Στην παράδοση των σοβιετικών ηγετών, από τον Στάλιν έως τον Αντρόποφ και τον Τσερνιένκο, ο Ισλάμ Καρίμοφ πέθανε και ξεπέθανε τέσσερις – πέντε φορές προτού τελικά επιβεβαιωθεί ο θάνατός του επισήμως από το Ουζμπεκιστάν. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι είδηση του θανάτου δεν επιβεβαιωνόταν, μολονότι είχε επέλθει το μοιραίο, επειδή το στενό περιβάλλον άφηνε ένα περιθώριο στην υπόθεση ότι ένας ηγέτης σαν τον Καρίμοφ θα μπορούσε και να αναστηθεί. Τελικά δεν αναστήθηκε. Κι ο δικτάτορας πέρασε την περασμένη εβδομάδα στην αιωνιότητα κι ως ένας πατέρας που, όταν η μεγάλη του κόρη κατήγγειλε δημοσίως την εκτεταμένη διαφθορά στο Ουζμπεκιστάν, εκείνος τη φυλάκισε αφού προηγουμένως την τιμώρησε με μερικά χαστούκια.

Το Ουζμπεκιστάν είναι πολύ μακριά από την Ελλάδα. Αλλά έχει την αίσθηση κανείς ότι ο Νίκος Παππάς μπήκε στον ίδιο πειρασμό του χαστουκιού όταν ένας δημοσιογράφος του Alpha τον ρώτησε για τους δημοσιογράφους που θα μείνουν άνεργοι εξαιτίας της ακατανόητης απόφασης του ίδιου να δοθούν μόνο τέσσερις τηλεοπτικές άδειες. Εμφανώς εκνευρισμένος και σε πείσμα της απλής αριθμητικής, ο υπουργός Επικρατείας είπε ότι ο νόμος του βάζει φρένο στη μείωση της απασχόλησης στον κλάδο κατηγορώντας τους επικριτές του για υποκρισία. Νωρίτερα, είχε διαβεβαιώσει πως η κυβέρνηση θα διασφαλίσει «την απαρέγκλιτη τήρηση των προβλεπομένων για το επίπεδο του προγράμματος», μεταξύ των οποίων είναι και η «αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων», όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

Το Ουζμπεκιστάν είναι πολύ μακριά. Αλλά μπορεί να μην είναι μακριά η ημέρα που θα κηρύσσονται αντισυνταγματικά τα δελτία ειδήσεων. Κι έπειτα να μην είναι μακριά η ημέρα που οι δημοσιογράφοι θα έχουν την τύχη της Γκουλνάρα Καρίμοβα.

Τελευταία Νέα