Στις περίπου επτά ώρες που κάθησαν γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πέντε από τους έξι πολιτικούς αρχηγούς κατέληξαν μεταξύ άλλων στο συμπέρασμα ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν συνιστά εντολή για ρήξη αλλά για νέα διαπραγμάτευση. Ουσιαστικά, κινήθηκαν στον αντίποδα πολλών πολιτικών αρχηγών στην Ευρώπη, οι οποίοι ερμήνευσαν το δημοψηφισματικό Οχι ως ένα βήμα που φέρνει την Αθήνα πιο κοντά στο Grexit. Αυτή η διαφορετική προσέγγιση αποτυπώνεται και στο κοντράστ ανάμεσα στον λατινοαμερικανικό ενθουσιασμό του Κάστρο, του Μοράλες, του Μαδούρο και της Φερνάντες από τη μια και τον ευρωπαϊκό σκεπτικισμό των εταίρων από την άλλη. Και αποδεικνύει ότι, όπως και το ασαφές ερώτημα του δημοψηφίσματος, έτσι και το αποτέλεσμά του είναι θέμα ερμηνείας.

Ο Αλέξης Τσίπρας πετάει σήμερα για τις Βρυξέλλες με ένα τέτοιο φορτίο ερμηνειών στην πλάτη του. Πηγαίνει στη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης ως κομιστής μιας ανάγνωσης που αυτή τη φορά έχει τις υπογραφές και των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών και λέει ότι το Οχι ήταν στην πραγματικότητα ένα «Μένουμε Ευρώπη» αλλά με δυο μέτρα λιγότερα από την αποσυρμένη πρόταση που τέθηκε σε δημοψήφισμα βαμμένη σε κόκκινη γραμμή. Μόνο που ο έλληνας Πρωθυπουργός δεν θα βρει απέναντί του ερμηνείες, αλλά προθέσεις. Εκεί θα φανεί εάν η δήλωση του γερμανού αντικαγκελάριου ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί «ανθρωπιστική βοήθεια» αφορά μια χώρα που βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού ή μια χώρα που έπεσε από τον γκρεμό σχεδόν χωρίς να το καταλάβει και πανηγύριζε ξέγνοιαστη ώς τη στιγμή της συντριβής της στο έδαφος.

Σε λίγες ημέρες θα αποδειχθεί ότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται σήμερα. Εάν ο έλληνας Πρωθυπουργός γυρίσει πίσω με μια σκληρή συμφωνία, το περήφανο Οχι θα μοιάζει με οφθαλμαπάτη χωρίς νόημα, με μαγική εικόνα χωρίς περιεχόμενο. Κι εάν επιστρέψει ως αποσυνάγωγος της ευρωζώνης, εκείνη η επιστολή με τα συγχαρητήρια του Lider Maximo θα πεταχθεί σαν τσαλακωμένο χαρτί στο καλάθι μιας νέας τραγωδίας.

Τελευταία Νέα