Οπως αρεσκόταν να λέει κατ’ ιδίαν ένας έλληνας πολιτικός που έχει πλέον μετεγκατασταθεί στις Βρυξέλλες, «τις κυβερνήσεις αντιπολιτεύονται τα γεγονότα που οι ίδιες δημιουργούν». Καθότι όμως η πολιτική εξελίσσεται διαρκώς, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς τη φράση «…όπως τις αντιπολιτεύονται και τα λόγια τους». Χθες κόπηκαν οι συντάξεις που, κατά Κατρούγκαλο, δεν κόβονται. Οι ουρές που επισημάνθηκαν στα ATM των τραπεζών –και έδωσαν άρωμα θερινού ρετρό 2015 –ήταν γιατί οι συνταξιούχοι έσπευσαν να δουν πόσα έχασαν.

Με τα εκκαθαριστικά της Εφορίας στις πόρτες των πολιτών και χίλιους-μύριους φόρους να σκιάζουν την καθημερινότητα, το καλοκαίρι αυτό ενδέχεται να λειτουργήσει η υπόκωφη δυναμική που θέλει τα μπάνια του λαού να λειτουργούν ως αντιδραστήρας αλλαγής πολιτικών συμπεριφορών. Το καλοκαίρι του 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή έφυγε για διακοπές με αίσθημα υπεροχής και επέστρεψε για να βρει τις δημοσκοπήσεις να φέρνουν το ΠΑΣΟΚ στα ίσα με τη ΝΔ. Το καλοκαίρι του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου χάθηκε στον τάφο της Αμφίπολης και όταν βγήκε, βρέθηκε αμέσως περικυκλωμένη από την οχλοβοή μιας Ελλάδας εξοργισμένης από τα σημειώματα του ΕΝΦΙΑ. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ο χρόνος έτρεξε αντίστροφα. Η πίεση της κοινωνίας βρίσκει πάντα τον τρόπο να επηρεάσει τις πολιτικές διαδικασίες.

Με αυτό το δεδομένο, το ερώτημα είναι τι κρύβει μέσα του το καλοκαίρι του 2016. Και τι θα φέρει το φθινόπωρο. Ηδη οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αναστροφή κλίματος με τον ΣΥΡΙΖΑ από κάτω. Το ζήτημα είναι αν, από τον Σεπτέμβριο και μετά, θα έχουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, επιτάχυνση των εξελίξεων. Βλέπετε, –μια κυβέρνηση μπορεί να περιγράφει τα γεγονότα όπως θέλει, ή όπως νομίζει ότι τη συμφέρει, αυτό όμως δεν αλλάζει την ουσία τους.