Τη λένε Εσίνα, είναι Αυστραλή, 19 ετών, με όψη μοντέλου και από προχθές πρωταγωνιστεί στη διεθνή ειδησεογραφία. Με ένα κακόγουστο βίντεο, ρεσιτάλ τρομώδους παραληρήματος, κατηγορεί τα social media –χρησιμοποιώντας τα συγχρόνως -, περιγράφει την εξάρτησή της από τις συνεχείς αναρτήσεις φωτογραφιών της, αναφέρεται στα χιλιάδες likes που συγκέντρωνε και στην ψευδαίσθηση δύναμης και καταξίωσης που της έδιναν και ομολογεί ότι η πραγματική ζωή είναι στον δρόμο και όχι στο Διαδίκτυο. Μωρέ τι μας λες; Αν η νεαρά είχε πραγματικά συνειδητοποιήσει την παγίδα της ουτοπίας της, θα είχε κλείσει ήσυχα και όμορφα τους λογαριασμούς της, θα είχε ρίξει ένα μπουφανάκι στους ώμους της και θα είχε βγει στις αυστραλέζικες ρούγες να συναντήσει τη ζωή. Δεν θα άλλαζε κουρτίνες στην εξάρτηση.

«Εσίνες» και «Εσίνοι» κυκλοφορούν χιλιάδες. Οντα, μικρά, ζωγραφιστά μες στον καθρέφτη της εικονικής πραγματικότητας κλειδωμένα –για να παραφράσω τον Σαββόπουλο. Ατομα που θωρακίζουν την εγγενή τους ανασφάλεια με αποσπασμαστικά status τα οποία αποτυπώνουν υστερική αναμέτρηση με τον λαϊκισμό των likes και όχι προβολές δομημένης προσωπικότητας. Οίκτο μου προκαλούν όπως η Αυστραλή. Ειδικά όταν περιφέρουν σε συνθήκες ρεαλισμού το φασματικό προφίλ τους. Γιατί ουσιαστικά συμβαίνει ό,τι περιέγραφε πριν από λίγο καιρό βρετανική εφημερίδα. Κάποιος άρχισε να συμπεριφέρεται στον δρόμο όπως στο facebook. Σταματούσε περαστικούς, έπαιρνε πόζες προς φωτογράφιση, τους έλεγε τι έφαγε, πού πήγε και τι σκέφτεται. Γρήγορα συνέβη ό,τι και στο facebook. Τον ακολουθούσαν τέσσερις. Δυο αστυνομικοί, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ και ένας ψυχίατρος.