[Θεωρείο] Τόσο μεσαιωνικά

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ Ι χρειάστηκε κάπου επτά μήνες διαπραγμάτευσης για να «διεθνοποιήσει» το ζήτημα της ελληνικής κρίσης. Τουλάχιστον σε αυτό το πεδίο, η ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ΙΙ κινείται πολύ πιο γρήγορα: με την καρατόμηση της Κατερίνας Σαββαΐδου από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων «διεθνοποίησε» μέσα σε μόλις μία βδομάδα κάτι που ψιθυρίζεται στην Ευρώπη από την αρχή της κρίσης. Οτι το εγχώριο πολιτικό σύστημα πάσχει από έλλειψη κουλτούρας διοίκησης και ότι η εκτελεστική εξουσία βλέπει τους δημόσιους φορείς όχι ως γρανάζια της διοικητικής μηχανής αλλά ως εν δυνάμει απειλές. Με λίγα λόγια, ότι το ελληνικό κράτος είναι μη μεταρρυθμίσιμο.

Η ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ΙΙ δεν είναι η πρώτη κυβέρνηση που συμπεριφέρεται περίπου σαν μονάρχης του Μεσαίωνα, ο οποίος φοβάται ότι θα τον δηλητηριάσει κάποιος σκοτεινός σύμβουλός του. Πριν κυλήσει το κεφάλι της Σαββαΐδου στο ικρίωμα, είχε αποκεφαλιστεί από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ο προκάτοχός της Χάρης Θεοχάρης. Η σημερινή κυβέρνηση δεν επινόησε αλλά αναπαρήγαγε έναν τρόπο άσκησης της εξουσίας. Μόνο που η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων δεν είναι ένας απλός δημόσιος φορέας –το Εθνικό Θέατρο, ας πούμε, που δεν έχει εκτός συνόρων και τόση σημασία εάν οι υπουργοί Πολιτισμού καρατομούν τις διοικήσεις του επειδή δεν υπηρετούν όπως πρέπει το όραμά τους. Είναι –με μεσαιωνικούς όρους –η δεσποσύνη που πρέπει να κυκλοφορεί με ζώνη αγνότητας.

Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων θα ήταν η Ανεξάρτητη Αρχή που θα αποδείκνυε στους εταίρους τής Αθήνας ότι ο μεσαιωνικός τρόπος άσκησης της εξουσίας μπορεί να αποτελέσει παρελθόν ακόμη και αν η επικεφαλής της δεν είναι μια αγία σαν τη Ζαν ντ’ Αρκ, αλλά μια πρώην μάνατζερ που καλείται από τη Δικαιοσύνη να δώσει εξηγήσεις. Το ένα λάθος της κυβέρνησης είναι ότι εκτέλεσε την πρώην μάνατζερ. Το άλλο ότι «διεθνοποίησε» την εκτέλεση: το έκανε τόσο μεσαιωνικά, που την πήρε χαμπάρι όλος ο κόσμος.