Από τον Νίκο Τόσκα η Φώφη Γεννηματά δεν θα έπρεπε να περιμένει τίποτε περισσότερο. Οι πασοκογενείς συριζαίοι δείχνουν απέναντι στο ΠΑΣΟΚ τον ζήλο του νεοπροσήλυτου –ένα αντιπασοκικό μένος σφοδρότερο και από τους παλαιούς συριζαίους. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να εξηγήσει το ύφος των ανακοινώσεων του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη που δεν βρήκε ούτε μια λέξη απολογίας για το γεγονός ότι υπό την εποπτεία του η Αστυνομία δεν μπόρεσε να αποτρέψει καμία από τις δεκαεπτά απόπειρες να πυρποληθούν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Αντιθέτως, βρήκε τη στιγμή κατάλληλη για να επιτεθεί στο θύμα.

Η φυσική πολιορκία που υφίσταται το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική του έδρα στα Εξάρχεια είναι ίσως λιγότερο απειλητική για την επιβίωσή του σε σχέση με την πολιτική πολιορκία που δοκιμάζει τελευταία τα αντανακλαστικά της ηγεσίας του. Ευάλωτη στην κεντρώα στόχευση του Μητσοτάκη και εκτεθειμένη στους θεατρικούς ελιγμούς του Τσίπρα, η Γεννηματά βρίσκεται καθημερινά στην ανάγκη να προβαίνει σε ομολογίες πίστεως. Τις μονές ημέρες διαβεβαιώνει ότι είναι αντιδεξιά. Και τις ζυγές ότι είναι αντισύριζα.

Ο ρυθμός αυτός αντανακλά και το υπαρξιακό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ: η πίεση προς το κόμμα –αλλά και Το Ποτάμι –θα αυξάνεται όσο θα βαθαίνει η αβεβαιότητα για τις αντοχές της κυβέρνησης. Είναι η πίεση της μέγκενης του νέου διπολισμού, από την οποία η Γεννηματά επιχειρεί να απεγκλωβιστεί με την πρότασή της για την Κεντροαριστερά.

Σε σύγκριση με τα προσκλητήρια του παρελθόντος, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να εξοπλίσει την πρότασή της με επιπλέον δέλεαρ τη θέση του επικεφαλής. Μέχρις στιγμής όμως ούτε οι αδέσποτες κεφαλές του χώρου έχουν δείξει διάθεση προσέλευσης. Ούτε Το Ποτάμι μπορεί να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του μικρομεγαλισμού του.

Ακούγεται οξύμωρο, αλλά ο μόνος που λέγεται ότι μπορεί να βοηθήσει το εγχείρημα είναι ο Τσίπρας. Πώς; Αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο. Η ορθόδοξη άποψη είναι ότι έτσι θα διεύρυνε τον ορίζοντα μιας κεντροαριστερής ομοσπονδίας.

Υπάρχει όμως και η ανορθόδοξη ανάλυση. Σύμφωνα με αυτήν, τα πιθανά οφέλη για το ΠΑΣΟΚ από ένα αναλογικότερο σύστημα είναι μάλλον υπερεκτιμημένα. Τα μικρά κόμματα δεν θα κέρδιζαν παρά μία – δύο έδρες παραπάνω, την ώρα που θα ενισχυόταν θεαματικά ο ρόλος του δεύτερου κόμματος.

Υπό αυτό το πρίσμα, το ΠΑΣΟΚ θα είχε ζωτικό συμφέρον να αλλάξει ο εκλογικός νόμος μόνο αν μετείχε σε ένα σχήμα με πλειοψηφικές αξιώσεις. Διαφορετικά, κινδυνεύει να συναινέσει σε μια αλλαγή που εξυπηρετεί πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια συγκυρία που η πρωτιά του μοιάζει ήδη επισφαλής.

Ολα αυτά γράφονται στο νερό, όσο ο Τσίπρας δεν εκδηλώνει τίποτε περισσότερο από προθέσεις υπέρ της αναλογικής. Προς τη Φώφη πάντως έκανε ένα ακούσιο –και γι’ αυτό αποκαλυπτικό –νεύμα. Μετά τη συνάντησή τους, φρόντισε να της θυμίσει πώς εννοεί τις συγκλίσεις και τις συναινέσεις: είδε τον Κουβέλη.