O ανταποκριτής μας στη Γερμανία ήταν την Παρασκευή το απόγευμα στο Μόναχο. Εκεί ζει η οικογένειά του, στο εμπορικό κέντρο όπου έγινε η επίθεση κάνουν τα ψώνια τους, το σπίτι τους βρίσκεται δίπλα. Ο Γιώργος ετοιμαζόταν να πάει σε ένα μαγαζί ακριβώς δίπλα στο μοιραίο McDonalds όταν άκουσε τους πυροβολισμούς. Η γυναίκα του και ο ένας γιος του ήταν ευτυχώς σπίτι, ασφαλείς, ο άλλος ευτυχώς αποκλεισμένος στο πανεπιστήμιο, θα διανυκτέρευε εκεί, ασφαλής. Το μυαλό του πήγε τότε στους φίλους, στους γνωστούς, στους πιτσιρικάδες της γειτονιάς, το Μall μαζεύει πολλή νεολαία, στο μεταξύ τα περιπολικά και τα ασθενοφόρα πήγαιναν κι έρχονταν, και στα έκτακτα οι νεκροί αυξάνονταν συνεχώς, τρεις, πέντε, δέκα, οι περισσότεροι νέοι και παιδιά.

Μια εβδομάδα νωρίτερα ήταν η Νίκαια, κι ακόμη νωρίτερα, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες, το Ορλάντο, η τρομοκρατία εγκαταστάθηκε για τα καλά στα σπίτια του Πρώτου Κόσμου, γιατί τα άλλα σπίτια, τα τριτοκοσμικά, τη γνωρίζουν από μέσα κι απ’ έξω, μαζί με τον πόλεμο, τους βομβαρδισμούς, τις σφαγές, την πείνα, την εξαθλίωση. «Είμαι εδώ, έλα να με σώσεις», γράφουν φωτογραφίες με Pokemon που κρατούν μικρά παιδιά από τη Συρία, αλλά αν αρχίσουν να γίνονται κι οι πρόσφυγες καμικάζι τα παιδιά αυτά θα χάσουν κάθε ελπίδα, η Ευρώπη θα κλείσει ερμητικά τις πόρτες της, και τους πρόσφυγες που έχει ήδη δεχθεί θα τους παρακολουθεί στενά, είναι ύποπτοι, είναι απελπισμένοι, είναι δυνάμει τρομοκράτες.

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναλύσουν πώς φτάσαμε ώς εδώ, αν φταίει ο Ομπάμα, ο Πούτιν, η Μέρκελ ή το κακό μας ριζικό. Στο μεταξύ είμαστε θύματα μιας «κινηματογραφικής βίας», όπως λέει ο γάλλος φιλόσοφος Ιβ Μισό, για εμάς είναι πιο κινηματογραφική, για άλλους Ευρωπαίους πιο βία, το καλοκαίρι είναι εφιαλτικό, ισλαμιστές, ψυχωσικοί, πραξικοπηματίες, δικτάτορες, λαϊκιστές, σεξουαλικά στερημένοι, δημαγωγοί, ρατσιστές, φασίστες. Οσο αφήνουμε όμως να μας κυριεύει ο τρόμος, όσο παρασυρόμαστε από θεωρίες συνωμοσίας και περιμένουμε σωτηρία από αυταρχικούς πολιτικούς, τόσο παίζουμε το παιχνίδι των βαρβάρων. Ο Γιώργος έγραψε ότι αισθάνθηκε ασφαλής όταν έμαθε πως κινητοποιήθηκαν αμέσως 2.300 αστυνομικοί, και έτσι είναι, ο πολιτισμένος κόσμος έχει τρόπους να προφυλάσσεται, έχει αξίες στις οποίες στηρίζεται, κι αν παραμείνει σταθερός σε αυτές τις αξίες, αν αντισταθεί στον πειρασμό των τειχών και των μαζικών απελάσεων, θυσιάζοντας έστω ένα μέρος της ελευθερίας του, θα τον κερδίσει κι αυτόν τον πόλεμο, όπως τους προηγούμενους.

Υπάρχουν όμως και άλλα σενάρια.