Ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου –ου μην αλλά και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ –έχουν διακηρύξει σε όλους τους τόνους και πολλές φορές πως θα εφαρμόσουν τη συμφωνία και το Μνημόνιο γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά και συγχρόνως θα θέσουν σε εφαρμογή το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» που θα αποτελεί ένα δείγμα γραφής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και θα κινείται έξω και ανεξάρτητα από το πλαίσιο των προαπαιτουμένων του κουαρτέτου.

Τι θα είναι το παράλληλο πρόγραμμα; Μια δέσμη θεσμικών παρεμβάσεων και ένα «κομπολόι» κινήσεων ελεημοσύνης προς τις πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Ακόμη βέβαια δεν τα είδαμε όλα αυτά, αλλά… πολλές φορές μας έχουν «απειλήσει» με την εφαρμογή τους. Επί της ουσίας πρόκειται για φαιδρότητες αμπαλαρισμένες με περιτύλιγμα κοινωνικής ευαισθησίας. Μέχρι να εφαρμοστούν όμως, έχουμε χρόνο. Στην παρούσα φάση η ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου και τα πρώτης γραμμής στελέχη της κυβέρνησης αρκούνται στην άσκηση κινήσεων κοινωνικού κανιβαλισμού, τις οποίες ονομάζουν αριστερή πολιτική! Για να περάσουν το Ασφαλιστικό απονομιμοποιούν κοινωνικά όσους παίρνουν συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ, διότι υπονοούν ότι είναι προνομιούχοι κλείνοντας το μάτι στους χαμηλοσυνταξιούχους των 500 – 700 ευρώ, δίνοντας όρκους πίστης ότι δεν πρόκειται να τους ακουμπήσουν. Πήγαν να επιβάλουν ΦΠΑ ή εν πάση περιπτώσει να κανιβαλίσουν πολιτικά όσους στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία δηλώνοντας υπερασπιστές του δημόσιου σχολείου.

Ολα αυτά όμως είναι λόγια και μάλιστα του αέρα, αφού γνωρίζουν και δεν κάνουν απολύτως τίποτα για την αναβάθμιση των δημόσιων σχολείων, τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση. Αν είναι δυνατόν να αποδέχονται οι μισθοί των αναπληρωτών να καταβάλλονται από το ΕΣΠΑ και τα σχολεία να έχουν πλημμυρίσει με αναπληρωτές καθηγητές. Θεωρούν πλέον… πλούσιους όσους εργαζομένους αμείβονται με 1.500 ευρώ τον μήνα δίνοντας θέαμα «αριστερής πολιτικής» στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που εργάζονται με 400 και 500 ευρώ τον μήνα και στους εκατοντάδες χιλιάδες που μένουν απλήρωτοι εργαζόμενοι όντας. Ολα αυτά στην εναγώνια αναζήτηση ισοδύναμων μέτρων προκειμένου να ικανοποιηθεί το «αιμοδιψές» κουαρτέτο. Και όλα αυτά τα ονομάζουν κοινωνική ευαισθησία.

Οι «Αριστεροί»… Στη δεκαετία του 1980 είχε παρεξηγηθεί ο μακαρίτης Λεωνίδας Κύρκος όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποκαλέσει το ΚΚΕ Εσωτερικού «Αριστερά του σαλονιού». Και ίσως να είχε δίκιο ο Κύρκος, αλλά η παρέα του Μαξίμου διεκδικεί το λιγότερο επάξια αυτό τον χαρακτηρισμό, αν και πολλοί πλέον έχουν αμφιβολία για το «Αριστερά»…