ΝΤΕΚΟΡ

Τελικά μια φωτογραφία δεν αξίζει όσο χίλιες λέξεις αλλά όσο αμέτρητα λιβανίσματα. Το αντιλαμβάνεται κανείς πραγματοποιώντας τον απολογισμό της επίσκεψης Πούτιν στην Ελλάδα. Και ο απολογισμός αυτός συνοψίζεται στα, ομολογουμένως υποβλητικά, στιγμιότυπα από τη μετάβαση του ρώσου προέδρου στο Αγιον Ορος που τα ανάρτησε ηλεκτρονικά και το Κρεμλίνο στην ιστοσελίδα του. Είναι – δεν είναι η θρησκεία το όπιο του λαού, είναι φανερό ότι αποτελεί στοιχείο –ας μην πούμε: ελιξίριο –αναγκαίο για τον πολιτικό σχεδιασμό του Πούτιν. Για να το πούμε διαφορετικά: «Το Βατικανό; Πόσες μεραρχίες;», είχε αναρωτηθεί ειρωνικά ο Στάλιν. Αντιθέτως, ο νυν ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου δείχνει να αντιλαμβάνεται με διαφορετικούς, πολύ αναβαθμισμένους όρους, την ισχύ της Χερσονήσου του Αθω. Το δίλημμα δεν είναι κανόνια ή βούτυρο –αλλά κανόνια ή καμπάνες.

Αυτό ήταν λοιπόν η Ελλάδα για τον Πούτιν –ντεκόρ. Κατανυκτικό θρησκευτικό ντεκόρ στο Αγιον Ορος. Πολιτικο-διπλωματικό ντεκόρ στην Αθήνα. Ξεχάστε προσώρας την ατέρμονη σπερμολογία για ρωσικές επενδύσεις σε σιδηροδρόμους ή λιμάνια και για το ενεργειακό παιχνίδι των αγωγών –που αποτελεί το γεωπολιτικό κλισέ της τελευταίας εικοσαετίας. Το κρίσιμο είναι ότι στην Αθήνα πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη διμερή επίσκεψη ο ρώσος πρόεδρος μετά την εισβολή στην Κριμαία το 2014. Εκτοτε βρέθηκε μόνο σε διεθνείς διασκέψεις. Οι δε κυρώσεις, προς το παρόν, καλά κρατούν. Συνεπώς, πατώντας το πόδι του εν Ελλάδι ο Πούτιν επαναλανσάρεται ως ηγέτης που εξέρχεται από το κρύο. Αλλο ένα στοιχείο ενός έξυπνου σχεδιασμού της Μόσχας που πέρασε και από τη Συρία, όπου, διά της στρατιωτικής επέμβασης, οι Ρώσοι τοποθετήθηκαν ως αναγκαίος παίκτης.

Στη φωτογραφία με τον Πούτιν στριμώχτηκαν να μπουν κυβερνητικοί και θεσμικοί παράγοντες της Ελλάδας. Προφανώς, διότι θεωρούν ότι κι αυτοί ωφελούνται με όρους πολιτικής επικοινωνίας. Πέραν αυτού όμως, για την πραγματική εξυπηρέτηση που έγινε στον ρώσο πρόεδρο δεν διαφαίνονται απτά ανταλλάγματα για την Ελλάδα.