Αναζήτηση
Το ξεκατίνιασμα στη ΝΔ είχε τουλάχιστον ένα καλό. Καταλάβαμε γιατί τσακώνονται επί της ουσίας.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης επιβεβαίωσε ότι κατά την εκτίμησή του ορθώς συμφώνησε η ΝΔ το καλοκαίρι με τον ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο Μνημόνιο χωρίς να θέσει όρους και προϋποθέσεις.
Διότι, όπως είπε, «αν δεν πηγαίναμε έτσι, ο κ. Τσίπρας θα είχε το ευρωπαϊκό μέτωπο μόνος του, το ευρωπαϊκό γήπεδο» –ό,τι κι αν αυτό σημαίνει…
Συμπλήρωσε ότι η ΝΔ πήρε 28% στις κάλπες «ακριβώς γιατί υπερψηφίσαμε τη συμφωνία». Θεωρεί συνεπώς ότι οι ψηφοφόροι επιβράβευσαν αυτήν την επιλογή και δεν την απέρριψαν, όπως ήταν η πρώτη ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Κατά συνέπεια δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας με έναν «σοβαρό ΣΥΡΙΖΑ». Επέμεινε δηλαδή στην προεκλογική γραμμή «να πιούμε καφέ στην Κουμουνδούρου» αφού η «σοβαρότητα» στην πολιτική είναι μια καθαρά υποκειμενική υπόθεση.
Και στα τρία αυτά διαφωνούν οι άλλοι τρεις υποψήφιοι. Με επιμέρους αποχρώσεις, αλλά ρητά και κατηγορηματικά.
Εφεξής λοιπόν η διαφορά τους είναι σαφής και ορατή διά γυμνού οφθαλμού.
Υπάρχει δηλαδή μια άποψη που λέει ότι η ΝΔ είναι στην αντιπολίτευση κι οφείλει να κάνει αντιπολίτευση χωρίς επιείκεια. Αν της ζητηθεί συνεργασία σε κάποια κρίσιμη στιγμή, τότε θα πρέπει να κρίνει αυτόνομα αφού πρώτα θέσει σαφείς και συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις.
Υπάρχει και μια δεύτερη άποψη που υποστηρίζει ότι η ΝΔ πρέπει να λειτουργήσει τρόπον τινά ως μαξιλαράκι του ΣΥΡΙΖΑ και να βοηθήσει στη διασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας «τουλάχιστον έως το τέλος του 2016» –κατά την αναρμόδια επιταγή του αναρμόδιου Προέδρου της Δημοκρατίας…
Δεν ξέρω αν ο Μεϊμαράκης αποδέχεται συνολικά τον πυρήνα αυτής της λογικής, δεν είμαι βέβαιος. Υποθέτω, κάποια στιγμή θα το διευκρινίσει ο ίδιος.
Αντιθέτως , όμως, είμαι απολύτως βέβαιος ότι τον αποδέχονται και τον προωθούν κάποιοι υποστηρικτές του και άλλοι παράγοντες της Κεντροδεξιάς.
Οι παράγοντες αυτοί μάλιστα θα προτιμούσαν ακόμη και τη διάσπαση της ΝΔ από τη στιγμή που η ΝΔ με τη σημερινή της μορφή αποκλείεται να οδηγηθεί σε μια οικουμενική κυβέρνηση ή σε κάποια άλλη μορφή συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, όποιος κι αν είναι αρχηγός.
Να το λοιπόν και το σενάριο της διάσπασης. Ελπίζω απλώς για τη ΝΔ να μην παρακολουθούμε την πρόβα τζενεράλε με το αιφνίδιο ξεκατίνιασμα των τελευταίων ημερών.
Ο,τι κι αν ισχύει, πάντως, ένα πράγμα είναι βέβαιο: η πραγματική αναμέτρηση για την αρχηγία της αρχίζει από σήμερα.
Με συγκεκριμένο περιεχόμενο. Συγκεκριμένο αντικείμενο. Και εθνικό ενδιαφέρον.
