Χθες το απόγευμα, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί έπρεπε να βρίσκονται στην Σταδίου, έξω από το πρώην υποκατάστημα της Μαρφίν. Βουβοί. Με σκυμμένο το κεφάλι. Συντετριμμένοι για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της Μεταπολίτευσης. Ενωμένοι στην καταδίκη της βίας. Αποφασισμένοι να συμβάλουν με όλες τους τις δυνάμεις για να αποδοθεί δικαιοσύνη, έστω και με σκανδαλώδη καθυστέρηση, για τους τρεις ανθρώπους και το αγέννητο παιδί που κάηκαν ζωντανοί από τις μολότοφ των κουκουλοφόρων στις 5 Μαΐου του 2010. Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών. Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών. Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών. Να τους θυμόμαστε.

Αντί γι’ αυτό, συνέβησαν τα εξής. Ενας αρχηγός (ο Σταύρος Θεοδωράκης) και ένας βουλευτής (ο Αδωνις Γεωργιάδης) έγραψαν για το θέμα στα σόσιαλ μίντια. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ πρότεινε να εκδοθεί από τη Βουλή ομόφωνη καταδίκη του εγκλήματος. Και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απάντησαν με τρόπο τουλάχιστον ανατριχιαστικό. Ο Μάκης Μπαλαούρας (ο άνθρωπος που έχει δηλώσει ότι «οργανώσεις σαν τη 17 Ν είχαν λαθεμένο ιδεώδες, αλλά ήταν υπέρ του ανθρώπου») είπε ότι αν αρχίσουμε να μιλάμε για δολοφονίες, θα μιλήσει κι αυτός για τον Λαμπράκη. Ο Γιώργος Κατρούγκαλος υποστήριξε ότι «αν δεν υπήρχε η προβοκάτσια της Μαρφίν, το ποτάμι των αντιδράσεων θα είχε ξεχυθεί». Να τους θυμόμαστε κι αυτούς.

Η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει μόνο οικονομικά. Ούτε μόνο πολιτικά. Εχει χρεοκοπήσει πάνω απ’ όλα ηθικά. Η οικονομία θα ξαναπάρει μια μέρα μπρος, έστω και μετά τόσες θυσίες, έστω και μετά τόσες διαψεύσεις. Η εθνικολαϊκιστική μας κυβέρνηση δεν θα αργήσει να πέσει, όλοι οι εφιάλτες παίρνουν μια μέρα τέλος. Αλλά η ηθική χρεοκοπία είναι διαδεδομένη, βαθιά και πολυεπίπεδη, δύσκολα θα ξεπεραστεί. Το βασικό της χαρακτηριστικό δεν είναι ότι τα στελέχη της κυβέρνησης φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Ούτε ότι κάποιος Παπαχριστόπουλος ή κάποιος Πολάκης λένε ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι εκλεγμένοι, πολλοί έχουν κυβερνητικά καθήκοντα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τους ακολουθεί ένα μέρος της κοινής γνώμης. Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνει εκκλήσεις για την εξόντωση του Μινώταυρου του νεοφιλελευθερισμού, προβαίνει σε μελοδραματικές δηλώσεις για το νόμισμα και τον άνθρωπο, αλλά δεν κρίνει σκόπιμο να κάνει μια βαρυσήμαντη δήλωση για την Παρασκευή, την Αγγελική και τον Επαμεινώνδα. Να τον θυμόμαστε κι αυτόν.

Η ηθική μας χρεοκοπία αποτυπώνεται στην εξοικείωσή μας με τη βία. Χθες, άγνωστοι γάζωσαν τον διευθυντή τεχνητού νεφρού του Νοσοκομείου της Νίκαιας. Μια μέρα νωρίτερα, μέλη των Πυρήνων και ο χιλιοτραγουδισμένος Ρωμανός απειλούσαν από τη φυλακή με «μαύρο Μάη». Κάθε μέρα, κάποιοι καίνε, σπάνε, καταστρέφουν. Πάντα υπάρχει ένας λόγος, είτε στο στόχαστρο βρίσκεται ένας άνθρωπος είτε ένα αστυνομικό τμήμα, ένα ΑΤΜ ή ένας σταθμός του μετρό. Σπανίως κάποιος συλλαμβάνεται. Και τότε κάποια κατάληψη γίνεται με αίτημα την απελευθέρωσή του.

Τουλάχιστον να μη δεχθούμε να κουκουλωθεί το έγκλημα της Μαρφίν.

Τελευταία Νέα