Την ώρα που ο κόσμος γυρίζει ανάποδα και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα είναι η ζωή μας έπειτα από λίγους μήνες φαίνεται πως η ευκολία, ο λαϊκισμός και η κουτοπονηριά παραμένουν τα μόνα εργαλεία ανάλυσης για την κυβέρνηση. Ενώ λοιπόν η Ευρώπη φλέγεται από το Brexit και τις συνέπειές του, στην Αθήνα οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τους κινδύνους που μας απειλούν. Το δράμα της χώρας είναι ότι δεν έχουν ιδέα για τις ανατροπές που έρχονται και αμέριμνοι βαδίζουν σε ναρκοπέδιο με τη ρητορική και τους μικρομεγαλισμούς του πρόσφατου παρελθόντος που πληρώνουμε ακριβά. Θέλουν πάλι να… αλλάξουν την Ευρώπη αλλά δεν έχουν αντιληφθεί ότι εφεξής κάθε αλλαγή θα είναι προς το χειρότερο.

Αν κρίνουμε από τις πρώτες δηλώσεις του Πρωθυπουργού και τις εκτιμήσεις του για το τι φταίει που φθάσαμε ώς εδώ μάλλον θα πρέπει να ανησυχήσουμε περισσότερο από πέρυσι τέτοια εποχή. «Οι ακραίες πολιτικές λιτότητας, η α λα καρτ διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, οι φράχτες και η άρνηση επιμερισμού των βαρών…», κατά τον Αλέξη Τσίπρα, ευθύνονται για την απόφαση των Βρετανών αλλά μάλλον συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Το Μεταναστευτικό, η… υπερβολική αλληλεγγύη και η σπατάλη πόρων στην Ευρώπη ήταν από τα θέματα που κυριάρχησαν την περίοδο της καμπάνιας για το δημοψήφισμα μαζί με τα ζητήματα κυριαρχίας που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για το αποτέλεσμα.

Αν η κυβέρνηση εκτιμήσει πάλι ότι τώρα είναι η ευκαιρία να πιέσει τους εταίρους και δανειστές με ανάλογες μπαρούφες αριστεροσύνης και άλλα τέτοια θα δοκιμάσει μεγάλη απογοήτευση. Οι εξελίξεις δεν ευνοούν άλλη ελαστικότητα αν δεν προαναγγέλλουν ακόμη μια πιο αυστηρή γραμμή πειθαρχίας για την Ελλάδα που στα μάτια των ευρωπαίων φορολογουμένων είναι το κακομαθημένο και σπάταλο μέλος της ευρωζώνης. Η επόμενη αξιολόγηση και οι εκκρεμότητες της προηγουμένης θα δείξουν τις προθέσεις των Ευρωπαίων οι οποίοι έχουν ασφαλώς να αντιμετωπίσουν πολλά πύρινα μέτωπα και δεν θα ξοδεύουν όλο τον χρόνο τους με τα δικά μας. Οσο διαρκεί η καταιγίδα φρόνιμο είναι τουλάχιστον να σταματήσουν οι ανοησίες και βλέπουμε.