Γράφει Ιστορία αυτό τον καιρό ο πρωταγωνιστής των ημερών υπουργός με τη γραβάτα και το μαντιλάκι: με το σχέδιό του για το Ασφαλιστικό έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο – να βγάλει όλη την Ελλάδα στον δρόμο χωρίς καν να έχει ικανοποιήσει τους δανειστές.

Ομως γράφει Ιστορία και με τις δηλώσεις του, που ανοίγουν νέους δρόμους στη «λαϊκή Αριστερά» που εκπροσωπεί η κυβέρνησή του: «Εμείς με τις γραβατούλες και τα μαντιλάκια, με τις 40.000, 50.000, ακόμα και 60.000 ευρώ, δεν είχαμε μάθει να πληρώνουμε», τόνισε σε τηλεοπτική του συνέντευξη.

Το μήνυμα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο: οι πολίτες – για την ακρίβεια, οι ψηφοφόροι – των 5.000, των 10.000, των 12.000 ευρώ να μην ανησυχούν: τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι πλούσιοι.

Πρόκειται για την πολιτική συνέχεια εκείνου του αμίμητου που είχε ακουστεί το καλοκαίρι, μετά την επιβολή των capital controls: «Οι δικοί μας ψηφοφόροι δεν έχουν καταθέσεις». Τα κυβερνητικά στελέχη βασίζονται στην ψήφο των μη εχόντων – με μπόνους τη φορολογική τιμωρία των «εχόντων».

«Είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός, ανόητε», θα μπορούσε να σχολιάσει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αν διέθετε τη μαρξιστική παιδεία του ευφραδούς υπουργού μας. Μόνο που με τέτοιες λογικές κανένα κόμμα και καμία κυβέρνηση δεν πήγε μακριά: μόνο προσωρινή παρηγοριά είναι για πολίτη χωρίς δουλειά η διαβεβαίωση του λαλίστατου υπουργού ότι θα πληρώσει παραπάνω ο ίδιος και όσοι φορούν γραβάτα και μαντιλάκι.

Μετά έρχονται οι λογαριασμοί και η επιστροφή στη σκληρή πραγματικότητα: μπορεί η κυβέρνηση να σχεδιάζει την υπερφορολόγηση όσων φορούν γραβάτα – ή έστω μαντιλάκι – αλλά με την αδυναμία δημιουργίας έστω και μιας θέσης εργασίας στη χώρα θα γίνουν ακόμα περισσότεροι εκείνοι που δεν έχουν ούτε μαντίλι να κλάψουν…