Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα

Ακούω για διάφορες συσκέψεις που οργανώνονται κατ’ αυτάς, για να προσδιοριστεί λέει ο τρόπος δράσης των αρμοδίων υπηρεσιών για τον εντοπισμό φοροφυγάδων στη νέα λίστα καταθέσεων εξωτερικού (Ελβετίας συγκεκριμένα), την οποία παρέλαβε η κυβέρνηση από τις γερμανικές Αρχές –πρόκειται για τη λεγόμενη λίστα Ρηνανίας – Βεστφαλίας.

Και να οι συντονισμοί, και να οι εξαγγελίες, και να οι προειδοποιήσεις προς εν δυνάμει φοροφυγάδες –όπως και οι διαρροές περί των ποσών που έχουν οι καταθέτες στις τράπεζες.

Ωραία όλα αυτά και μακάρι να βρεθεί άκρη. Αλλά πολύ αμφιβάλλω. Διότι για να βρεθεί άκρη θα πρέπει να γίνει έλεγχος. Για να υπάρξει έλεγχος πρέπει να υπάρχει έμψυχο υλικό. Για να υπάρχουν άνθρωποι, πρέπει αυτοί να βρεθούν.

Θα περιγράψω την εξής σχετική κατάσταση: προ καιρού τοποθετήθηκαν στο ΣΔΟΕ περί τα 500 άτομα, έπειτα από έντονη παρέμβαση και επιμονή της τρόικας. Μήνες τώρα οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν αντικείμενο. Τώρα μόλις τους ζήτησαν να υποβάλουν οι ίδιοι αιτήσεις για το πού θέλουν να τοποθετηθούν εντός της υπηρεσίας, και ουσιαστικά τι δουλειά επιθυμούν να κάνουν!

Μεγαλειώδες; Δεν τελείωσα ακόμη. Στην ίδια γενική διεύθυνση στην οποία ανήκει το ΣΔΟΕ υπάρχει μια ξεχωριστή διεύθυνση που ασχολείται με το λαθρεμπόριο κάθε μορφής: από πετρέλαια και καπνό μέχρι ναρκωτικά. Πρόσφατα, ο φίλος μου (και σώγαμπρος των Τζουμέρκων) υπουργός Τρύφων Αλεξιάδης ανακοίνωσε ότι αυτή η υπηρεσία, η οποία «κεντάει» τα τελευταία χρόνια, θα αναβαθμιστεί, θα ενισχυθεί και θα ριχτεί με μεγαλύτερη όρεξη στον αγώνα –να μαζευτεί κάνα φράγκο.

Ποια είναι η συνέχεια; Διαλύεται το τμήμα!! Από τους 25 υπαλλήλους που είχε, έφυγαν οι 11. Και όπου να ‘ναι φεύγουν κι άλλοι. Τόσο καλά…

Ιδού!

Επιπροσθέτως, επειδή διερεύνησα και το θέμα της παραίτησης του φίλεργου επικεφαλής του ΣΔΟΕ Παναγιώτη Δάνη, αναφέρω ότι ο άνθρωπος παραιτήθηκε για αυτήν ακριβώς την εικόνα διάλυσης του ΣΔΟΕ. Δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο στην υπόθεση. Ενιωσε ότι παροπλίστηκε, σου λέει, τι να κάθομαι τώρα να σπάω τα νεύρα μου με αυτή την κατάσταση, παραιτούμαι και ας βάλουν άλλον στη θέση μου να τα φέρει βόλτα.

Κάνω αυτή την αναφορά αποκλειστικά για τον υπουργό Τρύφωνα, ο οποίος δήλωνε χθες το απόγευμα στη Βουλή ότι δεν έχει ενημέρωση για τους λόγους της παραίτησης του Δάνη. Ε, τώρα έχει…

(Επισημαίνω ότι είναι η δεύτερη φορά που παραιτείται ο Δάνης. Είχε, μου λένε, υποβάλει παραίτηση και προ μηνών, το καλοκαίρι…)

Διορατικότητα

Η είδηση είναι από καλή πηγή και ως εκ τούτου διευκρινίζω εξαρχής ότι δεν θα δεχθώ διαψεύσεις ή διευκρινιστικές απαντήσεις. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή, προσφάτως το υπουργείο Οικονομικών ανέθεσε στη γνωστή εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων Lazard, της οποίας προΐσταται ο γνωστός στα πέριξ κύριος Πιγκάς, μια πολύ σπουδαία εργασία:

Να συντάξει μελέτη για το τι ισχύει με την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής.

Επισημαίνω το γεγονός της ανάθεσης αυτής της πολύ σημαντικής εργασίας για έναν και μόνο λόγο: γίνεται αφού… ψηφίστηκε προ μηνός και πλέον από τη Βουλή ολόκληρο σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο μάλιστα η κυβέρνηση παρουσίασε ως μεγάλη επιτυχία στον… ανηλεή (λέμε τώρα…) αγώνα που διεξάγει κατά της βρωμερής διαπλοκής. Ητοι, επαναλαμβάνω, αφού το ψήφισε, τώρα ζητάει να μάθει τι συμβαίνει επί του προκειμένου στις άλλες χώρες!

Αναφέρω το γεγονός ως μία επιπλέον επιβεβαίωση της καταγγελίας που είχε κάνει –και προς εμένα –ο πρώην υπουργός του Καραμανλή Θόδωρος Ρουσόπουλος. Οτι του τηλεφώνησαν μια μέρα και του ζήτησαν να τους αποστείλει στην κυβέρνηση το νομοσχέδιο που εκείνος είχε συντάξει προ δεκαετίας για την τηλεόραση. Και πως το νομοσχέδιο που ψήφισε η Βουλή προσφάτως, με ελάχιστες εξαιρέσεις (προσθήκες), δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια… αντιγραφή του δικού του κειμένου. Ενα copy paste που λέμε και στην εύανδρο Ηπειρο. Με τις ίδιες λέξεις, μάλιστα…

Εγώ, λέει ο Ρουσόπουλος, συνέταξα ένα νομοθέτημα για την αναλογική τηλεόραση. Τώρα που έχουμε περάσει στην ψηφιακή τηλεόραση, είναι σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο που ψήφισε η παρούσα κυβέρνηση είναι δέκα χρόνια πίσω!!

Καλό;

Συγκλονιστικό

Εχω και καλύτερα, σήμερα. Για παράδειγμα, νέες προοπτικές ανοίγονται για την παγκόσμια ναυτιλία αναγγέλλω περιχαρής. Το κομβικό σημείο που αλλάζει τα δεδομένα είναι η χθεσινή τεραστίας σημασίας θα την χαρακτηρίσω συμφωνία ανάμεσα στον «μπαρουτοκαπνισμένο» υπουργό Ναυτιλίας Θόδωρο Δρίτσα και στον πρεσβευτή της μεγάλης Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας που ονομάζεται (πρόκειται για την παντελώς άχρηστη πληροφορία της ημέρας) Φαδίρ Φερνάντες.

Διαβάζω στο σχετικό ανακοινωθέν ότι η συνάντηση των δύο ανδρών έγινε «με αντικείμενο την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας των δύο χωρών, με ιδιαίτερη βαρύτητα στον τομέα της ναυτιλίας, τόσο σε διμερές όσο και σε διεθνές επίπεδο».

Φυσικά πανηγυρίζω για το γεγονός, αν και δεν έχω καράβια κι απ’ ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται να αποκτήσω και ποτέ! Αλλά δεν με στενοχωρεί το γεγονός. Εξ όσων ανίχνευσα στο Διαδίκτυο, ούτε και στη Βενεζουέλα έχει κάποιος. Κρατικός στόλος υπάρχει, οπότε μπορεί άνετα να πάρει… ιδέες, ο σύντροφος Θόδωρος, ο «μπαρουτοκαπνισμένος» για τη δική μας ναυτιλία…

Αν πρέπει να πανηγυρίζει κάποιος πραγματικά, αυτός κατά τη γνώμη μου είναι εκείνος που θα διοριστεί ναυτιλιακός ακόλουθος της Ελλάδας στο εξωτικό Μαρακαΐμπο της Βενεζουέλας –άλλη μια πτυχή της χθεσινής συμφωνίας.

Θέλω να πιστεύω ότι επί του συγκεκριμένου θα κρατηθούν τα προσχήματα και δεν θα τον στείλουν την επόμενη εβδομάδα τον άνθρωπο –έτοιμο (θα) τον έχουν, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία επ’ αυτού…

(Για ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε…)

Ονειρα κυνηγημένα

Από τα χαρμόσυνα νέα της ημέρας είναι ασφαλώς και η παρουσία του προέδρου Αλέξη στη σημερινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΚΟ συνεδριάζει –υπογραμμίζω υπό την προεδρία της βαρύνουσας πολιτικής προσωπικότητος της κυρίας Θεοπεφτάτου (θέλω να ελπίζω ότι θα κάνει και εισήγηση, ε; Υπάρχουν fan της όπως εγώ, που περιμένουν πώς και πώς κάτι τέτοιο…) –για να τους παρουσιάσει ο πρόεδρος Αλέξης τον «οδικό χάρτη» του γνωστού και τόσο επιτυχούς πολιτικού σχεδιασμού «βλέπουμε και κάνουμε»!

Τους μαζεύει για να τους εξηγήσει τι θα ακολουθήσει σε νομοθετικό επίπεδο μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Προσωπικά δεν βλέπω κανένα κακό σε αυτό. Αλλά θέλω να επισημάνω μια βασική αρχή, η οποία περιγράφεται στο ομώνυμο τραγούδι του τεράστιου και φίλου μου Τόλη Βοσκόπουλου:

«Τα όνειρα κοστίζουν ακριβά

Τα πιο πολλά πάνε χαμένα

Πεθαίνουνε σαν άστρα την αυγή

Απ’ την ζωή κυνηγημένα».

Από συνταξιούχους, αγρότες και λοιπούς, θα προσθέσω, χωρίς την παραμικρή διάθεση εκφοβισμού και τρομοκράτησης της αγαπημένης νεοπερονιστικής παρέας που διαχειρίζεται, επί του παρόντος, τις τύχες της χώρας…