Στην πολιτική ισχύει ένας σκληρός κανόνας. Κάθε νεοεκλεγείς στην εξουσία εξοστρακίζει τους προκατόχους του, επιβάλλοντας την επικυριαρχία του. Το ίδιο παθαίνει κι ο ίδιος όταν έρθει η ώρα. Η Ιστορία έχει κέφια!

Η κυβέρνηση δηλώνει τη διαφορετικότητά της από το «παλιό» και προσπαθεί να αποδείξει ότι κομίζει το «νέο». Προσώρας φαίνεται η προσπάθεια.

Αντιθέτως, μετά τη μεγαλοπρεπή στροφή ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει κυνικά την πεπατημένη των προκατόχων του, αφού ακολουθεί τη μνημονιακή οδό εκείνων. Ενίοτε μάλιστα τους ξεπερνά. Οι αιτιολογίες πολλές. Οι πράξεις ίδιες.

Η μετάλλαξη αυτή του κυβερνώντος κόμματος διαφοροποίησε αυτομάτως το πολιτικό σκηνικό. Η Δεξιά βρέθηκε χωρίς δουλειά! Της την πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες στο αδιέξοδό τους προτίμησαν τον Τσίπρα ως πιο συμπαθή και νέο να διεκπεραιώσει το τρίτο Μνημόνιο. Οι οπαδοί όμως απογοητεύτηκαν.

Το διώνυμο μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί τελεύτησε άδοξα.

Ο Αλέξης Τσίπρας αναγκαστικά καλλώπισε λεκτικώς το Μνημόνιο, το ονόμασε «συμφωνία», προσπαθώντας να εξάρει τις δυσδιάκριτες καλές πλευρές του και να μειώσει τις επώδυνες.

Στην ομιλία του στην πολιτική επιτροπή του κόμματος επανέλαβε ό,τι έχουν πει όλοι οι πρωθυπουργοί τα τελευταία χρόνια. «Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν οι δεσμεύσεις της συμφωνίας, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος που είναι επείγον». Σωστά. Μόνο που η κατανόηση του ζητήματος πήρε κάποιο χρόνο και τώρα στοιχίζει κάτι παραπάνω στους συνταξιούχους. Αναμένονται νέες περικοπές. Για όγδοη φορά!

Από την άλλη, υπουργοί συχνά παραβιάζουν την κοινή λογική δείχνοντας σημάδια αλαζονείας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η διολίσθηση γρήγορα επιφέρει υπόγειες μορφές αυταρχισμού.

Ο κύριος εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, όπως νομίζει, οι πολιτικοί ή οι ταξικοί του αντίπαλοι αλλά η απογοήτευση που καταλαμβάνει όλο και περισσότερο την κοινωνία. Πρόκειται για ένα ύπουλο εχθρό που δύσκολα αντιμετωπίζεται.

Η κοινωνία μέρα τη μέρα γίνεται κυνική στο σύνολό της, απαθής, αλλά μπορεί άμετρη τη στιγμή της αντίδρασής της. Οι δε κατέχοντες, σίγουροι ότι έχουν δίκιο, δεν βρίσκουν λόγο να ακούν κανέναν. Η ιδεολογική αποτυχία οδηγεί κι αυτούς στον ωμό κυνισμό. Σε λίγο θα βλέπουν εχθρούς παντού.

Σε τέτοιες συνθήκες αναμένονται μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις, απασχόληση, ανάπτυξη. Οψέποτε !

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός