Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την περήφανη διαπραγμάτευση που εκτροχίασε τη χώρα. Και βρισκόμαστε εν μέσω μιας δεύτερης, εξίσου κρίσιμης. Γιατί το Ασφαλιστικό βρίσκεται στον πυρήνα των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Και απαιτούν και οι εταίροι μας. Μόνο ύστερα από συμφωνία στο Ασφαλιστικό και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αρχίσει η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους.

Και τι κάνει η κυβέρνηση; Μια από τα ίδια. Αλλη μια διαπραγμάτευση α λα ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκίνησαν πάλι με ένα τεχνικά ανεπαρκές σχέδιο επιμένοντας στην πολιτική διαπραγμάτευση. Τράβηξαν πάλι κόκκινες γραμμές –λίγο πιο προσεκτικά, είναι η αλήθεια, αυτή τη φορά. Κι άφησαν τον χρόνο να κυλάει ξαναπαίζοντας το έργο της σκληρής διαπραγμάτευσης.

Κάπως έτσι ξεκίνησε η κυβέρνηση τη μάχη των μαχών για το Ασφαλιστικό και την αξιολόγηση. Κατέθεσε, διά χειρός Κατρούγκαλου, μια έκθεση ιδεών γενικόλογη και ακοστολόγητη. Ορίζοντας τις κύριες συντάξεις ως νέα κόκκινη γραμμή, αφού υποχώρησε στις επικουρικές.

Μόνο που και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος της χώρας. Αυτή τη φορά, όμως, λειτουργεί και εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι κοινωνικές αντιδράσεις διογκώνονται, οι πιέσεις στους βουλευτές του γίνονται αφόρητες και η οικονομία παραλύει. Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης έχουν καταστεί άπιαστο όνειρο. Λόγω της ανερμάτιστης πολιτικής της. Γιατί αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε εκτροχιάσει την οικονομία, δεν θα χρειαζόμασταν ασφαλιστικές περικοπές. Και πάντως όχι αυτού του ύψους. Τώρα θα αναγκαστούν να μειώσουν κύριες συντάξεις. Γιατί απλά δεν βγαίνουν τα νούμερα. Με άλλα λόγια, η καταπάτηση των κόκκινων γραμμών τους είναι δεδομένη. Αυτό που αναζητούν είναι ο δρόμος με το μικρότερο κόστος. Κι εδώ έρχεται η ταξική πολιτική τους. Αν αναγκαστούν να μειώσουν, θα μειώσουν τα ρετιρέ των συντάξεων, αφήνουν να διαρρεύσει. Από ένα ύψος και πάνω, τους προνομιούχους. Με άλλα λόγια, αν είναι να ζημιώσουμε κάποιους, ας ζημιώσουμε αυτούς που δεν μας ψήφισαν. Οχι τους ψηφοφόρους μας.

Είναι έτοιμα και τα εξιλαστήρια θύματα. Τις τελευταίες ώρες οι διαρροές περί αντικατάστασης Κατρούγκαλου, α λα Βαρουφάκη, δίνουν και παίρνουν. Αλλά και το όπλο του κυρίαρχου λαού. Μόνο που αυτή τη φορά δεν μας απειλούν με δημοψήφισμα. Τα πράγματα άλλαξαν, βλέπετε. Αυτοί που διαδηλώνουν στους δρόμους διαδηλώνουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Μας απειλούν με εκλογές. Με αλλαγή του εκλογικού νόμου, βέβαια, και μείωση του μπόνους των 50 εδρών. Γιατί ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ξέρουν ότι χάνουν την παρτίδα και οι κινήσεις τους το δείχνουν. Η πολιτική τους μανιέρα και προβλέψιμη έγινε, και κουραστική. Αλλά, το χειρότερο, εθνικά επιβλαβής.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πρώην υπουργός