Τι απασχολεί περισσότερο την κυβέρνηση; Το Brexit ή η απλή αναλογική; Ή μήπως στην αναμπουμπούλα ο λύκος –νομίζει πως έχει λόγο να –χαίρεται;

Καλά πληροφορημένα πολιτικά πρόσωπα επιμένουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει ταυτίσει την αλλαγή στον εκλογικό νόμο με την κατάργηση του μπόνους των πενήντα εδρών. Αυτή, με τη σειρά της, ταυτίζεται επί της ουσίας με την απλή αναλογική –έστω κι αν η κυβέρνηση δεν το λέει. Αν βρει διακόσιες ψήφους στη Βουλή –προχωράει. Αν όχι, πάλι προχωράει –αλλά με απλό νόμο που δεν θα ισχύσει σε αυτές τις εκλογές, αλλά στις επόμενες.

Πού θα είναι όμως η Ελλάδα στις επόμενες εκλογές; Σε ποια Ευρώπη; Γιατί στις δικές μας αβεβαιότητες, προστέθηκε το χάος μέσα στο οποίο έριξε την Ευρωπαϊκή Ενωση το Brexit και μάλιστα πολύ πριν αυτό συντελεσθεί. Την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και τον κόσμο. Βλέπετε οι αγορές μπορεί να είχαν προεξοφλήσει τα προηγούμενα χρόνια το Grexit –που δεν έγινε –αλλά υπολόγιζαν ότι οι Βρετανοί θα ψήφιζαν Ναι την περασμένη Πέμπτη –που επίσης δεν έγινε.

Το κακό λοιπόν συνετελέσθη –αλλά υπάρχει κι άλλο κακό να συντελεσθεί. Οι κυβερνώντες βλέπουν στρεβλά την ψήφο των Βρετανών ως αντίθεση στην Ευρώπη της λιτότητας ή αφελώς ως αντίδραση στην έλλειψη ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Ωστόσο, ισχυρές ευρωπαϊκές δυνάμεις –με αιχμή τους Γάλλους και κορμό τους Σοσιαλιστές –διαβάζουν ήδη το Brexit διαφορετικά. Ως έναυσμα για μια Ευρωπαϊκή Ενωση πιο μικρή, πιο σφιχτή, πιο ομοιογενή, πιο γεωγραφικά επικεντρωμένη στην ηπειρωτική ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Μια μαζεμένη Ευρώπη του ευρώ –ίσως –χωρίς εμάς.

Το ευτύχημα είναι ότι αντιδρά η Ανγκελα Μέρκελ! Που επιμένει ότι είναι η Ευρώπη των 27 η οποία πρέπει να διαχειριστεί το Brexit. Το δυστύχημα είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει άλλη εθνική στρατηγική πέρα από τις αυταπάτες των κυβερνώντων. Και ότι παραμένει επιβάτης μέχρι να της πουν ότι το εισιτήριο έληξε.