Επί μήνες «ψηνόταν» το γεύμα του προέδρου Αλέξη με τον Γιάννη «ουφ έφυγε η Ζωή και τη γλίτωσα» Στουρνάρα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οπως με ενημέρωσε μια πηγή μου, όταν οι πολυκύμαντες σχέσεις των δυο ανδρών αποκαταστάθηκαν, εκεί περί τον Μάιο ε.έ. (ενεστώτος έτους σημαίνει αυτό, χα!) και ο πρόεδρος Αλέξης ζήτησε από τους δικούς του –και ειδικά τον «ουάου» Βαρουφάκη –να αφήσουν ήσυχο τον Στουρνάρα να κάνει τη δουλειά του «όπως ξέρει», ο Στουρνάρας πρότεινε στον πρόεδρο Αλέξη «να φάμε μια μέρα, να τα πούμε πιο χαλαρά. Στην Τράπεζα ή έξω».

–Μα έχετε εστιατόριο στην Τράπεζα; είχε ρωτήσει ο πρόεδρος Αλέξης, ο Στουρνάρας τον είχε διαβεβαιώσει ότι «έχουν και από αυτό» και ο πρόεδρος Αλέξης που, αν και δεν του φαίνεται, είναι κοινωνικό παιδί, είπε «ναι, βεβαίως» στην πρόσκληση. Μετά άρχισαν να ψάχνουν ημερομηνίες, τελικά προ ημερών βρέθηκε μια –για προχθές –και το γεύμα προτιμήθηκε να γίνει στην αίθουσα δεξιώσεων της Τράπεζας παρά εκτός, που όσο να πεις ενέχει και μερικά προβληματάκια…

Το γεύμα για τρεις (ήταν παρών και ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης), που κράτησε δυόμισι ώρες και το οποίο προκάλεσε την έκρηξη της αγαπημένης προέδρου Ζωής (με το δίκιο της άλλωστε, αγώνα έδωσε να της σύρουν τον Στουρνάρα σιδηροδέσμιο, γονυπετή μπροστά της…), ήταν λιτό ως προς τα πιάτα (ρύζι με φακές για πρώτο, ψάρι για κυρίως, φρουτοσαλάτα για επιδόρπιο και λευκό ελληνικό κρασί) και πλούσιο ως προς το περιεχόμενο των συζητήσεων.

Τουτέστιν δεν συζητήθηκε μόνο το θέμα των τραπεζών, αλλά το σύνολο της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Εντάξει;

Τυφλόμυγα

Ελπίζω. Δεν έμαθα, αν και ρώτησα επισταμένα και επίμονα την πηγή μου για το αν στο γεύμα συζητήθηκαν τα γνωστά προαπαιτούμενα και τα ακόμη γνωστότερα ισοδύναμα για τους φόρους που έχουν πέσει στο κεφάλι μας και δεν μπορούμε να το σηκώσουμε ούτε με βίντσι.

Συζητήθηκαν ή όχι, ποσώς με απασχολεί. Εγώ αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι ψάχνουν, υποτίθεται, για ισοδύναμα ενώ υπάρχει δίπλα τους, μπροστά τους, τεράστια πηγή εσόδων –και αμέσως μάλιστα! –και παίζουν την τυφλόμυγα.

Εννοώ φυσικά τον καπνό και τα τσιγάρα! Τα ελληνικά τσιγάρα είναι τα φτηνότερα σε όλη την Ευρώπη, πράγμα που δημιουργεί κίνητρα για τους κάθε είδους λαθρεμπόρους καπνού, των ενασχολούμενων με τα κοινά συμπεριλαμβανομένων, αν με εννοείτε τι εννοώ.

Αντί λοιπόν να αυξηθεί η φορολογία επί του καπνού και των τσιγάρων, αναζητούνται έσοδα από τα συνήθη υποζύγια που είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Κι όμως. Εως και 2,5 δισ. θα μπορούσε να πάρει το Δημόσιο από αυτή την αγορά. Και αφήνω κατά μέρος το θέμα του λαθρεμπορίου, έτσι;

Κυβερνητικός παράγων στον οποίο απευθύνθηκα χθες σχετικά μου είπε το ακόλουθο, το οποίο θεωρώ έως και απίστευτο:

–Ο κόσμος περνάει δύσκολα, θα του αυξήσουμε την τιμή του τσιγάρου που το έχει για να ξεδίνει;

Μπράβο ρε, ωραία λογική έχω να προσθέσω…

Χόμπι και λόμπι

Αλλά είναι μια εξήγηση αυτή, ιδιαίτερα «αθώα» οφείλω να ομολογήσω, έστω και αν στον πυρήνα της μπορεί κανείς να ανιχνεύσει την απίθανη εξήγηση ότι αποτελεί… φιλολαϊκή πολιτική το φτηνό τσιγάρο!

Διότι στα πέριξ της (γνωστής) πλατείας καφενεία διατείνονται ότι η παράλειψη της κυβέρνησης να υλοποιήσει τις δικές της εξαγγελίες για την πάταξη του λαθρεμπορίου του καπνού, όπως και η συνειδητή πολιτική διατήρησης της φορολογίας στα τσιγάρα σε χαμηλά επίπεδα, είναι μια «φιλική προσφορά» σε γνωστότατο καπνέμπορα, φίλο της κυβέρνησης. Και επίσης ότι είναι παράγωγο του εξαιρετικού lobbying που έχουν αναπτύξει εν Αθήναις γι’ αυτό ακριβώς τον σκοπό μερικοί κολοσσοί της καπνοβιομηχανίας.

Ετσι προτιμούν να κόβουν τις συντάξεις παρά να περιορίσουν τα κέρδη των καπνοβιομηχανιών. Καλό ε;

Αναμενόμενη απογοήτευσις

Οπως το ανέμενα (και το είχα σχετικώς προβλέψει), η υπόθεση με τις αυθαίρετες κατασκευές στο κτίριο της οδού Χαροκόπου 2 όπου στεγάζεται το κόμμα του προέδρου Πάνου δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια –ακόμη –επίθεση των σκοτεινών δυνάμεων της διαπλοκής κατά του ηθικού πλεονεκτήματος, το οποίο, ως γνωστόν, διαθέτει ο δεύτερος κυβερνητικός εταίρος –για τον πρώτο δεν το συζητάω καν.

Αυτό τουλάχιστον προκύπτει εμμέσως πλην σαφώς από δήλωση μιας κυριούλας που υποδύεται την εκπρόσωπο του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες», η οποία για όλο αυτό που περιέγραφα χθες τα ρίχνει ουσιαστικά σε έναν… δύσμοιρο πταισματοδίκη. Επειδή αυτός ο πταισματοδίκης κρατούσε την υπόθεση για έναν χρόνο «καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία που να οδηγούν στη διακρίβωση της καταγγελλόμενης πολεοδομικής παράβασηςαλλά και τεκμηρίωσης οποιασδήποτε ποινικής ευθύνης του προέδρου τωνΑνεξάρτητων Ελλήνων». Λέξη για τα υπόλοιπα και ειδικά για το πώς η δίωξη έφτασε στη Βουλή ΜΕΤΑ τις εκλογές…

Για δε την ευθύνη του προέδρου Πάνου, τα περιέγραψα χθες: επί έναν χρόνο το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας αναζητούσε επί ματαίω ποιος είναι υπεύθυνος για τις αυθαίρετες κατασκευές στα γραφεία των ΑΝΕΛ, αλλά το κόμμα έκανε το κορόιδο. Ετσι οι αστυνομικοί αναγκάστηκαν τελικά να προσφύγουν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προκειμένου να το πληροφορηθούν –εξού και η δίωξη. Στοιχεία τι άλλα να υπάρξουν, αναρωτιέμαι, αφού είχε πάει η Πολεοδομία στις 24/1/14 και είχε πραγματοποιήσει αυτοψία, συντάσσοντας σχετική έκθεση και επιβάλλοντας και τα προβλεπόμενα πρόστιμα τα οποία, σημειωτέον, ουδέποτε πληρώθηκαν;

Η ξεκαρδιστική ανακοίνωση της κυριούλας εκπροσώπου περιλαμβάνει και ορισμένα αποκαλυπτικά, θα τα χαρακτηρίσω, στοιχεία του είδους:

«Το συγκεκριμένο κτίριο δεν ανήκει στην ιδιοκτησία των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ώστε να έχει ευθύνη ο πρόεδρος του κινήματος, ούτε ανήκουν στην ιδιοκτησία του Πάνου Καμμένου το υπόγειο, ισόγειοκαι ο πρώτος όροφος του κτιρίου,όπου φέρεται να έχουν γίνει κάποιες κατασκευές προ πολλών ετών»!..

Εχει δίκιο η γυναίκα! Πράγματι δεν ανήκει στον πρόεδρο Πάνο, αλλά στον κυρ Ηλία, τον πατέρα του!..

Ή το ακόλουθο, που προδικάζει και τη στάση του προέδρου Πάνου κατά τη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Αρσης Ασυλιών: «Οι καταγγελλόμενες πράξεις δεν συνδέονται με την άσκηση των κοινοβουλευτικών του αρμοδιοτήτων, παρά μόνο υποκρύπτεται πολιτική σκοπιμότητα, με μοναδικό σκοπό να τρωθούν η εικόνα του, το κύρος του,αλλά και να πληγούν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι τα ηρωικά του είδους «παραιτούμαι από την ασυλία μου για να λάμψει η αλήθεια» είναι ένας ακόμη μύθος…

Τέλος και σε ό,τι με αφορά, δεν αντιλαμβάνομαι από πότε μια δικογραφία που αποστέλλεται από τον Αρειο Πάγο στη Βουλή για τα περαιτέρω συνιστά «εκστρατεία συκοφάντησης του προέδρου τωνΑνεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου, καθώς και του κινήματος του οποίου ηγείται».

Αυτός είναι πια ο σεβασμός στους θεσμούς; Από έναν πολιτικό αρχηγό και υπουργό της κυβέρνησης; Με καταλαμβάνει μια απογοήτευσις, οφείλω να σημειώσω…