Λένε για τον γάμο την εξής κακία: είναι ο τρόπος για να λύνεις τα προβλήματα που δεν θα είχες αν έμενες εργένης. Ισως όμως να ισχύει το ίδιο –και περισσότερο –για την πολιτική. Οι ηγήτορές μας αντιπαρατίθενται για να λύσουν τα προβλήματα που δεν θα είχαμε αν συνεργάζονταν.

Αφού τα έκανε ρόιδο ο Καραμανλής, ψέλλισε στο παρά ένα να παγώσουν οι μισθοί για να γλιτώσει η χώρα. Ο Παπανδρέου του απάντησε «λεφτά υπάρχουν», θριάμβευσε στις εκλογές, αλλά μετά, στα δύσκολα, ο Σαμαράς δεν πήγε στο Μνημόνιο, αλλά στο Ζάππειο. Γιατί; Για να υπογράψει τελικά το επόμενο Μνημόνιο και να γίνει πρωθυπουργός έχοντας χάσει το μισό κόμμα του –και να έρθει μετά ο Τσίπρας με την υπόσχεση για καλύτερες μέρες που μεταλλάχθηκαν σε καλύτερο Μνημόνιο και τώρα κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές.

Το μόνο που άλλαξε τη φορά των πραγμάτων την τελευταία πενταετία ήταν η συμφωνία ΝΔ – Ποταμιού – ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίσουν το Μνημόνιο Τσίπρα. Φτάσαμε έτσι στο παράδοξο να περνά η συμφωνία θριαμβευτικά από τη Βουλή και η κυβέρνηση να χάνει τη δεδηλωμένη.

Καθώς απομένουν δύο εβδομάδες για το τρίτο ραντεβού με την κάλπη αυτής της χρονιάς, είναι προφανές ότι δεν έχουμε ακόμα ακούσει τίποτα –παρότι τα έχουμε ακούσει όλα. Οι άνθρωποι που ψήφιζαν μαζί το τρίτο Μνημόνιο παραμονές Δεκαπενταύγουστου θα κάνουν τα πάντα για να μας πείσουν ότι προτείνουν –ο καθένας τους –εντελώς διαφορετικά πράγματα για το μέλλον μας.

Παραμύθια: Μνημόνιο ψήφισαν, Μνημόνιο θα εφαρμόσουν –ό,τι και να γίνει στις κάλπες. Το ερώτημα είναι αν θα συνεργαστούν αυτή τη φορά μπας και τελειώσει με χάπι εντ η μνημονιακή τραγωδία ή αν θα ξαναδούμε το έργο της πενταετίας σε επανάληψη – φάρσα. Διότι, δεν μπορεί, κάποια στιγμή οι ψηφοφόροι θα αναφωνήσουν: εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε…

Τελευταία Νέα