Νέοι καιροί, νέα ήθη: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει το περίφημο «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, όπως και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται». Ο Αλέξης Τσίπρας με τις επιδόσεις του στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα δείχνει να πιστεύει ότι όλα γίνονται για να γίνονται –και λέγονται για να λέγονται.

Η δημοσιοποίηση –με ευθύνη του Πρωθυπουργικού Γραφείου –όσων πολύ σωστά είπε ο Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο είναι προφανές ότι στόχευαν στο εσωτερικό ακροατήριο. Ωστόσο τράβηξαν την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης και επέσυραν μια άκρως διπλωματική απάντηση από τον τούρκο ομόλογό του, ο οποίος προσπέρασε τις παραβιάσεις και κάλεσε τον έλληνα Πρωθυπουργό να εστιαστεί στη «θετική ατζέντα».

Η συνέχεια ήταν μη αναμενόμενη: ο Τσίπρας επέλεξε να διαγράψει τις επίμαχες αναφορές στα αγγλικά –ώστε να μην τις βλέπουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης –και να τις διατηρήσει στα ελληνικά, ώστε να ευφραίνεται το εγχώριο ακροατήριο με τη σκληρή στάση απέναντι στην Αγκυρα.

Το αποτέλεσμα ήταν βεβαίως αναμενόμενο: η Ελλάδα έχασε πόντους στη διεθνή σκηνή, το ζήτημα των παραβιάσεων υποβαθμίστηκε, η Τουρκία κέρδισε επαίνους «υπευθυνότητας» και η ζωή συνεχίζεται.

Αλλά αυτού του είδους η «διπλωματία» δεν μπορεί να συνεχιστεί: όταν ένας Πρωθυπουργός φτάνει να διαγράφει τα λεχθέντα από τον ίδιο, δεν θα έπρεπε να τα πει εξαρχής.