Φυσικά, υπάρχουν και χειρότερα. Στη Γαλλία, ο αρχισυνδικαλιστής Φιλίπ Μαρτινέζ απέτρεψε μέσω κινητοποιήσεων του σωματείου τού οποίου ηγείται την έκδοση όσων εφημερίδων αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν ανοιχτή επιστολή του κατά της κυβέρνησης για τον εργασιακό νόμο. Δηλαδή, για να εξηγούμαστε, όλων των εφημερίδων, με μία εξαίρεση, την κομμουνιστική «Humanité», που δημοσίευσε το κείμενό του.

Δυστυχώς, η χθεσινή συνέντευξη Τύπου του εγχώριου οικονομικού επιτελείου εμφορείται από ανάλογο πνεύμα. Οταν τα ρεπορτάζ δεν αποδίδουν την κυβερνητική γραμμή, ο υπουργός Οικονομικών αντιμετωπίζει τα ΜΜΕ σαν να είναι η αντιπολίτευση. Ούτως ή άλλως –έχει φανεί με τις ανοιχτές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη –οι κυβερνώντες δεν αντιλαμβάνονται τη διάκριση των εξουσιών. Παρ’ όλ’ αυτά, σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο Τύπος δεν υποχρεούται να είναι παραταξιακό φερέφωνο. Αν μη τι άλλο, διότι υπάρχουν η ΕΡΤ και το ΑΠΕ.

Ασφαλώς και η τάση είναι διεθνής. Ολα τα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα, από την Ακρα Δεξιά ώς τη λαϊκίζουσα Νεοαριστερά, δεν χάνουν καμία ευκαιρία να «σκοτώσουν» ηθικά τον αγγελιαφόρο κακών ειδήσεων. Και να στρέψουν με κάθε τρόπο –και επιταχυντή τα social media –την κοινωνία κατά των ΜΜΕ. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή είναι τόσο παρωχημένη όσο οι μαρξίζουσες οικονομικές ιδέες. Στην εποχή του Youtube αρκεί ένα βιντεάκι με το τι έλεγαν οι νυν κυβερνώντες –ακόμη και πριν από μερικές εβδομάδες –για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της άτακτης υποχώρησης των τελευταίων ημερών.

Η ηλεκτρονική ενημέρωση απέτρεψε τη λογοκρισία, άρα μένει μόνο ο από καθέδρας εκφοβισμός των δημοσιογράφων. Είναι όμως και αυτός μάταιος. Οπως μάταιη είναι και η διγλωσσία. Φάνηκε με τον ΦΠΑ στα νησιά όπου Καμμένος και Βούτσης(!) το παίζουν συνταγματολόγοι ενώ ο Χουλιαράκης είπε τη στεγνή αλήθεια.

Τελευταία Νέα