Αναζήτηση
Ιλιγγιώδεις ελιγμοί
Μα τι γίνεται εδώ; Εδώ, λέω, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (όχι, την «Αυγή», ούτε το απογευματινό παράρτημά της, αλλά το κανονικό ΦΕΚ εννοώ), στην οποία δημοσιεύθηκε χθες ο νόμος με τα προαπαιτούμενα που ψήφισε η Βουλή στην πολυτάραχη προχθεσινή συνεδρίαση, όπου διέλαμψε το άστρο της Προέδρου Ζωής.
Εχω στα χέρια μου τον νόμο, όπως αυτός προκύπτει από τα πρακτικά της Βουλής, υπογεγραμμένο από τον τεράστιο, φίλο μου, Αλέξη «νυν και αεί το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» Μητρόπουλο. Παρακάμπτω τη «μαϊμουδιά», θα το χαρακτηρίσω επιεικώς, ότι φέρει ημερομηνία 15 Ιουλίου, ενώ χάρη στις άοκνες προσπάθειες της Προέδρου «είμαι στα κάγκελα μονίμως» Ζωής ο νόμος ψηφίστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Ιουλίου (η παράκαμψη αποτελεί μια ελάχιστη δική μου συμβολή στην προσπάθεια να τους πιάσουμε κορόιδο τους κουτόφραγκους για μία εισέτι φορά…), και στέκομαι στο εξής: ο νόμος που απεστάλη από τη Βουλή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως «σαλαμοποιήθηκε» σε 1 άρθρο, αντί των 2 που είχε αρχικά, προκειμένου να «διευκολυνθεί» ο έτερος συγκυβερνών μετά ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος Πάνος να φορέσει τον floral φερετζέ του «μένω σταθερός στις θέσεις μου» και να υπερψηφίσει τα μέτρα, παρότι υπερβαίνουν τις «γαλάζιες» γραμμές του (γαλάζιες λόγω ιδεολογίας, αλλά κόκκινες στην ουσία).
Διότι ως άρθρο 1 θα είχε ο νόμος τη συμφωνία στην οποία κατέληξε με τους εταίρους τα ξημερώματα της Δευτέρας το ηρωικό αριστερό μου αγόρι Αλέξης, στις Βρυξέλλες (όπου πλην των άλλων καταγράφονται η συγκατάβασή του στις περικοπές των εξοπλισμών και η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά), και ως άρθρο 2 την εξειδίκευση των μέτρων.
Ο αψίκορος πρόεδρος Πάνος ενθυμείσθε, υποθέτω, ότι είχε προειδοποιήσει τον Πρόεδρο Αλέξη ότι «εμείς τελειώσαμε» και άλλα κάτι τέτοια γκομενικά, αν έφερνε προς ψήφιση τη συμφωνία στη Βουλή. Οπότε τι να κάνει και ο Πρόεδρος Αλέξης, μπροστά στο διαφαινόμενο διαζύγιο έδωσε εντολή να αφαιρεθεί η συμφωνία από το υπό ψήφιση νομοθέτημα και να περιληφθούν μόνο τα μέτρα.
Ο στρατηγικός ελιγμός, εφάμιλλος των ικανοτήτων ενός στρατηγού Ρόμελ (βάζω λόγω θέματος και έναν Γερμανό μέσα, να υπάρχει), έδωσε τη δυνατότητα στον πρόεδρο Πάνο να βροντοφωνάξει ένα στεντόρειο «ναι» κατά τη χθεσινή περιπετειώδη ψηφοφορία, και μαζί του φώναξαν «ναιιιιι» ο φίλος μου Τέρενς, η άλλη φίλη μου η Ελενα (Κουντουρά), ο αγαπημένος «γέροντας» Νικόλαος (Νικολόπουλος) και τα υπόλοιπα (όσο πάνε και λιγοστεύουν…) παιδιά.
Την απάτη την ανακάλυψα χθες όταν αποφάσισα να πάω στο Εθνικό Τυπογραφείο, το οποίο βρίσκεται downtown, οδός Καποδιστρίου, να πάρω ένα αντίγραφο του 3ου Μνημονίου, να το έχω κορνίζα στο σπίτι μου ο αντιμνημονιακός. Παίρνω γεμάτος συγκίνηση το αντίγραφο στα χέρια μου και τι διαπιστώνω: άλλο νόμο ψήφισε η Βουλή και άλλος δημοσιευόταν στο ΦΕΚ!..
Συγκεκριμένα, στο υπ’ αριθμόν 80 ΦΕΚ της 16ης Ιουλίου 2015 και με αριθμό 4334 δημοσιευόταν νόμος υπό τον τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και τη σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ΕΜΣ)», ο οποίος ξεκινάει ως εξής: Απόφαση των αρχηγών κρατών-μελών της ευρωζώνης –της 12.7.2015 (σε αγγλικό πρωτότυπο και σε ελληνική μετάφραση):
1.Αγγλικό κείμενο.
Και συνεχίζει με το αγγλικό κείμενο, αυτό, καλέ, που περιγράφει την… «προδοσία» Αλέξη καθώς αποδέχεται όλα αυτά που ο πρόεδρος Πάνος είχε θέσει ως «γαλάζιες» γραμμές.
Ο δε νόμος που ψήφισε η Βουλή δημοσιευόταν καμιά δεκαπενταριά σελίδες παρακάτω –ξεκινούσε από τη σελίδα 760 συγκεκριμένα!
Δεν θα περιγράψω άλλο, θα σταθώ μόνο σε αυτά που προείπα για κοροϊδίες, απιστίες, φερετζέδες κ.λπ. Και φυσικά θα αποφύγω και σεξιστικές χυδαιότητες του στυλ «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα…». Απάδουν της αγωγής που έχω λάβει στο Eton College…
Αφιερωμένο
Οπως γίνεται εμφανές από όσα προανέφερα, αυτοί κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον και νομίζουν οι καημένοι πως μπορούν να κοροϊδέψουν και όλους ημάς τους υπολοίπους.
Με αυτά ως δεδομένο, δεν μπορώ να μην αφιερώσω –«εξαιρετικά», δεν το συζητώ –στο αριστερό μου αγόρι Αλέξη άσμα της περίφημης Σωτηρίας Μπέλλου υπό τον τίτλο «Νταλίκα» (σε στίχους Κώστα Τριπολίτη και μουσική Δήμου Μούτση), οι στίχοι του οποίου αναφέρουν τα ακόλουθα:
Ζόρικος κρεμανταλάς ο καιρός που κουβαλάς,
η ζωή σου μια νταλίκα με μπαγάζια και με ΙΚΑ.
Τώρα απόχτησες καβούκι και αμάξι σπορ μοντέλο,
τώρα σκάλωσες στο λούκι κι είσ’ αλλιώτικο καπέλο.
Η ζωή σου ντούμπλε φας, μέσα κι έξω τη φοράς,
η καρδούλα σου γκαζιέρα δίχως γκάζι και αγέρα.
Μες στο κόλπο είσαι χωμένος και γλιτώνεις παρά τρίχα,
τώρα είσαι βολεμένος και σου κόψανε τον βήχα.
-Κι αν θυμάσαι τα παλιά, ψέματα και μπλα μπλα μπλα,
η μαγκιά σου ναφθαλίνη με κασμίρι και λουστρίνι.
Τώρα κάνεις μαύρη πλάκα κι όλο τρως απ’ την κουτάλα,
τώρα μάγγωσε η φάκα και σε κλείσανε στη γυάλα.
Κληρονομικό χάρισμα
Δουλέματος συνέχεια, αυτή τη φορά από τον Νίκο Βούτση –άλλη μια όαση σοβαρότητας σε αυτό το τσίρκο Μεντράνο –ο οποίος ρωτήθηκε για τις εξελίξεις και προέβλεψε εκλογές Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, αλλά όχι μετά βεβαιότητος.
–Από τι θα εξαρτηθεί; ρώτησαν εναγωνίως οι συνάδελφοί μου, σαν να μην είχαν προηγηθεί οι 39 διαρροές της χθεσινής ψηφοφορίας που απομείωσαν την κοινοβουλευτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ κατά 30%. Και τι απαντάει ο δικός μου, με τη δέουσα, όπως πάντα, σοβαρότητα; «Θα είναι αποτέλεσμα συνολικής ενόρασης ως προς τις γενικότερες εξελίξεις»!
Δεν θέλω να κάνω ασεβείς σκέψεις για το πώς (τους) επέρχεται αυτή η συνολική ενόραση. Αν δηλαδή το κάνουν όπως οι ιθαγενείς στις ζούγκλες της Λατινικής Αμερικής που μαζεύονται έναν κύκλο γύρω από τη φωτιά, μασούν ή καπνίζουν διάφορα «χορτάρια» και βλέπουν τον ουρανό με τ’ άστρα.
Αλλά ότι με προβληματίζει, με προβληματίζει. Ας πούμε, ήξερα μια παρέα στα φοιτητικά μου χρόνια που μαζευόταν κάτι βράδια και έκανε «τραπεζάκι» –ένωναν όλοι τα χέρια, ένας έλεγε διάφορα ακαταλαβίστικα και το πνεύμα του παππού ή της γιαγιάς «κουνούσε» το τραπεζάκι που βρισκόταν στη μέση, με αποτέλεσμα να φρικάρουν οι γκόμενες και ν’ αναζητούν προστατευτικές αγκαλιές. Ωραία χρόνια…
Κάνουν κάτι τέτοιο οι συριζαίοι; Κάνουν κάτι άλλο για να έχουν αυτή την «ενόραση»; Βρίσκεται μεταξύ τους κάποιος ο οποίος διαθέτει το κληρονομικό χάρισμα σαν τον Χορταρέα; Κάποιος που ρίχνει τα χαρτιά, «λέει» τον καφέ, «διαβάζει» τα ταρό; Πείτε, ρε παιδιά, γιατί θα σκάσω…
Ντρίμπλες
Από όσα έγιναν τα ξημερώματα χθες στη Βουλή θα απομονώσω, γιατί έχει τη σημασία του, το παιχνιδάκι «μιλάω, δεν μιλάω» που έπαιξε ο Πρόεδρος Αλέξης με τον πρόεδρο Βαγγέλη, τον «μεταβατικό», της ΝουΔού.
Ο Πρόεδρος Αλέξης έπρεπε να μιλήσει πρώτος ως εισηγητής του νομοσχεδίου και να απαντήσει ο Βαγγέλης, ώστε να δευτερολογήσει επί της απάντησης Βαγγέλη και να κλείσει το πράγμα εκεί. Για τους δικούς του λόγους όμως, επειδή από κάτω καταλάβαινε τι τον περιμένει, προσπαθούσε να κοροϊδέψει τον Μεϊμαράκη είτε να μιλήσει νωρίς και να τελειώνει είτε να μη μιλήσει καθόλου.
Παλιά καραβάνα (των διαδικασιών), ο πρόεδρος Βαγγέλης δεν μάσησε, τον έφτασε ώς το τέλος της συνεδρίασης, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί τελικά ο Πρόεδρος Αλέξης να μιλήσει (με αυτόν τον λόγο που λίγο έλειψε να βάλουμε τα κλάματα από τη συγκίνηση).
Τα παιδία παίζει…
