Στην οδό Γουίνστον Τσόρτσιλ, στη σκιά του βράχου του Γιβραλτάρ, βρίσκεται το στάδιο Βικτόρια, το οποίο χρησιμοποιεί ως έδρα η πρωταθλήτρια τα τελευταία 14 χρόνια Λίνκολν Ρεντ Ιμπς.

Σ’ αυτό το μικρό γήπεδο, παρουσία 2.000 φιλάθλων, ανάμεσά τους και 300 Σκωτσέζοι, γράφτηκε Ιστορία. Τουλάχιστον έτσι το εξέλαβαν οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ και της Σκωτίας.

Η Λίνκολν, μία ομάδα στην οποία παίζουν χασάπηδες, αστυνομικοί, κατασκευαστές κηροπηγίων και τελωνειακοί υποχρέωσε την πρωταθλήτρια Σκωτίας Σέλτικ στην πιο ταπεινωτική ήττα της μεγάλης ιστορίας της με σκορ 1-0, για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Στην υπόθεση υπάρχει μία σημαντική λεπτομέρεια: το ματς παιζόταν στο στοίχημα και η νίκη της Λίνκολν είχε απόδοση 15,50.

Κάποιοι τολμηροί που προέβλεψαν το αποτέλεσμα, πιθανόν επηρεασμένοι και από τις μεγάλες επιτυχίες της Ισλανδίας στο τελευταίο Euro, έβγαλαν καλά λεφτά.

Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν στη θέση της Σέλτικ ήταν ο Ολυμπιακός. «Τόσα λεφτά έπαιξε ο τάδε στην Κίνα, τόσα κέρδισε ο δείνα στη Σιγκαπούρη» και άλλα πολλά απ’ όσους υποφέρουν από σύνδρομο καταδίωξης.

Το 2004 είχε βουίξει ο κόσμος ότι το ματς του Πανιωνίου με την Ντιναμό Τιφλίδας ήταν στημένο. Ο τότε ειδικός ανακριτής της UEFA, Πέτερ Λιμάχερ, απειλούσε θεούς και δαίμονες. Το αποτέλεσμα, αυτός που αποπέμφθηκε ήταν ο αξιωματούχος για λάθος εκτιμήσεις σε παιχνίδι της Μπάγερν.