Ο χρόνος είναι χρήμα –και η χώρα δεν διαθέτει χρόνο: η ανάγκη για επανεκκίνηση της οικονομίας είναι επείγουσα –αλλά η κυβέρνηση δείχνει να σπαταλά ακόμη μία φορά χρόνο για επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών με τους δανειστές.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν ζητήματα που χρήζουν επαναδιαπραγμάτευσης –με κορυφαία τα κόκκινα δάνεια και την επιβολή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο δεν πρέπει η διακυβέρνηση να μεταλλαχθεί σε ένα αέναο παζάρι με τους δανειστές –και η κυβέρνηση να μετατραπεί σε μια επιτροπή συνεχούς επαναδιαπραγμάτευσης.

Οι πρώτοι επτά μήνες της διακυβέρνησης Τσίπρα ξοδεύτηκαν στην αναζήτηση μιας συμφωνίας, πράγμα που οδήγησε σε αδιέξοδα την οικονομία –και την επιβολή των capital controls, που εξακολουθούν να ρίχνουν βαριά σκιά στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Τώρα υπάρχει συμφωνία –και το πρόβλημα είναι η εφαρμογή της, προκειμένου να επιστρέψει η ελληνική οικονομία σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.

Η αγορά αναζητεί –χωρίς ανταπόκριση μέχρι στιγμής –μηνύματα επιστροφής στην κανονικότητα, προκειμένου να επανέλθει η οικονομική δραστηριότητα στα επίπεδα του περασμένου φθινοπώρου. Και όσο η κυβέρνηση βλέπει απέναντί της μόνο τους δανειστές, η αγορά θα περιμένει επί ματαίω.

Ενδεικτική της ατμόσφαιρας είναι η όχι και τόσο μεγάλη επιτυχία του επενδυτικού μέρους της επίσκεψης Ολάντ στην Αθήνα: το ενδιαφέρον από την πλευρά των γάλλων επενδυτών ήταν από περιορισμένο έως ανύπαρκτο –μιας και το καθεστώς της αβεβαιότητας ζει και βασιλεύει.

Τελευταία Νέα