Οταν το παράλογο συνουσιάζεται με την πραγματικότητα το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε στη Νίκαια της Γαλλίας: ένα ματς το οποίο θα μνημονεύεται για τα επόμενα εκατό χρόνια. Οι εκπρόσωποι μιας χούφτας ανθρώπων από ένα νησί του Βόρειου Ατλαντικού, την Ισλανδία, πέτυχαν τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ποδοσφαίρου νικώντας την Αγγλία σε αγώνα νοκάουτ του Euro 2016. Ενα ποδοσφαιρικό Brexit το ίδιο δυνατό με το πολιτικό.

Ενας ποδοσφαιρικός οργασμός για τους ψαράδες που μπορεί να μην πιστεύουν πως ο Θεός δημιούργησε το Σύμπαν, αλλά σίγουρα είναι φαν της εθνικής τους ομάδας. Μια πανωλεθρία για τα ξεδοντιασμένα Λιοντάρια που θα ντρέπονται να επιστρέψουν στο Νησί. Το 1950 ήταν οι αμερικανοί ημιεπαγγελματίες που έδωσαν ένα γερό μάθημα στους κακομαθημένους αστέρες της μπάλας.

Εξήντα έξι χρόνια φαίνεται πως μετέτρεψαν σε πατίνα τη μνήμη τους. Γι’ αυτό ήρθαν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους οι ήρωες του «…σον». Σέβαρσον, Αρνασον, Χάλντορσον, Γκούναρσον. Αν στον Ρονάλντο είχε απομείνει ρανίδα ταπεινότητας θα ζητούσε συγγνώμη από όλη την ισλανδική ομάδα για τα υποτιμητικά σχόλια που έκανε εις βάρος της και θα προσέτρεχε στον Γκούναρσον, στον οποίο αρνήθηκε να δώσει τη φανέλα για να ζητήσει τη δική του. Γιατί από χθες το βράδυ η φανέλα του Ισλανδού έχει μεγαλύτερη αξία από όλες τις δικές του μαζί.