Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βγαίνει στον αέρα τηλεοπτικού σταθμού για να ζητήσει από συνυποψήφιό του για την προεδρία του κόμματος να παρέμβει στον τέως πρόεδρο ώστε να διαψεύσει ένα δημοσίευμα, τότε η πολιτική τελειώνει και αρχίζει το δημόσιο ξεκατίνιασμα.

Αυτά –και άλλα, ακόμα χειρότερα –συμβαίνουν εσχάτως στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, η ηγεσία της οποίας κατόρθωσε το ακατόρθωτο: να υποστεί μεγαλύτερη πολιτική ζημιά από την αντίδρασή της μετά τα γεγονότα της περασμένης Κυριακής, παρά από το ίδιο το εκλογικό φιάσκο.

Αν μάλιστα προσθέσει κανείς τις εμπρηστικές δηλώσεις σημαινόντων στελεχών περί ενδοκομματικού σαμποτάζ στην εκλογή, τότε η ενότητα της συντηρητικής παράταξης μοιάζει με το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Ωστόσο ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κρίσιμος –όχι μόνο για τους ψηφοφόρους της ΝΔ, αλλά για τη χώρα: σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, η ελληνική κοινωνία περιμένει τη θετική συμβολή της για το ξεπέρασμα της κρίσης –και όχι διαγκωνισμούς επιπέδου επιθεώρησης.

Αξίζει να σημειωθεί μέσα σε αυτόν τον παροξυσμό ότι οι πολιτικές διαφορές μεταξύ των υποψήφιων προέδρων της Νέας Δημοκρατίας είναι μεν υπαρκτές, αλλά όχι τέτοιες που να συνάδουν με την εμφυλιοπολεμική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Οφείλουν επομένως να σοβαρευτούν –και να συνεννοηθούν ώστε να επισπεύσουν την εκλογική διαδικασία και να γυρίσουν σελίδα: αν συνεχίσουν να τσακώνονται στον βάλτο, κινδυνεύουν να πνιγούν άπαντες.