Το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου με τα γνωστά σχόλια περί διεφθαρμένης χώρας μάς εξέθετε διεθνώς. Την εβδομάδα που μας πέρασε γίναμε θεατές της ίδιας κακότεχνης παράστασης. Αυτή τη φορά, από τον Αλέξη Τσίπρα. Τουλάχιστον ο Παπανδρέου το έκανε σε άπταιστα αγγλικά. Αλλά δεν είναι τα ανεπαρκή αγγλικά του Τσίπρα που ενοχλούν. Και ας οδήγησαν σε αμήχανες ή αόριστες απαντήσεις στα ερωτήματα του Κλίντον. Στο κάτω κάτω της γραφής τα αγγλικά δεν είναι η μητρική του γλώσσα. Αυτό που ενοχλεί είναι η παντελής έλλειψη προετοιμασίας και επαγγελματισμού. Οφειλε καταρχήν να χρησιμοποιήσει επίσημο μεταφραστή. Για την αυτοπροστασία του και την προστασία της διεθνούς εικόνας της χώρας. Οφειλε να παρουσιαστεί προετοιμασμένος και με σαφή στόχευση σε ένα τέτοιο forum. Σε ένα κοινό που εκπροσωπούσε επενδυτές πολλών δισ.

Ο Πρωθυπουργός, αντί να ξεδιπλώσει έναν οδικό χάρτη μεταρρυθμίσεων με στοχοχρονοδιάγραμμα και όραμα, αναλώθηκε σε μια έκθεση ιδεών. Και η εικόνα της χώρας που σκιαγράφησε όχι μόνο δεν προσείλκυσε επενδυτές, αλλά μάλλον απώθησε και τους τελευταίους καλοπροαίρετους. Θα μπορούσε να περιγράψει με θετικό πρόσημο τις προσπάθειες που κάνει η χώρα. Να μιλήσει για στοχευμένες φοροαπαλλαγές και για την άρση γραφειοκρατικών εμποδίων. Να διαβεβαιώσει τους επενδυτές για την πολιτική σταθερότητα και να δημιουργήσει θετικό κλίμα.

Αντ’ αυτού, επέλεξε να δυσφημήσει τη χώρα. Να μιλήσει για αδιαφάνεια, για φοροδιαφυγή και για διαφθορά. Ολες οι χώρες αντιμετωπίζουν ίδια ή παρεμφερή προβλήματα. Αλλες λιγότερο, άλλες περισσότερο. Καμιά, όμως, εξ όσων γνωρίζω, δεν προσπαθεί να προσελκύσει επενδυτές αναδεικνύοντας τα προβλήματα και όχι τις προσπάθειες που κάνει για να τα λύσει.

Εμείς, άλλη μία φορά, αναδείξαμε το αφήγημα του ελληνικού καφενέ. Για ό,τι στραβό, δεν φταίει η κούτρα μας, αλλά οι άλλοι. Και παρότι είμαστε αυτοί που είμαστε, έχετε υποχρέωση να επενδύσετε τα ωραία σας δισ. γιατί είμαστε οι δωρητές του πολιτισμού στην οικουμένη. Αλλη μία φορά, κάναμε εξαγωγή του επαρχιωτισμού μας. Της έλλειψης στοιχειώδους αντίληψης για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο. Της αδυναμίας επικοινωνίας με έναν κώδικα κατανοητό σε αυτούς προς τους οποίους απευθυνόμαστε. Γιατί, μην το ξεχνάμε, εμείς ζητάμε επενδύσεις, δεν ήρθαν αυτοί γυρεύοντας. Εχουν κι αλλού να πάνε.

Στον αντίποδα του Τσίπρα, ο Ρέντσι. Με σχέδιο και όραμα για την Ιταλία και την Ευρώπη. Επικριτικός για την πορεία της Ευρώπης στις Συνόδους Κορυφής, αλλά παθιασμένος Ευρωπαίος στην Αμερική. Με πλήρη συναίσθηση του τόπου και του χρόνου, δηλαδή.

Κακά τα ψέματα. Η εσωστρέφεια και ο επαρχιωτισμός της πολιτικής μας ελίτ αποτελoύν βαρίδι στην προσπάθεια της χώρας να ορθοποδήσει.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός της ΝΔ

Τελευταία Νέα