εκείνοι που προτίθενται να συμβιβασθούν «για λίγο» και εκείνοι που κηρύσσουν ανένδοτο εναντίον του. Ετοιμοι να φτιάξουν σκιώδες συμβούλιο για το σκιώδες Υπουργικό.