Η σκηνή έχει ως εξής: ο υπουργός Αμυνας ερωτάται σε τηλεοπτική συνέντευξη για το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων και την εφαρμογή του στις Ενοπλες Δυνάμεις. Η ερώτηση του φαίνεται παγίδα, προσπαθεί να την αποφύγει, ο δημοσιογράφος φέρνει ως παράδειγμα τον Μπαράκ Ομπάμα και τις ΗΠΑ και τότε ο υπουργός απελευθερώνεται. «Ο Ομπάμα μπορεί και να τους παντρεύει αν θέλει. Και στη Γερμανία έχουν αποφασίσει να κάνουν οίκο ανοχής για κτηνοβάτες, θέλει ο άλλος να πηγαίνει με σκύλο, με γάτα, με καμήλα, με καμηλοπάρδαλη. Επειδή λοιπόν το κάνουν στη Γερμανία, θα θέλω εγώ ο άλλος να παντρεύεται καμήλα;» λέει.

Η εξίσωση των ομοφυλοφίλων με τους κτηνοβάτες από τον Πάνο Καμμένο δεν έκανε εντύπωση σε κανέναν από τους παρισταμένους. Μπορεί και να έχουν συνηθίσει. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ έχει ιστορικό δηλώσεων του είδους –«στα τέσσερα εσείς» ήταν άλλη μια έκρηξη τεστοστερόνης, οι «Εβραίοι που δεν πληρώνουν» η δική του συμβολή στον αντισημιτισμό και ο «στρατός που εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια της χώρας» μια υπενθύμιση του ιδεολογικού του οπλοστασίου. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει εντύπωση, όμως, είναι η ευκολία με την οποία πυροβολεί τον ΣΥΡΙΖΑ, η άνεση με την οποία αποδομεί το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Αριστεράς, τους αγώνες της για τα ατομικά δικαιώματα, την προστασία των μειονοτήτων και την ανάσχεση του ρατσισμού.

Ο Πάνος Καμμένος δεν λειτουργεί ως κυβερνητικός εταίρος αλλά ως ακροδεξιός βραχίονας μιας αριστερής κυβέρνησης. Με τις τοποθετήσεις του δεν ακυρώνει μόνο το γράμμα της πρώτη φορά Αριστεράς, υπονομεύει και το πνεύμα της. Και δείχνει να διασκεδάζει δοκιμάζοντας συνεχώς τα όριά της με κάτι που μοιάζει με πολιτική διαστροφή –η δήλωσή του για τους σκύλους και τις καμήλες που πέφτουν θύματα των γερμανικών ορέξεων έρχεται μόλις μερικές ημέρες μετά τη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά τα καραβάνια προχωρούν. Να πού έχει εγκλωβιστεί η κυβερνώσα Αριστερά: σε μια πολιτική έρημο όπου δεν θα πατούσαν το πόδι τους ούτε οι Βεδουίνοι.

Τελευταία Νέα