Για τους κοινούς θνητούς, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που συγκεντρώνει τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου.

Για τους έλληνες πολιτικούς, είναι η πλατφόρμα για να πλάσουν ιδεολογήματα και να εξωραΐσουν την πραγματικότητα.

Ανθρωποι που στην ουσία ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν να λύσουν προβλήματα προσπαθούν να κλέψουν τη λάμψη των παιδιών που πάλευαν για χρόνια όχι μόνο με το αγώνισμά τους, αλλά και για τα αυτονόητα. Εκπρόσωποι της πολιτείας που στην ουσία έπαιζαν τον ρόλο των μαϊμούδων: δεν μίλαγαν, δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν.

Τώρα όμως και μιλάνε, και τουιτάρουν, και συγχαρητήρια μοιράζουν, και ετοιμάζονται να υποδεχτούν την Αννα Κορακάκη και όσους ακόμα αθλητές καταφέρουν να διακριθούν στο Ρίο.

Οι νικητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες πάντοτε έπεφταν θύματα των αχαλίνωτων δοκησίσοφων που ήθελαν να τους εκμεταλλευτούν πολιτικά.

Οι πορφύρες, τα γκρεμισμένα τείχη και τα δείπνα στο πρυτανείο για τους νικητές δεν ήταν τίποτε περισσότερο από άσκηση πολιτικής. Οι νίκες αποτελούσαν ένδειξη δύναμης και πολιτισμού για τις πόλεις – κράτη της αρχαιότητας αλλά και δείγμα της εύρυθμης λειτουργίας του πολιτικού συστήματος.

Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες και οι στρατηγοί δεν χρειάζονταν νίκες στους αγώνες για να περάσουν κι αυτοί μέσα από γκρεμισμένα τείχη και τοξωτά ανοίγματα. Ετσι κι αλλιώς θεωρούσαν τους εαυτούς τους ημίθεους. Οπως κάποιοι των νεότερων χρόνων που συχνάζουν κοντά στην Πύλη του Αδριανού νιώθωντας όπως οι ρωμαίοι αυτοκράτορες.

Τελευταία Νέα