[Θεωρείο] Κυνικές μεταμορφώσεις

Οι συμφωνίες δεν έχουν μόνο υλική αξία. Εχουν και συμβολισμούς. Εχουν και δεύτερες αναγνώσεις. Και η δεύτερη ανάγνωση της συμφωνίας για το Ελληνικό λέει ότι ακόμη κι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φανεί κάποια στιγμή εύθραυστη, το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να χάσει τη στερεότητά του γιατί είναι φτιαγμένο από το πιο συμπαγές μπετόν. Είναι κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι υπογραφές για την παραχώρηση του παλιού αεροδρομίου έπεσαν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ –οι εφημερίδες που κάποτε ούρλιαζαν για το «ξεπούλημα», οι δήμαρχοι που απειλούσαν με απεργίες πείνας, οι επιτροπές αγώνα για να «αποδοθεί το πάρκο στον λαό», όλοι εκείνοι που δεν συμβιβάζονταν με τίποτε λιγότερο από ένα μητροπολιτικό πάρκο τρεις φορές μεγαλύτερο από το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης –τώρα απλώς σιώπησε. Αν η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου ήταν η αρχή του τέλους της υποτιθέμενης αυταπάτης, η υπογραφή του μνημονίου κατανόησης με τη Lamda Development για το Ελληνικό είναι το πρελούδιο μιας κανονικότητας, μοναδικός εγγυητής της οποίας είναι όλοι αυτοί που τώρα πια έχουν κατεβεί από τα κάγκελα –ακριβώς το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ.

Εγινε η ελληνική πραγματικότητα πιο βατή; Είναι πλέον η Ελλάδα μια κάπως κανονική χώρα; Ή αυτή η οβιδιακή μεταμόρφωση του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι υπάρχει κάτι βαθιά νοσηρό σε αυτή την κοινωνία; Μένει να φανεί. Και μένει να φανεί ακόμη εάν όλοι εκείνοι οι ασυμβίβαστοι που κρατούσαν κάποτε τα πανό κατά του «εγκλήματος στο Ελληνικό» θα αλλάξουν γραμμή. Εξάλλου, αν δεν έλειψε ποτέ κάτι από το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ήταν ο κυνισμός.