Κυκλοφορούσε εν είδει ανεκδότου το καλοκαίρι στα Δωδεκάνησα με τα οποία έχω, ως γνωστόν, ισχυρούς διαχρονικούς δεσμούς και αν το θυμήθηκα τώρα, και αποφάσισα να το μεταφέρω (αυτό που εν συνεχεία θα αφηγηθώ), είναι γιατί άκουσα τον Γιάννη Πανούση να δηλώνει στην εκπομπή του φίλου μου Γιώργου Κουβαρά στο Action24 ότι ο πρόεδρος Αλέξης συμφωνούσε με τις προτάσεις του όσον αφορά στο Προσφυγικό, ωστόσο, τελικά την πολιτική γύρω από το «καυτό» αυτό ζήτημα την επέβαλε η Τασία Χριστοδουλοπούλου. Ναι, η λατρεμένη κυρία Τασία.

Είναι καλοκαίρι, λοιπόν, η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα μόλις έχει ψηφίσει το δικό της Μνημόνιο να ‘χει να πορεύεται και τα ξημερώματα μιας αυγουστιάτικης ασέληνης νύχτας τούρκοι δουλέμποροι αποβιβάζουν ανενόχλητοι στα ανατολικά παράλια της Σύμης 380 ενήλικους πρόσφυγες/μετανάστες και άγνωστο αριθμό παιδιών.

Ειδοποιούνται οι Αρχές, ειδοποιείται και ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, ο οποίος πηγαίνει στο γραφείο του για να συντονίσει τη μεταφορά των ανθρώπων με πλοία στην κοντινή Ρόδο.

Επτά και κάτι το πρωί χτυπάει το τηλέφωνό του. Στην άλλη άκρη ακούει την αγαπημένη, αρμοδία εκείνο τον καιρό, υπουργό Μετανάστευσης κυρία Τασία να τον ρωτάει με το γνωστό μειλίχιο, όσο και σε slow motion, ύφος της «αν είχαμε κάτι στη Σύμη, όπως πληροφορήθηκα».

Ο περιφερειάρχης τής εξηγεί όσο πιο συνοπτικά γίνεται ότι αυτό το «κάτι» είναι 380 ενήλικοι και παιδιά που πρέπει να μεταφέρει το γρηγορότερο στη Ρόδο, γιατί αν τους αφήσει στη Σύμη θα κατακλυστεί ο Γιαλός, το λιμανάκι – κούκλα του νησιού, με πρόσφυγες στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου.

Ακούει, ακούει, η κυρία Τασία και στο τέλος, με μια φράση της, πετάει στο… κανναβάτσο περιφερειάρχη και τέσσερις προστρέξαντες για βοήθεια συνεργάτες του:

–Κύριε περιφερειάρχη, του λέει σοβαρά, θέλω να κάνετε οτιδήποτε περνάει από το χέρι σας για να νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι ευτυχισμένοι!!

Οταν συνέρχεται, ο Χατζημάρκος το μόνο που καταφέρνει είναι να τη βεβαιώσει ξέπνοα ότι θα προσπαθήσει να τους κάνει «ευτυχισμένους».

Εμαθα και το τι της πρότεινε, αλλά δεν είναι της παρούσης. Αυτό που προέχει είναι να φωτιστεί τι υπήρχε (και υπάρχει προφανώς) μέσα στο μυαλό τους για το Προσφυγικό…

Κέρδη εκατέρωθεν

Το δεύτερο που πρέπει να αναφέρω, γιατί κι εγώ δεν είχα πλήρη εικόνα, από αρμόδιο την πληροφορήθηκα χθες, είναι ότι με τους πρόσφυγες δεν βγάζουν μεροκάματο μόνο στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου. Βγάζουν και από την από δω. Και βγάζουν μεροκάματο χοντρό, θα το χαρακτήριζα –αν και δεν είναι ρεαλιστικός ο όρος.

Οι από κει τα ξέρουμε: δουλέμποροι, βιοτεχνίες παραγωγής φουσκωτών, σωσίβια κ.λπ. Στην από δω πλευρά λοιπόν, αυτοί που επωφελούνται είναι κυρίως μέλη ορισμένων ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στα νησιά και στην Ειδομένη. Νομίζω πως όσοι έχουν γι’ αυτούς την εικόνα ουμανιστών/καλών Σαμαρειτών οι οποίοι αγωνίζονται από αλτρουισμό και με αυταπάρνηση για να σώσουν πρόσφυγες θα πρέπει να αλλάξουν γνώμη –αν όχι για όλους, για αρκετούς εξ αυτών…

Οπως μου ανέφερε, με μισόλογα είναι η αλήθεια (γιατί αποφεύγουν να το παραδεχθούν κιόλας), αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, η κυβέρνηση «προβληματίζεται έντονα» με τη δραστηριότητα αρκετών από τις ΜΚΟ που έχουν εγκατασταθεί –χωρίς κανέναν έλεγχο θα επισημάνω εγώ –στα νησιά και στη Βόρεια Ελλάδα.

Στέλεχος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με το οποίο επικοινώνησα επ’ αυτού, μου είπε διάφορα εξοργιστικά πράγματα που δείχνουν ότι η χώρα είναι επιεικώς ξέφραγο αμπέλι:

– Στη Μυτιλήνη, ας πούμε, δραστηριοποιούνται περί τις 100 ΜΚΟ, οι περισσότερες ξένες, με άγνωστο αριθμό απασχολουμένων σε αυτές. Και πως χωρίς κανείς να ξέρει από πού προέρχονται τα χρήματα που έχουν, δίνουν περί τα 150 ή ακόμη και 180 ευρώ μεροκάματο σε κάθε απασχολούμενο!

– Στα Δωδεκάνησα απασχολούνται 22 ΜΚΟ, οι περισσότερες επίσης ξένες.

Η κυβέρνηση δε αδυνατεί να τις ελέγξει, όπως αδυνατεί και να τις θέσει κάτω από έναν κεντρικό συντονισμό. Οποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει. Από τον τραυματιοφορέα έως τον γενικό γιατρό και τον εξειδικευμένο που επεμβαίνει σε βαριά περιστατικά.

Αποτέλεσμα αυτού, και έπειτα από σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν, ήταν το υπουργείο Υγείας να εκδώσει απόφαση με την οποία να απαιτεί από τις αρμόδιες Αρχές των περιφερειών την πιστοποίηση των παρεχόντων ιατρικές υπηρεσίες στις περιοχές όπου φθάνουν πρόσφυγες. Ετσι κάθε άτομο από τις ΜΚΟ που προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες θα εφοδιάζεται του λοιπού με ειδική κάρτα με την οποία θα αποδεικνύεται η ιδιότητά του. Αλλιώς θα παρεμποδίζεται να παράσχει υπηρεσίες αυτού του είδους.

Αυτό μας έλειπε

Μια εικόνα τού πόσο ξέφραγο αμπέλι είναι η χώρα στο Προσφυγικό, και όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, είναι η άφιξη στην Κω προ εβδομάδων ενός σκάφους που ονομάζεται «Topaz», έχει μήκος 51 μέτρα και πλάτος 13 μέτρα. Το σκάφος είναι λέει ιδιοκτησίας της μη κυβερνητικής οργάνωσης αναζήτησης και διάσωσης μεταναστών Migrant Offshore Aid Station (MOAS) ενός αμερικανού πολυεκατομμυριούχου, ονόματι Κρίστοφερ Κατραμπόνε, ο οποίος ναυπήγησε το σκάφος προκειμένου να διατεθεί για να περιπολεί και να προσφέρει άμεση και ταχεία βοήθεια στην έρευνα και διάσωση προσφύγων στην περιοχή.

Ποια περιοχή όμως; Εμείς σφαζόμαστε δεκαετίες τώρα με τους Τούρκους εξαιτίας των ασαφών θαλασσίων συνόρων όχι μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή που είναι μόνο μερικά ναυτικά μίλια από τη μία ακτή στην άλλη, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο. Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένα τέτοιο σκάφος, ενός Αμερικανού, δένει στο λιμάνι της Κω και θέλει να κάνει έρευνα και διάσωση, όταν για τον ίδιο λόγο τα πολεμικά σκάφη των δύο χωρών έχουν φθάσει αρκετές φορές στα όρια της σύγκρουσης –έτσι δεν ξεκίνησε η ιστορία στα Ιμια;

Επιμύθιο, δεν υπάρχει άλλο πλην ενός: αν δεν ανακτήσει η κυβέρνηση τον έλεγχο στο Προσφυγικό σύντομα θα έρθουν τα χειρότερα…

Πώς αλλάζουν οι καιροί

Tα… grapta menoun ή αλλιώς για τους λατινομαθείς scripta manent και δυστυχώς προδίδουν(αυτό είναι για όλους). Το grapto που αντιγράφω στη συνέχεια είναι ενός κυρίου Νεφελούδη, ο οποίος χθες παρομοίασε τα τρακτέρ των αγροτών με τανκς και τις αντιδράσεις τους στο Ασφαλιστικο/Φορολογικο με πρόβα πραξικοπήματος. Αυτός ο κύριος Νεφελούδης, ο οποίος τώρα είναι γραμματέας του υπουργείου Εργασίας και κουβαλάει ενίοτε την τσάντα του Κατρούγκαλου με το Ασφαλιστικό, έγραφε το 2011 τα ακόλουθα συγκλονιστικά:

«Φαίνεται πως τα υψηλά ποσοστά παρουσίας στα ΜΜΕ εξαιτίας του ξεκατινιάσματος με στελέχη της κυβέρνησης έχουν αναγάγει σε τρόπο πολιτικής συμπεριφοράς για τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ τους τραμπουκισμούς, τους προπηλακισμούς και τον ξυλοδαρμό όσων διαφωνούν μαζί τους.

Eχουν οι άθλιοι τυχοδιώκτες διαπιστώσει πως αυτός, ο εκτρέφων το αυγό του φιδιού, ο τρόπος πολιτικής συμπεριφοράς παίζει, και στον βωμό κάθε δημοσιότητας δεν διστάζουν να μας φέρουν στο νου ό,τι το χειρότερο από αυταρχικές, προβοκατόρικες, κρυπτοφασιστικές και ακραία συντηρητικές συμπεριφορές»!!

Το άρθρο ολόκληρο, γιατί βαρέθηκα να το αντιγράψω όλο, μπορεί κανείς να το βρει στο Διαδίκτυο, στο εφημεριδάκι «Ανανεωτική» που έβγαζαν κάποτε όσοι «ανανεωτικοί» είχαν διαχωρίσει τη θέση τους από τον «έξαλλο» ΣΥΡΙΖΑ και με αρχηγό τον μπαρμπα-Φώτη (Κουβέλη) είχαν στήσει ένα καινούργιο μαγαζί που ονομαζόταν ΔΗΜΑΡ.

Γιατί να το διαβάσει κανείς; Μα πώς αλλιώς θα διαπιστώσει πώς καταντάει ο άνθρωπος για μια θεσούλα –όπως αυτή του μπαρμπα –(μπάρμπας είναι κι αυτός ο… ανανεωτής) Νεφελούδη…