Αυτό δηλαδή εσείς το λέτε επανόρθωση στο τουίτ του σκανδάλου; Οχι, επειδή στην Καινή Διαθήκη λέγεται «η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». Επρεπε να περάσουν δέκα ημέρες για να τοποθετήσει ο Πάνος Καμμένος τον εαυτό του σε θέση άμυνας και σε προσομοιωτή πολιτικού πολιτισμού. Αδικος ο κόπος του: αν το περιεχόμενο δεν σε θέλει, το περιτύλιγμα –πες το συνέντευξη, πες το απολογία –δεν μετράει. Με δικά του λόγια, παρακαλώ: «Η ανάρτηση αυτή αφορά έναν πολιτικό και έναν άνθρωπο ο οποίος δικαίως, πιθανώς, παίρνει μια πρόωρη σύνταξη, ως μητέρα. Αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι άνθρωποι οι οποίοι είναι ακρωτηριασμένοι και παίρνουν μια αναπηρική σύνταξη, τους καλούν να περνούν κάθε χρόνο Επιτροπή για να πιστοποιήσουν εκ νέου τον ακρωτηριασμό τους». Και πολιτικός και άνθρωπος και μητέρα; Τόσος μαλλιαρός πληθωρισμός και να μην μπορεί να ψελλίσει ένα «συγγνώμη» στη Φώφη Γεννηματά;

Για την ιστορία, έχουν περάσει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια από τότε που ο συγκυβερνήτης των ΑΝΕΛ αποκαλούσε «απατεώνες» και «προδότες» τους πολιτικούς του αντιπάλους (παρακαλώ τα βιντεάκια του YouTube να κατατεθούν στα πρακτικά). Εχουν περάσει επίσης 17 μήνες από τότε που ο διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού Στο Κόκκινο χαρακτήρισε τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά με τη λέξη των επτά γραμμάτων που οι τουρίστες μαθαίνουν στα ταχύρρυθμα θερινά μετά τα «καλημέρα» και «καληνύχτα». Μεταξύ μας, συμπληρώνονται και τριάμισι χρόνια από τον όρο «εκτσογλανισμός» που κατοχύρωσε ο Βαγγέλης Βενιζέλος για να περιγράψει τη σκοτεινή πλευρά της λαϊκιστικής φαντασίωσης. Μακριά από εμάς τέτοια φαινόμενα.