Αναζήτηση
Δεν είναι ποτέ κακό να σε υποτιμούν. Και είναι ακόμη καλύτερο να μη σε καταλαβαίνουν. Παράδειγμα, η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να φέρει άρον άρον στη Βουλή για ψήφιση το Ασφαλιστικό αδέσποτο. Εκτός δηλαδή πλαισίου συμφωνίας με τους δανειστές. Η ενέργεια έχει πολλές αναγνώσεις αλλά και σαφή χρησιμότητα. Την Κυριακή το βράδυ –όταν θα έρθει η ώρα της ψηφοφορίας –θα δοθεί απάντηση σε ένα ζήτημα που απασχολεί πολλούς. Είναι συμπαγής η συμπολίτευση στη Βουλή; Διότι η ψήφιση του Ασφαλιστικού είναι τεστ αντοχής για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ κατά μόνας –αλλά και μαζί.
Αν το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου ψηφιστεί, τότε επιβεβαιώνεται η θεωρία ότι το νέο κράμα που βγήκε από τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου είναι πιο δυνατό. Η λίστα –αφού η εκλογή έγινε χωρίς σταυρό –και το Μνημόνιο ΙΙΙ σφυρηλάτησαν τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες αμφότερων των κομμάτων σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Αν αυτό όντως ισχύει, τότε οι κυβερνώντες θα ξέρουν πως ό,τι συμφωνήσουν τελικά με τους δανειστές μπορούν να το φέρουν στη Βουλή. Αυτό –κακά τα ψέματα –είναι και κάτι που θα τους ισχυροποιήσει πολιτικά και διαπραγματευτικά. Αν πάλι έχουμε εκπλήξεις στο Ασφαλιστικό του «ταξικού αποστάτη» με το μαντιλάκι στο πέτο –σύμφωνα με τον άγραφο κανόνα που ισχύει από το 2010 και λέει ότι σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία Μνημονίου έχουμε μη αναμενόμενη καταψήφιση από βουλευτές που εκδηλώνονται την τελευταία στιγμή –τότε οι εκπλήξεις αυτές θα προσδιορίσουν αρνητικά το εύρος επιλογών και θα καθορίσουν περιοριστικά την γκάμα των ελιγμών της κυβέρνησης. Που θα πρέπει να δει αν μπορεί να τσουβαλιάσει την αντιπολίτευση –κάτι δύσκολο φέτος. Ή να μετρήσει το ρίσκο και το κόστος άλλων, μη κοινοβουλευτικών λύσεων, δηλαδή την προσφυγή σε δημοψήφισμα ή κάλπες. Ούτως ή άλλως, όμως, οι κυβερνώντες θα έχουν γνώση.
«Η γνώση δίνει εξουσία». Το λέει στη δημοφιλή σειρά «Game of Thrones» ένας συμβουλάτορας, ένας από τους ραδιούργους μυαλοπωλητές του παλατιού, στη βασιλομήτορα –και αιμομίκτρια –Σέρσι. Τότε εκείνη κάνει ένα νεύμα στους σωματοφύλακές της που τον αρπάζουν και του βάζουν το σπαθί στον λαιμό, έτοιμοι να τον σφάξουν αν εκείνη τους διατάξει. «Η εξουσία είναι η εξουσία», του λέει ειρωνικά. Σωστά. Και όσο έχει την εξουσία η κυβέρνηση αυτή την ασκεί χωρίς αναστολές, αλλά και χωρίς θεσμικά αναχώματα. Η εξουσία τής επιτρέπει να συγκαλεί την Επιτροπή Πόθεν Εσχες εν μέσω απεργίας των ΜΜΕ και να διεκπεραιώνει την υπόθεση με τις δηλώσεις του νυν Πρωθυπουργού με όρους απόλυτης αδιαφάνειας. Η εξουσία τής επιτρέπει επίσης να αδιαφορεί απόλυτα για τις συνέπειες στην οικονομία ενός νέου πολύμηνου κύκλου διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Να επιβαρύνει φορολογικά συγκεκριμένους κλάδους. Ή να μεταφέρει τα διαθέσιμα των οργανισμών του Δημοσίου σε έναν κοινό κουμπαρά που να της εξασφαλίζει περισσότερο χρόνο για να επιμείνει σε αδιαλλαξία έναντι της τρόικας.
Παρ’ όλα αυτά, η δοκιμή ψήφισης του Ασφαλιστικού έχει τη σημασία της. Υποδεικνύει ότι η πρώτη επιλογή των κυβερνώντων είναι η παραμονή στις καρέκλες τους. Κάτι όμως που δεν αποκλείει ένα δεύτερο ερώτημα το οποίο, προς το παρόν, δεν έχει απαντηθεί. Εντάξει –παραμονή στις καρέκλες –αλλά με τι κόστος; Κόστος όχι πολιτικό –αφού οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν εδώ και καιρό πολιτική αλλαξοκαιριά. Αλλά κυρίως εσωκομματικό. Εν πολλοίς, η ψήφιση του Ασφαλιστικού είναι κάτι που θα το νιώσουν στο πετσί τους αι γενεαί πάσαι εν Ελλάδι. Ο χρονισμός της όμως και η αναπόφευκτη κοινοβουλευτική αριθμητική αποσκοπούν κυρίως στο να μετρήσουν τις αντοχές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είπαμε –η εξουσία είναι η εξουσία.
