«Το φλερτ των Βρετανών με την προοπτική αποχώρησής τους από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι τόσο αινιγματικό όσο και η πεισματική εμμονή της Ελλάδας να παραμείνει» έγραψε ο αρθρογράφος της «Wall Street Journal» (Greg Ιp) περιγράφοντας με τον δικό του τρόπο μια φαινομενικά αντιφατική πραγματικότητα που επικρατεί στις δύο χώρες. Ο ίδιος εξηγούσε ότι αν και η βρετανική οικονομία τα έχει καταφέρει αρκετά καλά ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η μεγαλύτερη πολιτική ενοποίηση και η διεύρυνση της εξουσίας της ΕΕ σε μια κρατική μηχανή που δουλεύει καλά είναι η πέτρα του σκανδάλου για τους Βρετανούς. Το αντίθετο με ό,τι συμβαίνει στους Ελληνες που –σύμφωνα με τον αρθρογράφο –αναζητούν τη μεγαλύτερη πολιτική ευρωπαϊκή ενοποίηση για να υποκαταστήσουν τις αδυναμίες ενός αποτυχημένου κράτους. Παρά τα προβλήματα που προκάλεσε στην οικονομία τους η ένταξή της –χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία –στο ευρωπαϊκό οικονομικό μπλοκ.

Στη Βρετανία, το δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου θα κρίνει ποια από τις δύο πλευρές θα επικρατήσει –αν και η Ιστορία διδάσκει ότι οι οικονομικές δυνάμεις μεταμορφώνονται σε «οδοστρωτήρα» μπροστά σε παρωχημένες κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις. Στην Ελλάδα; Το παιχνίδι έχει οριστικά κριθεί υπέρ του ευρώ πιστεύουν αξιόπιστοι τραπεζικοί και οικονομικοί παράγοντες. Τοποθετούν στον περσινό Ιούλιο, κατά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το τέλος του κύκλου του λαϊκισμού στη χώρα μας. Μαζί με το τέλος του διχασμού των Ελλήνων σε μνημονικούς και αντιμνημονιακούς λύθηκε και η αντίθεση ευρώ ή δραχμή υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι. Θεωρούν στην καλύτερη περίπτωση άστοχες και στη χειρότερη περιθωριακές τις φωνές για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Οι οποίες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο πολεμικό σκηνικό της σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που έχει στήσει, εκ νέου, η κυβέρνηση.

Οι τρομακτικές διαπιστώσεις για το μέλλον της χώρας κατά την περσινή επτάμηνη περιπέτεια, οι δραματικές εξελίξεις στο Προσφυγικό και το ρεύμα των ψηφοφόρων που επέβαλε τις ανακατατάξεις στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν χαράξει την κόκκινη γραμμή στην υπόθεση του νομίσματος της χώρας. Μια κρίση τύπου Συρίας σε μια χώρα εκτός ευρώ, με ένα αδύναμο νόμισμα και αναξιόπιστο τραπεζικό σύστημα, δεν θα απείχε και πολύ από τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, αν, σύμφωνα με κορυφαίους οικονομικούς παράγοντες, είχαν επικρατήσει πέρυσι τα χειρότερα σενάρια για τη χώρα. Κατά τον ίδιο τρόπο που βόρειοι γείτονές μας έκλεισαν τα σύνορα αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα, όλες οι θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια θα κινδύνευαν με εθνικοποίηση για να προστατευθούν οι καταθέτες των χωρών αυτών από την αναξιόπιστη δραχμή, επιβεβαιώνουν οι ίδιοι παράγοντες.

Κάπως έτσι και με απίστευτα μεγάλο κόστος η χώρα φαίνεται να έχει αφήσει πίσω της τον εφιάλτη της δραχμής. Οχι όμως και τον κίνδυνο να σέρνεται για αρκετό καιρό ακόμη εντός του ευρώ. Ολα θα εξαρτηθούν από το πότε θα υπογραφεί και τι θα περιέχει η συμφωνία που κάποια στιγμή θα κλείσει με τους δανειστές μας. Από αυτήν ή από οποιαδήποτε κυβέρνηση.