Αν η κατάσταση στη χώρα δεν ήταν επικίνδυνη και η ζωή για ένα σημαντικό τμήμα σχεδόν δραματική, τότε θα μπορούσαμε με άνεση να γλεντάμε με τα καμώματα της απερίγραπτης κυβέρνησης. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ξεσπάσουμε σε γέλια μέχρι δακρύων παρότι τα προκαλούν με ευκολία. Από το Μαξίμου travel και τα απεριόριστα εκτός έδρας για τους ημετέρους έως τις αστειότητες με τα εγκαίνια σε οικόπεδα στο Μπραχάμι και τις κορδέλες στο αεροδρόμιο της Πάρου που το έφτιαξαν οι άλλοι, ο θίασος βγάζει αβίαστα μόνο γέλια και κλάματα για την κατάντια μας.

Ολα αυτά όμως δεν είναι τυχαία γεγονότα που μας προκύπτουν μόνο από τον βλαχοδημαρχισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που κάνουν το άσπρο – μαύρο για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στο τιμόνι της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου εσχάτως επικρατεί –κατά την έκφραση γνώστη των όσων γίνονται εκεί –ελεγχόμενος πανικός. Οι επιτελείς του Πρωθυπουργού, όπως είναι λογικό άλλωστε, λαμβάνουν και μελετούν δημοσκοπήσεις πολλών εταιρειών και αναλύουν τα δεδομένα. Ασφαλώς αυγουστιάτικα δεν θα κάνουν δημοσκοπήσεις, αλλά η ανάλυση όσων προηγήθηκαν έχει ενσπείρει ζωηρές ανησυχίες και αυτό κυρίως διότι βλέπουν, όπως ελέχθη χαρακτηριστικά, ότι υπάρχει γενική κατάρρευση. Δεν είναι μόνο τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ που πλησιάζουν μονοψήφιο αριθμό, αλλά πρωτίστως η διάλυση κάθε ίχνους αξιοπιστίας της κυβέρνησης και του Αλέξη Τσίπρα, η εικόνα του οποίου έχει θολώσει επικίνδυνα.

Με αυτά τα δεδομένα κάνουν άσκοπο αγώνα εκθέτοντας ανόητα τόσο συχνά τον Πρωθυπουργό σε διάφορες παράτες, μήπως και φρενάρουν την πορεία προς τη διάλυση. Με τρικ όπως αυτό της απλής αναλογικής και της συνταγματικής αναθεώρησης με διαδικασίες δεκαπενταμελούς, όμως, δεν αλλάζει η κατάσταση. Αντιθέτως, αυτή η λογική οδηγεί σε κινήσεις και πρωτοβουλίες στα όρια της εκτροπής και τότε το τίμημα αθροίζεται με όλα όσα προηγήθηκαν στη διάλυση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία τιμωρεί αυτούς που την εξαπάτησαν συστηματικά.

Με την επιστροφή στη σκληρή πραγματικότητα τον Σεπτέμβριο, η φθορά δεν ισοδυναμεί με αδυναμία και αυτό δεν είναι θέμα αριθμών, με όσους λεβέντες και αν αθροίσουν. Οταν μια κυβέρνηση διαλύεται στην κοινωνία, δεν μπορεί να ισορροπήσει με κόλπα.