Αναζήτηση
Το πρόβλημα είναι ότι στις 7.500 σελίδες αυτού του νομοσχεδίου προφανώς η διάταξη για τις υπουργικές/βουλευτικές offshore δεν είναι η μοναδική που ψηφίστηκε για να κλείσει τρύπες. Υπάρχουν και άλλες. Εχω ακούσει διάφορα επί του συγκεκριμένου τις τελευταίες ώρες. Μου είπαν για «διευθετήσεις», για «διευκολύνσεις», για «τακτοποιήσεις». Δεν έχω διαβάσει το νομοσχέδιο, που είναι πια και νόμος τους κράτους, και ως εκ τούτου δεν υιοθετώ τίποτε. Η αντιπολίτευση όμως; Μείζων και ελάσσων; Τι έχει να πει επ’ αυτού;
Εντάξει, το ξέρω, «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», αλλά τι τα ‘χουν ρε γαμώτο τα επιτελεία; Αντί να τα στρώσουν στη δουλειά για να εντοπίσουν τι κρύβεται στις λεπτομέρειες, περιμένουν από τις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους να εντοπίσουν κάτι, να το αναδείξουν, για να έρθουν στη συνέχεια τα κόμματα να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση. Ενώ το αντίθετο έπρεπε να συμβαίνει.
Πλύσιμο
Επί της ουσίας της υπόθεσης, που αποκάλυψε το «Πρώτο Θέμα» χθες, δεν έχω να πω πολλά. Ισως μόνο ένα: αυτή η ρύθμιση ωφελεί κάποιους. Μπορεί και έναν μόνο (αυτόν που πάει το μυαλό σας και το δικό μου…). Σίγουρα όμως δεν ψηφίστηκε για πλάκα, ούτε γιατί έτσι τους ήρθε. Ούτε φυσικά γιατί τάχα μου έπρεπε να εναρμονιστεί η Ελλάδα με τα διεθνώς ισχύοντα –λες και εξαρτάται η χώρα από αυτό το συγκεκριμένο για να είναι εντάξει με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Ας ήταν ΟΚ σε όλα τα υπόλοιπα και αυτό ας έμενε εκτός ρύθμισης.
Εδώ λοιπόν είναι προφανές ότι κάποιον ή κάποιους αποφάσισαν να «ξεπλύνουν». Το γιατί επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Αν ξέραμε το ποιος/ποιοι, θα μπορούσαμε εύκολα να εξαγάγουμε το συμπέρασμα και για το «γιατί». Αλλά ότι είναι πλυντήριο αυτή η ιστορία, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς κυβερνητικός παράγων, ούτε πολύ περισσότερο το «φωνάζει ο κλέφτης…» του Μεγάρου Μαξίμου.
Ολο και βαραίνει
Φίλος από την Καλαμάτα μου τηλεφώνησε χθες για να μου επιβεβαιώσει ότι δεν περνάνε πια καλά οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αποτολμούν να βγαίνουν σε κόσμο ύστερα από αυτά που έχουν κάνει. Ο αυτόκλητος ρεπόρτερ – συνεργάτης μου είχε πάει στην εκδήλωση που οργάνωσε ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητή τον φίλο μου «μια νότα κομψότητας στο Υπουργικό Συμβούλιο των τσαλακωμένων πουκαμίσων» Γιώργο Κατρούγκαλο.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Νομαρχίας, η οποία «ήταν μισογεμάτη. Πού άλλες φορές που υπήρχαν και όρθιοι». Και συνέχισε:
«Η κακή η μέρα φάνηκε από την αρχή. Ξαφνικά και πριν ξεκινήσει η ομιλία του υπουργού, μπήκε μια κυριούλα κρατώντας ένα χαρτί που έγραφε «Ντροπή σας». Διέσχισε σιωπηλή την αίθουσα, στάθηκε μπροστά του και βγήκε χωρίς να πει το παραμικρό. Μετά που μίλησε ο Κατρούγκαλος, πήρε το μικρόφωνο ένας και άρχισε να τα χώνει άγρια στην κυβέρνηση και στον υπουργό. Αλλά δεν τον άφησαν να τελειώσει. Αυτός που διηύθυνε τη συζήτηση του είπε «άσε ρε σε ξέρουμε, είσαι στέλεχος του ΕΠΑΜ».
–Οντως;
–Δεν ξέρω, εκείνος φώναζε πως όχι, ότι είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και είχε αγωνιστεί.
–Και τι έγινε;
–Μεγάλος σαματάς. Κάποιοι σηκώθηκαν να τον δείρουν, μετά σηκώθηκε ένας άλλος να τον υπερασπιστεί, μην τα πολυλογώ, τους έβγαλαν και τους δυο καροτσάκι από την αίθουσα άλλοι που ήθελαν να ακούσουν τον υπουργό. Νομίζω έπεσαν και κάτι σφαλιάρες.
–Και συνεχίστηκε η εκδήλωση ύστερα από αυτό;
–Συνεχίστηκε για κανένα μισάωρο, ίσως και παραπάνω, αλλά το κλίμα ήταν βαρύ…
Παρεμβάσεις
«Επιβεβλημένη» θεωρούν στελέχη της Κεντροαριστεράς τη χθεσινή παρέμβαση του Κώστα Σημίτη (σημειωτέον του καλύτερου, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, πρωθυπουργού που είχε η χώρα τα τελευταία χρόνια) ότι δεν εμπλέκεται στην υπόθεση της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς. Και ότι αυτό είναι έργο που πρέπει να διεξέλθουν νεότεροι από αυτόν, οι οποίοι δραστηριοποιούνται ήδη στον χώρο. Τα στελέχη που προανέφερα μου επεσήμαναν ότι ο Σημίτης δεν μπορούσε να κάνει τίποτε περισσότερο από το να απορρίψει επί του παρόντος την πρόταση για την ανάμειξή του, δεδομένου ότι «αυτά πρέπει να έχουν έναν θεσμικό χαρακτήρα» και «δεν μπορεί να αποτελούν ουρά των συζητήσεων που γίνονται στο Βυζαντινό του Χίλτον ή σε ορισμένα γραφεία πέριξ της Πλατείας Συντάγματος και του Κολωνακίου. Αν θέλουν πράγματι να ξεκολλήσει η υπόθεση και να λάβει έναν ουσιαστικό χαρακτήρα, γνωρίζουν πού είναι το γραφείο του στη Βουλή, ας πάνε να του το ζητήσουν».
Θυμίζω ότι από ημέρες ζυμώνεται η ιδέα αυτή, δεδομένου ότι η υπόθεση της ανασυγκρότησης έχει βαλτώσει και διάφοροι κάνουν ό,τι μπορούν να τη σκοτώσουν, μήπως και διατηρήσουν έτσι τα (πολλά) μαγαζάκια του χώρου.
Προχθές, δε, υπήρξε σοβαρή παρέμβαση και ενός ακραιφνούς «σημιτικού», του Χρήστου Βερελή, ο οποίος ανέπτυξε την ίδια θεωρία περί της αναγκαιότητας της ανάληψης πρωτοβουλίας από τον Κώστα Σημίτη. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση Βερελή εστιάζεται σε δύο πράγματα: πρώτον ότι είναι στενός φίλος και υποστηρικτής του Ευάγγελου Βενιζέλου και δεύτερον ότι δημοσιοποίησε την άποψή μου, μέσω του διαδικτυακού forum e-kyklos του… Ευάγγελου Βενιζέλου!
Χάνουν την ουσία
Ο πολύς… Πολάκης, που γνωρίζει τη λαϊκή αποθέωση όπου αποτολμά να εμφανιστεί (πάλι τον έκραξαν το διήμερο σε Αθήνα και Κοζάνη), αν βρει χρόνο από τις υπόλοιπες, γνωστές, επιτυχείς όσο και στοχευόμενες πολιτικά ασχολίες του, ας κάνει κάτι να μετακινηθεί ένας αναισθησιολόγος στο νοσοκομείο της Λέρου πριν θρηνήσουμε θύματα. Διότι το νησί εδώ και καιρό δεν έχει αναισθησιολόγο, οι βουλευτές του νομού τιμωρούν τον δήμαρχο Λέρου γιατί δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν αναλαμβάνουν καμία πρωτοβουλία και οι κάτοικοι καθημερινά ζουν με το άγχος μην τους τύχει κάτι και τι θα κάνουν.
Ο πρόεδρος Αλέξης, τώρα που έλυσε τα μεγάλα θέματα της χώρας, μήπως να ασχοληθεί και με κάτι που ακουμπάει την καθημερινότητα των πολιτών, αφού οι υπουργοί του ασχολούνται με άλλα; Επιτέλους, διάολε, για την υγεία των ανθρώπων πρόκειται…
