Νέο θέμα εσωκομματικής φύσεως είναι έτοιμο να ανακύψει στον ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που μου δημιουργεί συναισθήματα έντονης θλίψης, έως και κατάθλιψης μπορώ να σου πω, δεδομένης της παρατεινόμενης κατάστασης διάλυσης που επικρατεί σε αυτό το άλλοτε χαρούμενο, ζωηρό, αλλά και τόσο σκαμπρόζικο κόμμα.

Το θέμα έχει και μία οικογενειακού χαρακτήρα διάσταση, πράγμα το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρό conflict στην ηρωική προσπάθεια του προέδρου Αλέξη να καταρτίσει αξιόμαχο ψηφοδέλτιο.

Εξηγώ πάραυτα διότι γνωρίζω (μπορώ να εικάσω, ας πούμε καλύτερα) την αγωνία που συνέχει και άλλους αγνούς πατριώτες όπως εγώ, που ζούμε νυχθημερόν πλέον με την αγωνία «θα τα καταφέρει το κεντροαριστερό μου (λέμε τώρα…) αγόρι ή όχι;»: αφορά την υποψηφιότητα του εξαδέλφου Γιώργου Τσίπρα στις επικείμενες εκλογές.

Η απόφαση που έχει λάβει το κόμμα είναι να μην ενταχθούν στις λίστες οι γενικοί γραμματείς υπουργείων, εξού και οι περισσότεροι παρέμειναν στις θέσεις τους, πλην εκείνων φυσικά που ανήκαν στο κόμμα Λαφαζάνη και παραιτήθηκαν. Ελα όμως που η οικογένεια και ειδικά ο αδελφός του Αλέξη, ο Δημήτρης, θέλει σώνει και καλά τον πρωτοξάδερφο Γιώργο στα ψηφοδέλτια.

Εμένα αυτό μου κάνει κάτι σε νεποτισμό και οικογενειοκρατία, αλλά δεν θα το κάνω θέμα, διότι σπαράζει η καρδιά μου, το ξέρετε, να βλέπω να επιτείνονται τα προβλήματα του προέδρου. Θα πω απλώς ότι υπάρχουν ήδη διαμαρτυρίες γενικών γραμματέων, όπως ας πούμε του σοβαρού Κώστα Πουλάκη (γραμματέας στο Εσωτερικών), που κόβονται από τους συνδυασμούς.

Ευκαιρίας δοθείσης θα προσθέσω ότι την επόμενη φορά που θα αποφασίσουν να (μας) πλασάρουν τον ξάδερφο Γιώργο από τις τηλεοράσεις ως δείγμα του νέου αίματος στην πολιτική, ας του κάνουν και κάνα φροντιστήριο: προχθές το βράδυ στον Σκάι (στην εκπομπή της φίλης μου της Εύας Αντωνοπούλου) ο τύπος ήταν για κλάματα. Επιεικώς…

(Περί της πορείας του διάττοντος αστέρος Γιώργου Τσίπρα, με τη μυστική διπλωματία σε Ιράν, Βενεζουέλα και αλλαχού –αλλαχού, λέω… –θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε σε μια δεύτερη ευκαιρία, είμαι βέβαιος…)

Αγωνία με λαχτάρα

Family’s affair συνέχεια: το δεύτερο μεγάλο θέμα που αφορά τον ξάδερφο Γιώργο και τον ξάδερφο Αλέξη, είναι το πού θα τοποθετήσει ο δεύτερος τον πρώτο. Υπάρχει μια σκέψη να τοποθετηθεί σε εκλόγιμη θέση στην Αρτα, όπου –θυμίζω –στις προηγούμενες εκλογές ήταν υποψήφιος ο ξάδερφος Αλέξης, και απ’ όπου κατάγεται το σύνολο του τσιπραίικου.

Αλλά αν τοποθετηθεί εκεί ο ξάδερφος Γιώργος, μοιραία θα επιλέξει άλλη εκλογική περιφέρεια ο ξάδερφος Αλέξης –δύο μαζί Τσιπραίους, πώς να τους αντέξει η δύσμοιρη Αρτα;

Μου εκμυστηρεύθηκαν, λοιπόν, ότι ο πρόεδρος Αλέξης πιθανότατα θα μετακομίσει στην Κρήτη και δη στο Ηράκλειο, μήπως και συγκρατήσει κάτι από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που αποχωρούν σωρηδόν.

Για Α’ Αθήνας, μου είπε η ίδια πηγή, «δεν το βλέπει».

–Γιατί δεν το βλέπεις; ρώτησα με ενδιαφέρον στα όρια του πραγματικού.

–Μου φαίνεται δύσκολο να είναι υποψήφιος στην ίδια περιφέρεια όπου θα είναι και ο Λαφαζάνης. Αλλη θα επιλέξει, αν τελικά βάλει τον Γιώργο στην Αρτα.

Θεέ μου, δώσε μου δύναμη να αντέξω την αγωνία ώς τις 6 του μηνός που κλείνουν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων, για το πώς θα λυθούν τα οικογενειακά του Τσιπραίικου…

Ντουπ

Α, μάλιστα. Ενα ένα τα μαθαίνουμε τα top secret της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Να, ας πούμε, χθες ο εκ των ελαχίστων σοβαρών της απελθούσας κυβέρνησης Γιάννης Πανούσης αποκάλυψε το πώς έγινε η πρόεδρος Ζωή πρόεδρος της Βουλής, και μετά παραλίγο να στείλει τον Τσίπρα και τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ στη φροντίδα ειδικών επιστημόνων που κατοικοεδρεύουν στο γνωστό Δρομοκαΐτειο.

Κατά τον σχηματισμό της κυβέρνησης από τον πρόεδρο Αλέξη, κλήθηκε η πρόεδρος Ζωή να απαντήσει «τι επιθυμεί» σε υπουργείο. Εκείνη με τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη που τη διακρίνουν απάντησε χωρίς περιστροφές «το υπουργείο Δικαιοσύνης». Αλλά ο Τσίπρας τής το αρνήθηκε. Ο Πανούσης δεν έδωσε λεπτομέρειες επ’ αυτού, αλλά εγώ μπορώ σήμερα να προσθέσω κάτι στο αφήγημα: δεν την έκανε υπουργό Δικαιοσύνης γιατί, όπως του εισηγήθηκαν διάφοροι (του μπαρμπα-Αλέκου Φλαμπουράρη προεξάρχοντος, λέγεται), «δεν κάνεις καλύτερα τον Νίκο, τον πατέρα της, υπουργό Δικαιοσύνης, έτσι κι αλλιώς αυτός θα διοικεί το υπουργείο».

Ο Τσίπρας αυτό το έδεσε κόμπο δεδομένου ότι ο μπαμπάς Νίκος έχει αναλάβει μερικές από τις πιο καυτές πολιτικοοικονομικές υποθέσεις της εποχής (δεν θα αναφερθώ επί του παρόντος…), ρώτησε τη Ζωή «τι άλλο εκτός από το Δικαιοσύνης;», εκείνη του απάντησε «να με κάνεις πρόεδρο της Βουλής», οι «γέροι» που συμβουλεύεται είπαν «ΟΚ κάν’ την» γιατί είχαν στο μυαλό τους μια –ακόμη –Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη, ο Τσίπρας την έκανε και μετά βάραγαν όλοι τα κεφάλια τους και μαζί τον απέναντι τοίχο.

Τόσο απλά…

Και καλή όρεξη

Σε ό,τι με αφορά, εύχομαι και ελπίζω ότι τελικά η πρόεδρος Ζωή δεν επέλεξε sushi για πρώτο δείπνο στη Νέα Υόρκη, όπου παρεπιδημεί από προχθές για να εκπροσωπήσει (με άδεια από τη… σημαία που λέγαμε παλιά) τη διαλυμένη ελληνική Βουλή στην παγκόσμια διάσκεψη των προέδρων των Κοινοβουλίων των χωρών-μελών του ΟΗΕ.

Εκφράζω την ελπίδα αυτή, διότι αν έκανε τη συγκεκριμένη επιλογή βασιζόμενη στις δικές μου, δίκην «Αθηνοράματος» προτάσεις, φοβούμαι ότι την έριξα στα βράχια, και θέλω προς τούτο να απολογηθώ: την έστειλα σε λάθος διεύθυνση. Το αστεράτο, και αντάξιο της αυτής εξοχότητός της, εστιατόριο Kuruma zushi δεν βρίσκεται στις 47 λεωφόρους, για τον απλούστατο λόγο ότι στη Νέα Υόρκη δεν υπάρχει διεύθυνση 47… λεωφόροι. Υπάρχουν οι 47 δρόμοι, όπως ευγενέστατα μου επισήμαναν από πρωίας φίλοι, κοσμικοί και μη, αλλά όχι 47 λεωφόροι.

Επισημαίνω λοιπόν προς πάντα ενδιαφερόμενο, της προέδρου Ζωής συμπεριλαμβανομένης ως πρώτης (τιμώ τη… θεσμική της ιδιότητα ως προς την προτεραιότητα όπως είναι λογικό), ότι η διεύθυνση του Kuruma zushi είναι 7 East 47th Street(μην κάνει λάθος, στον δεύτερο όροφο), και εύχομαι καλή όρεξη. Ή όπως θα έλεγε και ο φίλος μου Χρήστος Ζαμπούνης –θητεύσας επί μακρόν εις Παρισίους –Bon appetit…

Κρητικό δείπνο

Την ίδια ευχή οφείλω να απευθύνω και στους καλεσμένους του «μητσοτακαίικου» απόψε στο Ακρωτήρι (των Χανίων καλέ, όχι το άλλο του φίλου μου του Βλάση Σταθοκωστόπουλου στον Αγιο Κοσμά). Το κρητικό δείπνο, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, οργανώνεται από τον αειθαλή Επίτιμο Κώστα Μητσοτάκη προς τιμήν του Βαγγέλη, Βαγγέλα για τους φίλους, Μεϊμαράκη, ο οποίος από χθες περιοδεύει την Κρήτη –καλύτερα αλωνίζει –με Ντόρα στο πλευρό του…

Φυσικά διερεύνησα το ποιοι είναι καλεσμένοι στο δείπνο, αν είναι κλειστό και τέτοια.

Ρώτησα την Ντόρα, που τη βρήκα πρόχειρη, διότι ο Επίτιμος έχει «πλακώσει» τα τηλέφωνα, και καλεί τα 9.000, ζωή να ‘χουν, βαφτιστήρια του από όλη την Κρήτη, συν κουμπάρους, συν σταυραδερφούς, συν διορισμένα κοπέλια, «να κάνουν το καθήκον τους στην παράταξη».

–Πρώτη φορά τον βλέπω να κάνει έτσι, μου εξομολογήθηκε η Ντόρα, απολύτως ειλικρινής μαζί μου, γιατί αν μου έλεγε ότι το ίδιο έκανε ο Μητσοτάκης και στις εκλογές του Ιανουαρίου που αρχηγός της ΝουΔου ήταν ο Σαμαράς θα της έκλεινα κανονικά το τηλέφωνο!

–Το δείπνο, τι ακριβώς θα είναι; επέμεινα.

–Πού θες να ξέρω. Ενα κρητικό δείπνο είναι που οργανώνει ο Μητσοτάκης. Μπορεί να είναι εκατό καλεσμένοι, μπορεί και πεντακόσιοι. Ξέρω γω…

Κατάλαβα. Οφτό, τσικουδιές και μπαλοθιές. Κρητικοί…