Αναζήτηση
Η ιστορία είναι γνωστή, παλαιά, αλλά σοφή και αξίζει να τη θυμόμαστε από καιρού εις καιρόν.
Κάποτε σε μια χώρα έγιναν εκλογές και εξελέγη ένας νεαρός Πρωθυπουργός. Κατά την τελετή παράδοσης, ο προκάτοχός του λέει:
– Εχω εδώ τρεις σφραγισμένους φακέλους με τρία σημειώματα. Ανάλογους φακέλους είχα παραλάβει κι εγώ από τον προκάτοχό μου κι εκείνος από τον δικό του. Σε κάθε μεγάλη κρίση που θα συναντήσεις άνοιξέ τους με τη σειρά που στους δίνω. Πιστεύω θα σε βοηθήσουν, όπως βοήθησαν κι εμένα!
Ο νεαρός Πρωθυπουργός ευχαριστεί τον απερχόμενο και στρογγυλοκάθεται στην πρωθυπουργία.
Λίγο καιρό αργότερα ξεσπάει μια πρώτη κρίση. Επειδή, ας πούμε, έχει μπλοκάρει η διαπραγμάτευση με τους δανειστές κι εκείνοι απειλούν να πετάξουν τη χώρα έξω από το ευρώ.
Αμήχανος ο νεαρός Πρωθυπουργός, δεν ξέρει τι να κάνει. Κάποια στιγμή θυμήθηκε τους φακέλους του προκατόχου του. Ανοίγει τον πρώτο και διαβάζει.
«Ρίξε την ευθύνη σε εμένα».
Ενθουσιάζεται με τη συμβουλή. Βγαίνει, τα φορτώνει στους προηγούμενους που «βύθισαν τη χώρα», εξηγεί ότι δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει αλλιώς παρά να υποκύψει αλλά ότι ήλθε επιτέλους η ώρα να ξεμπερδεύουμε με το παλιό.
Λίγο αργότερα ξεσπάει νέα κρίση. Ας πούμε για το Ασφαλιστικό. Αυτή τη φορά ο νεαρός Πρωθυπουργός ανοίγει αμέσως τον δεύτερο φάκελο που του είχε αφήσει ο προκάτοχος και διαβάζει:
«Ρίξε την ευθύνη στα διαπλεκόμενα».
Ενθουσιασμένος ο νεαρός Πρωθυπουργός αναθέτει στους δικούς του να καταγγείλουν «τους εξωθεσμικούς κύκλους που βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία, εξαιτίας του γεγονότος ότι η Δικαιοσύνη αρχίζει να διερευνά σοβαρές οικονομικές υποθέσεις, χωρίς κυβερνητικές παρεμβάσεις».
Υπάρχει όμως και επόμενη φορά που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση. Ο νεαρός Πρωθυπουργός τρέχει αμέσως στον τρίτο φάκελο. Τον ανοίγει και διαβάζει:
«Γράψε τρία ίδια σημειώματα και βάλε τα σε τρεις φακέλους για τον επόμενο».
Η ορθότητα της ιστορίας έχει επιβεβαιωθεί σε αμέτρητες περιπτώσεις.
Διότι αυτό που λέει είναι περίπου αυτονόητο: όταν κυβερνάς μπορεί εύκολα να φορτώσεις σε κάποιους άλλους την ευθύνη για κάποιο θέμα, ενδεχομένως να το καταφέρεις και σε ένα δεύτερο, αλλά δεν γίνεται να σου φταίνε συνεχώς οι άλλοι για όλα.
Πότε οι προηγούμενοι, πότε οι ξένοι, πότε οι δικοί σου, πότε η διαπλοκή.
Διότι τότε αυτό σημαίνει ότι δεν κυβερνάς. Και ο κόσμος, αργά ή γρήγορα, θα το καταλάβει. Τόσο απλό.
«Put the blame on mame» τραγουδούσε και η Τζίλντα, αλλά άλλο να το λέει η Ρίτα κι άλλο η Ολγα.
