Μπορεί να είναι απλή σύμπτωση. Ο Βρετανός Λίο Ντε Γουάτς επέλεξε μία ελληνική λέξη, την «Αιθήρ» (Aethaer) για την εταιρεία του που εμπορεύεται κοπανιστό αέρα. Η «Ιντιπέντεντ» έδειξε να εντυπωσιάζεται από την πρωτοβουλία του Ντε Γουάτς να πουλάει βάζα με αέρα της αγγλικής εξοχής στους εκπροσώπους της οικονομικής ελίτ της Κίνας που υποφέρουν από τη μολυσμένη ατμόσφαιρα, προφανώς γιατί αγνοεί πως (και) στον συγκεκριμένο τομέα η Ελλάδα πρωτοπορεί.

Η προσφορά κοπανιστού αέρα αποτελεί χόμπι για όλους τους έλληνες πολιτικούς που ανέλαβαν το υφυπουργείο Αθλητισμού από τη δεκαετία του ’80 και εντεύθεν.

Η ετικέτα στα βάζα δεν είναι εμπνευσμένη από την αρχαιότητα αλλά από την πεζή πραγματικότητα. «Καταπολέμηση της βίας» γράφει προκαλώντας τον γέλωτα.

Από την πρώτη δημοτικού μαθαίνουμε πως το πρώτο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι η κατανόησή του. Χωρίς καμία εξαίρεση, οι υφυπουργοί Αθλητισμού των τριών τελευταίων δεκαετιών συμπεριφέρθηκαν αλαζονικά, αγνοώντας τους βασικούς κανόνες.

Η άκριτη κρίση τούς οδηγεί σε στικτά συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να καταπολεμηθεί η βία.

Το πόσο σκληρή είναι η ελληνική Πολιτεία απέναντι στους ταραχοποιούς το μαρτυρούν οι αριθμοί. Την τελευταία επταετία, έως τη σεζόν 2013-2014 έγιναν συνολικά 522 συλλήψεις, ενώ στο ντέρμπι που δεν έγινε ποτέ ενώπιον της Δικαιοσύνης οδηγήθηκαν 16 ταραχοποιοί.

Στην Αγγλία, μόνο την περυσινή σεζόν έγιναν 1.873 συλλήψεις, εκ των οποίων οι 580 στα ήσυχα (χωρίς ίχνος ειρωνείας) παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ, ενώ σε 2.181 ταραξίες απαγορεύτηκε η είσοδος στα γήπεδα.

Και όλα αυτά, σε μια περίοδο πενταετούς ύφεσης του χουλιγκανισμού στη χώρα του Σαίξπηρ.

Μου φαίνεται πως κάποιοι στην Ελλάδα μας έχουν περάσει για Κινέζους και επιμένουν να μας πλασάρουν… Aethaer.