Είκοσι ημέρες πριν από τις εκλογές, τα κόμματα εξουσίας τηρούν με ευλάβεια την παράδοση: στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί – έτσι και σε μία κατεστραμμένη χώρα δεν γίνεται η παραμικρή συζήτηση για το αύριο.

Οι κοκορομαχίες έχουν και πάλι την τιμητική τους – καθώς οι πολιτικοί αρχηγοί επιχειρούν να επιβάλουν μια πόλωση άλλων εποχών.

Στην Ελλάδα των Μνημονίων ωστόσο, με εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων να ψευτοζούν, μόνον ψευτοπόλωση μπορεί πλέον να επιβληθεί, όσο κι αν κραυγάζουν τα πολιτικά στελέχη. Η προεκλογική καμπάνια δεν μπορεί να εξαντλείται στα φορολογικά του Αλέξη Μητρόπουλου, στις εταιρείες του Παύλου Χαϊκάλη και στο μένος της Ζωής Κωνσταντοπούλου κατά πάντων. Οπως δεν μπορεί να περιορίζεται στις κατηγορίες περί Κενταύρων ή καταστροφέων.

Κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη. Αλλά οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου δεν είναι απλώς άλλη μία κρίσιμη μάχη. Είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα να αποκτήσει σταθερότητα και να προχωρήσει μέσα από μεγάλες συναινέσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν επακριβώς τι τους καλεί κάθε κόμμα να υπερψηφίσουν. Καθαρές εξηγήσεις, για καθαρές λύσεις.

Ποιος προτείνει τι, ποιος συμφωνεί, ποιος διαφωνεί με τι. Ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να συνεργαστεί και με ποιον. Λένε ότι η πολιτική είναι θέατρο για άσχημους ανθρώπους. Σε αυτές τις εκλογές ωστόσο είναι ασχημότερος ο λόγος των πολιτευομένων.

Τελευταία Νέα